Lib. Cap. Par.

  1     III,    8,  56|             ostentata tantum inanibus litteris an vere data sit.~ ~57.
  2      VI,    4,  29|            gestarum, his ferme incisa litteris fuit: 'Iuppiter atque divi
  3     VII,    1,   3|              Lex vetusta est, priscis litteris verbisque scripta, ut qui
  4     VII,    3,  19|             Etruscum bellum, postquam litteris Sulpici consulis, cui Tarquinii
  5    VIII,    2,  11|               perculsurum. fallacibus litteris circa Latium nomenque Volscum
  6      IX,    7,  36|               hospites, Etruscis inde litteris eruditus erat linguamque
  7      IX,    7,  36|            nunc Graecis, ita Etruscis litteris erudiri solitos; sed propius
  8       X,    2,  18|           Volumnio adfirmante Appi se litteris accitum. Iam Volumnius in
  9       X,    2,  18|               res prosperas esse ait, litteris eius accitum venisse; quae
 10       X,    5,  40|            vigilia noctis iam relatis litteris a collega Papirius silentio
 11       X,    5,  44|             conficere possent. Itaque litteris missis ad senatum populumque
 12     XXI,    1,   3|              vixdum puberem Hasdrubal litteris ad se accersierat, actaque
 13    XXII,    4,  24|              victoriae cum vanioribus litteris magistri equitum Romam perlatam.~ ~
 14    XXII,    4,  25|              unus nihil nec famae nec litteris crederet, ut vera omnia
 15    XXII,    4,  26|           acceptisque in ipso itinere litteris [s. C.] de aequato imperio,
 16    XXII,    4,  30|         perlata fama rei gestae, dein litteris non magis ipsorum imperatorum
 17    XXII,    5,  31|            freto in Italiam traiecit, litteris Q. Fabi accitus et ipse
 18    XXII,    7, 57a|                                       Litteris consulis praetorisque [lectis
 19   XXIII,    4,  29|         reliqua erat. Quae posteaquam litteris Scipionum Romae volgata
 20   XXIII,    6,  38|             et litterae datae. Consul litteris Philippi atque Hannibalis
 21   XXIII,    6,  38|      Macedonico bello; si congruentia litteris legatorumque indiciis Philippi
 22   XXIII,    6,  38|              ut M. Valerium praetorem litteris certiorem faceret, isque
 23   XXIII,    6,  39|               inde scitum legatos cum litteris captos. Itaque ignarus rex
 24   XXIII,    6,  48|              provinciam teneri posse. Litteris recitatis nemo omnium erat
 25    XXIV,    2,  7b|       propinquo cum cerneret, senatum litteris certiorem fecit Siciliam
 26    XXIV,    5, 35b|             ab legatis Hippocratis et litteris Hannibalis, qui venisse
 27     XXV,    1,  7a|             sunt; consultusque de iis litteris ita decrevit senatus: militibus,
 28     XXV,    6,  41|            subrogandos Romam veniret. litteris acceptis inter se consules
 29    XXVI,    1,   2|            Principio eius anni cum de litteris L. Marci referretur, res
 30    XXVI,    1,   4|               est Numida qui acceptis litteris evasurum se professus praestaret
 31    XXVI,    2,   7|             audenda donis pellicit ut litteris acceptis specie transfugae
 32    XXVI,    2,  12|             conscriptis ad Hannibalem litteris non libere modo, sed etiam
 33    XXVI,    5, 26b|             se Romam venirent; eundem litteris falsis urbem implesse bellum
 34   XXVII,    1,   4|            praetore urbano missae cum litteris consulis M. Marcelli, ut
 35   XXVII,    1,  5a|                    M. Valerius consul litteris excitus, provincia exercituque
 36   XXVII,    2,   6|            exercituique suo praeesset litteris excivit. ipse comitia in
 37   XXVII,    2,   7|              fere congruentia quae in litteris fuerant M. Valeri Messallae.
 38   XXVII,    3,  12|                 Marcellus et consulis litteris excitus et quia ita induxerat
 39   XXVII,    4, 15b|             consulis erat. is certior litteris sororis factus de nova consuetudine
 40   XXVII,    4,  16|            inde duos Metapontinos cum litteris principum eius civitatis
 41   XXVII,    6, 28b|             hostem potitum: ne quibus litteris crederent nomine Marcelli
 42   XXVII,    8,  43|              equites, duo Numidae cum litteris missi ad Hannibalem cum
 43   XXVII,    8,  43|             Hannibalem ferre. cum iis litteris, sicut erant, signatis L.
 44   XXVII,    8,  43|               magno metu verteret --, litteris Hasdrubalis Romam ad senatum
 45   XXVII,    8,  51|         contionem legati. L. Veturius litteris recitatis, ipse planius
 46  XXVIII,    8,  46|               confluentibus. Ea <res> litteris cognita Sp. Lucreti, ne
 47  XXVIII,    8,  46|             titulo Punicis Graecisque litteris insculpto.~ ~
 48    XXXI,    2,  11|                                   His litteris recitatis decreverunt ut
 49    XXXI,    2,  15|        immodica pudorem onerantis. in litteris autem, quae missae in contionem
 50    XXXI,    3,  22|         victoria laetaque Romae fuit: litteris allatis supplicatio in triduum
 51    XXXI,    6,  44|       servarentur. Athenienses quidem litteris verbisque, quibus solis
 52  XXXIII,    3,  21|              provinciam obtinebat. is litteris senatum certiorem fecit
 53  XXXIII,    3,  21|              motus consurrectura. his litteris a M. Sergio praetore, cuius
 54  XXXIII,    3,  28|      adfirmasset, aperit perlectisque litteris pavidus Thebas refugit et
 55  XXXIII,    4,  37|               has res gestas consulum litteris Romam allatis supplicatio
 56  XXXIII,    5,  44|         ceteros fusos fugatosque. his litteris lectis minus terroris ab
 57   XXXIV,    2,  19|           itaque eo consul accersitus litteris praetoris legiones duxit.
 58    XXXV,    1,   6|        subrogandos Romam venturum. de litteris L. Corneli, quas scripserat
 59    XXXV,    3,  24|         creandis ediceret. paruit iis litteris consul et praemisso edicto
 60    XXXV,    4,  34|              alia erat spes, adiuvit. litteris Eurylochi admoniti propinqui
 61   XXXVI,    1,   6|            regressus, praemissis inde litteris, ut Demetriadem convenirent
 62  XXXVII,    4,  27|                cum pararent traicere, litteris certior fit praetor frumenti
 63 XXXVIII,    1,   1|              tum Amynandro in Aetolia litteris suorum, indicantium statum
 64 XXXVIII,    1,   1|           expelluntur. Theium oppidum litteris a Xenone praefecto praesidii
 65   XXXIX,    1,   5|        audisset consulem M. Aemilium, litteris M. Aburii tribuni plebis
 66   XXXIX,    1,   7|               ex duabus Hispaniis cum litteris C. Atinii et L. Manlii,
 67   XXXIX,    1,   7|          obtinebant, venerunt. ex iis litteris cognitum est Celtiberos
 68   XXXIX,    1,  17|             passim per totam Italiam, litteris hospitum de senatus consulto
 69   XXXIX,    2,  21|             post dies paucos moritur. litteris de morte propraetoris recitatis
 70   XXXIX,    3,  33|              cum legati ab senatu cum litteris aut scriptis mandatis venirent,
 71   XXXIX,    5,  55|        Histricum bellum moliri coepit litteris ad senatum missis, ut sibi
 72      XL,    1,   2|    supplicatio fuit.~ Per eos dies ex litteris A. Terentii propraetoris
 73      XL,    2,  23|       reddiderunt regi. deprecatio in litteris erat, si quid adulescens
 74      XL,    3,  25|               Baebium proconsulem cum litteris Pisas mittit, ut obsesso
 75      XL,    3,  25|        tradiderat: ceterum et senatum litteris certiorem fecit obsideri
 76      XL,    3,  29|           operculis plumbo devinctis. litteris Latinis Graecisque utraque
 77     XLI,    1,   5|              incolumem esse, scriptis litteris Romam, ne tumultuarentur,
 78     XLI,    2,   6|         Sardinia magnum tumultum esse litteris T. Aebuti praetoris cognitum
 79     XLI,    2,  10|                haec cum Romae cognita litteris proconsulum essent, C. Claudius
 80     XLI,    2,  12|           unius Pisis praeerat. cuius litteris senatus certior factus,
 81     XLI,    2,  12|       traduceret in Ligures. simul ex litteris consulis, quas de rebus
 82     XLI,    2,  12|               reduxit. et C. Claudius litteris Ti. Claudi et senatus consulto
 83     XLI,    3,  17|              paludatus * *. <senatus> litteris auditis tumultus eius causa
 84     XLI,    3,  18|           Macris se eum expectaturum. litteris acceptis Claudius ex Liguribus
 85     XLI,    3,  23|             illis esse. recitatis his litteris per Xenarchum praetorem,
 86     XLI,    3,  24|              iidem huic orationi, qui litteris regis adsensi erant, adsentirentur,
 87     XLI,    3,  24|            dignam iudicasset Perseus, litteris paucorum versuum impetraret,
 88    XLII,    1,   9| supplicationemque, quam absente se ex litteris de bene gesta re publica
 89    XLII,    1,  12|             cum Perseo foedus incisum litteris esse, uno Thebis, altero
 90    XLII,    2,  21|              etiam invidia est Popili litteris [eius], quibus iterum cum
 91    XLII,    3,  40|             arbitror, ut respondeamus litteris tuis, quas Corcyram misisti,
 92    XLII,    4,  46|            legatis ferendas dedit. in litteris eadem sententia ad omnis
 93    XLII,    4,  51|          frequenti concilio Achaeorum litteris ad Persea deprensis. Aetolorum
 94    XLIV,    1,  13|         praetorem esse, cum saepe eum litteris accersisset, tradit, nec
 95    XLIV,    2,  16|             consultum, ut ea omnia ex litteris consulis fierent, factum
 96    XLIV,    3,  30|               praemissisque ad Appium litteris, ut se ad Genusum opperiretur,
 97    XLIV,    3,  45|             Lentulo et Q. Metello cum litteris Romam missis spolia iacentis
 98     XLV,    1,   4|           tamen sine responso ac sine litteris ea legatio dimissa est.
 99     XLV,    1,   6|             consulem misit praemissis litteris, ut in potestate eum esse
100     XLV,    2,  25|              scitum populi fieret aut litteris mandaretur, quod, nisi impetrarent,
101     XLV,    3,  31|              editis nominibus evocati litteris imperatoris ex Aetolia Acarnaniaque
102     XLV,    3,  31|              erat crimen nullis eorum litteris inventis. Aetolis dimissis
103     XLV,    3,  34|               castra aberant. ad quem litteris missis, ne quid ad ea, quae
104     XLV,    3,  35|           apud reges esse dicebantur, litteris arcessiti sunt. Paulus ipse