Lib. Cap. Par.

  1       I,    3,   8|         quae coalescere in populi unius corpus nulla re praeterquam
  2       I,    3,  16|    nobilitavit. Et consilio etiam unius hominis addita rei dicitur
  3       I,    5,  25|         deserverat, exanimes vice unius quem tres Curiatii circumsteterant.
  4       I,    8,  48|     moderatum imperium tamen quia unius esset deponere eum in animo
  5       I,    9,  55|          summam pecuniae neque ex unius tum urbis praeda sperandam
  6      II,    2,   8|         solus pertulisset, ut sua unius in his gratia esset, tum
  7      II,    3,  23|        sponte gliscentem insignis unius calamitas accendit. Magno
  8      II,    4,  35|      infensa erat coorta plebs ut unius poena defungendum esset
  9      II,    5,  46|       abiit. Sensit utraque acies unius viri casum, cedebatque inde
 10      II,    5,  49|    milites, omnes patricii, omnes unius gentis, quorum neminem ducem
 11      II,    5,  49|        temporibus senatus, ibant, unius familiae viribus Veienti
 12     III,    1,   2|           manus quam magnam molem unius exercitus rectius bella
 13     III,    2,  11|      inconsulte dicta factaque in unius Caesonis suspectum incidunt
 14     III,    5,  33|          eorum argumentum exemplo unius rei notasse satis erit.
 15     III,    6,  46|     omissis rebus aliis prae cura unius nemo adibat, domum se recepit
 16     III,    8,  56|          es ausus, gratiam facio. Unius tantum criminis nisi iudicem
 17     III,    8,  58|          condonarent quam propter unius odium multorum preces aspernarentur.
 18     III,    8,  61|         parvaque carperent summam unius belli? Quin illi congrederentur
 19      IV,    4,  30|          tribunis parari consules unius ex collegio proditione excepissent,
 20       V,    4,  27|          quoque in Graecia manet, unius curae demandabantur. principum
 21       V,    6,  47|     usibus necessariis ad honorem unius viri conferret. Tum vigiles
 22      VI,    3,  14|          instincta plebes cum iam unius hominis esset, addita alia
 23      VI,    3,  19|       inritet publicum hostem sed unius iactura civis finiat intestinum
 24      VI,    4,  23|     fortunam ulla res praeterquam unius viri consilium atque imperium
 25      VI,    4,  23|          Camillus, quae bella suo unius auspicio gesta ad eam diem
 26      VI,    4,  24|         omnium potius socium quam unius prudentiae dedi. Camillus
 27     VII,    4,  28|       metuque ne id factum populi unius consilium omnis nominis
 28     VII,    5,  34|     capimus. Ne tu mihi plus quam unius legionis principes hastatosque
 29    VIII,    2, 13a|         maiore conatu animoque ab unius expugnatione urbis ad perdomandum
 30    VIII,    5,  24|       reliquum fuit cura mulieris unius, ossaque Metapontum ad hostes
 31    VIII,    5,  28|   desierunt; mutatum autem ius ob unius feneratoris simul libidinem,
 32    VIII,    5,  28|        die ob impotentem iniuriam unius ingens vinculum fidei iussique
 33    VIII,    5,  31|        victoria videat et salutem unius omnibus curae esse, inclinaturum
 34    VIII,    5,  36|          dictatorem responderunt, unius eius fidei virtutique causam
 35      IX,    3,  16|        clamor sublatus momentoque unius horae caesus Samnis, Satricanus
 36      IX,    4,  17|           esset consiliis iuvenis unius, ne singulos nominem, senatus
 37      IX,    4,  18|        hominis concipiatur animo; unius tamen ea magnitudo hominis
 38      IX,    4,  19|         illa phalanx immobilis et unius generis, Romana acies distinctior,
 39       X,    1,   8|         et non iam in possessione unius amplissimi simus sacerdotii?
 40       X,    5,  47|      laetus annus vix ad solacium unius mali, pestilentiae urentis
 41     XXI,    3,  27|          adverso flumine ire iter unius diei iubet et, ubi primum
 42     XXI,    3,  27|       operis labore fessus quiete unius diei reficitur, intento
 43     XXI,    6,  47|         ab transitu fluminis diei unius itinere Placentiam ad hostes
 44    XXII,    2,   9|           repulsus, coniectans ex unius coloniae minus prospere
 45   XXIII,    3,  22|     insuper sollicitaret eos; eam unius hominis temerariam vocem
 46   XXIII,    6,  42|       ducebant; nunc propraetoris unius et parvi ad tuendam Nolam
 47   XXIII,    6,  45|     Legatumne Romanum et legionis unius atque alae magno certamine
 48    XXIV,    6,  47|          clade ullius praeterquam unius veteris proditoris, novi
 49     XXV,    4,  20|        sed prospero ex temeritate unius Romani ducis successu in
 50     XXV,    5,  23|  principiumque somni esset, signi unius milites ferre scalas iussit;
 51     XXV,    6,  37|   oppugnaret, facilius esse ratus unius Hasdrubalis expugnari castra
 52    XXVI,    2,  12|       venit, scortum transfugarum unius, indicatque imperatori Romano
 53    XXVI,    2,  16|           pleraque alia de Flacci unius sententia acta erant, mortuum
 54    XXVI,    7,  43|     oppugnabitis enim vere moenia unius urbis, sed in una urbe universam
 55    XXVI,    8,  51| necopinato adventu ac prope furto unius diei urbem unam Hispaniae
 56   XXVII,    5,  25|           tutatus esset maximeque unius eius opera receptum Tarentum
 57   XXVII,    5, 28a|           hostibus morte consulis unius, volnere alterius iniectum
 58   XXVII,    7,  37|         de caelo lapidaverat. sub unius prodigii, ut fit, mentionem
 59  XXVIII,    4,  19|     totius Hispaniae exercitus ab unius oppidi iuventute saepe repulsus
 60  XXVIII,    5,  28|       nunc morbo morientibus: meo unius funere elata esset res publica?
 61  XXVIII,    6,  30|         duas triremes suppressit, unius, praelata impetu, lateris
 62  XXVIII,    8,  40|         subeundam opinionem esse, unius, insitae ingenio meo cunctationis,
 63  XXVIII,    8,  43|    fiducia quod possit in hominis unius virtute tantum momenti esse.
 64    XXIX,    3,  14|    primores civitatis, inter quas unius Claudiae Quintae insigne
 65    XXIX,    4,  17|         esse duarum rerum gratia; unius ut coram P. Scipione, qui
 66    XXIX,    7,  37|        iussit duarum rerum causa, unius quod falsum adversus se
 67     XXX,    5,  28|     pulsos Italia, atque ea omnia unius virtute et consilio Scipionis
 68     XXX,    5,  30|        tot annorum felicitatem in unius horae dederis discrimen.
 69     XXX,    5,  30|           parta ac sperata decora unius horae fortuna evertere potest.
 70   XXXII,    3,  17|      passus nec eam ignominiam ad unius modo oppugnandae moram urbis
 71   XXXII,    4,  26|         opera servorum indicum et unius liberi fuit. Ei centum milia
 72  XXXIII,    1,   1|            inde postero die <cum> unius signi militibus et Attalo
 73   XXXIV,    3, 22b|       quatenus liberatae Graeciae unius civitatis servitus non plenam
 74   XXXIV,    6,  61|       mitti: satis pro temeritate unius hominis suppliciorum pensum
 75    XXXV,    4,  31|   legatisque aliis flens petit ne unius amentiam civitati adsignarent:
 76    XXXV,    5,  48|          Romanis, principe altero unius civitatis, altero Macedoniae
 77   XXXVI,    5,  36|          inconsulto senatu ex sua unius sententia vovisset, eos
 78  XXXVII,    3,  15|        totis viribus incumbere in unius belli, quod adversus Antiochum
 79  XXXVII,    6,  39|          appareret.~ Romana acies unius prope formae fuit et hominum
 80 XXXVIII,    3,  33|        vocibus multitudo ad vocem unius, qui, ut ferirent, inclamavit,
 81 XXXVIII,    3,  34|        legibus institutisque: ita unius eos corporis fore et de
 82 XXXVIII,    6,  51|        Scipionem, tamquam in eius unius manu pax Romana bellumque
 83   XXXIX,    5,  48|        ante fuerat, secretum eius unius in Peloponneso civitatis
 84      XL,    1,   4|          foedam per se, foediorem unius domus clades fecit. Herodicum
 85      XL,    1,   8|        est. in omnium vicem regni unius insatiabilis amor successit.
 86      XL,    1, 16a|   pronuntiavit, non verbis se nec unius horae disceptatione causam
 87     XLI,    2,  12|            cum praesidio legionis unius Pisis praeerat. cuius litteris
 88     XLI,    3,  17|           comitia deinde consulis unius subrogandi, <quae in> ante
 89     XLI,    3,  20|    vescuntur ++ vasa aurea mensae unius posuit. Rhodiis, <ut> nihil
 90     XLI,    3,  24|           nos fuisse, ut Philippi unius iniurias, si quae forte
 91    XLII,    5,  55|          miserunt. Aetolorum alae unius instar erat, quantum ab
 92    XLII,    5,  63|   fumantia virgulta patuit, et in unius loci praesidium omnibus
 93   XLIII,    2,  16| contulissent, rogatio repente sub unius tribuni nomine promulgatur,
 94    XLIV,    1,   1|        per mediam Boeotiam - diei unius expedito iter est - Chalcidem
 95    XLIV,    1,   2|       acceperat, castra movit; et unius diei progressus iter convocatis
 96    XLIV,    1,   9|         semel desultore misso vix unius horae tempus utrumque curriculum
 97    XLIV,    1,  13|   abscessum est. Euphranor soluta unius urbis obsidione Demetriadem
 98    XLIV,    2,  22|        esse: immo eum, qui de sua unius sententia omnia gerat, superbum
 99     XLV,    1,  10|         cum civitate ei esset, ex unius senatoris Romani acerbitate,
100     XLV,    2,  19|        spopondisset, cuperent, ni unius amici prudens monitio velut
101     XLV,    2,  21|         certioribus factis de sua unius sententia rogationem ferret,
102     XLV,    2,  25|       esset. praefecti classis id unius erat ius, ut agere de ea
103     XLV,    4,  38|          esse decus censetis. non unius in hoc Pauli * * *. multi