Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  7b|           educatus, muniit. Sacra dis aliis Albano ritu, Graeco
 2       I,    3,  10|          sacratum est. Ita deinde dis visum nec inritam conditoris
 3       I,    4,  19|          monitu quae acceptissima dis essent sacra instituere,
 4       I,    5,  28|         in bello fuit quod primum dis immortalibus gratias ageretis,
 5       I,    5,  31|       Albani facerent, quae velut dis quoque simul cum patria
 6       I,    5,  31|       relictam si pax veniaque ab dis impetrata esset credebant.
 7       I,    7,  39|    excitantur. Evenit facile quod dis cordi esset: iuvenis evasit
 8     III,    1,   2|            sin periurio gaudeant, dis magis iratis quam hostibus
 9     III,    2,  11|      viribus. Ad ea munera data a dis et ipse addiderat multa
10      IV,    1,   3|       indignantur; quin etiam, si dis placet, nefas aiunt esse
11      IV,    1,   6|         auspicari, tamquam invisi dis immortalibus, negarentur
12      IV,    2,  15|     ferret, Romuli conditoris, ab dis orti, recepti ad deos, insignia
13      IV,    6,  46|           usu doctus, precatus ab dis immortalibus ne discordia
14       V,    3,  14|   auspicato quae fierent indignum dis visum honores volgari discriminaque
15       V,    3,  18|    templis factae, precibusque ab dis petitum ut exitium ab urbis
16       V,    4,  23|           Romanarum matrum grates dis agentium erant. Senatus
17       V,    5,  30|           desertam ac relictam ab dis immortalibus incoli urbem,
18       V,    5,  30|         Romanum ab solo patrio ac dis penatibus in hostium urbem
19       V,    5,  32|       exsilium abiit, precatus ab dis immortalibus si innoxio
20       V,    6,  41|        prae se ferebat simillimos dis. ad eos velut simulacra
21       V,    6,  43|      fortuna publica quam sua cum dis hominibusque accusandis
22       V,    7,  51|          redempti tantum poenarum dis hominibusque dedimus ut
23       V,    7,  51|          deorum cultum deserti ab dis hominibusque tamen non intermisimus.
24       V,    7,  52|     incommodo in desertam hanc ab dis hominibusque urbem conveniet?~ ~
25      VI,    2,  6b|    contemni bella. Itaque senatus dis agere gratias quod Camillus
26      VI,    2,   9|      Antiatem diuturniorem manere dis cordi fuisse - legati ab
27      VI,    3,  20|           sanguine servatoris nec dis cordi fuisse poenam eius
28      VI,    4,  23|   imperium se non posse impedire. dis bene iuvantibus ageret quod
29      VI,    4,  23|        iis se non defuturum: id a dis immortalibus precari ne
30      VI,    4,  23|         salutaris sententia nec a dis tam piae preces auditae
31      VI,    4,  27| magistratum; tertios creari velut dis non accipientibus in eum
32      VI,    5,  40|           Licinium, perpetuos, si dis placet, tribunos, tantum
33     VII,    1,   3|           vero, velut aversis iam dis aspernantibusque placamina
34     VII,    2,  10|       Romanum invictum iuvantibus dis praesta." Armant inde iuvenem
35     VII,    3,  20|      hospitio Vestalium cultisque dis darent. Movit populum non
36     VII,    4,  26|          praesentibus ac secundis dis ire in proelium iubet; ostentansque
37     VII,    5,  32|        novum hoc Corvini cognomen dis auctoribus homines dedistis,
38     VII,    5,  32|         colui. Nunc, quod instat, dis bene iuvantibus novum atque
39     VII,    5,  36|           servatores suos vocant, dis laudes gratesque agunt,
40    VIII,    1,   5|      quoniam vires quoque aequari dis immortalibus placuit. consulem
41    VIII,    2,   9|      ostendisse: alioqui acceptam dis hostiam esse; Manlium egregie
42    VIII,    4,  20|     inquit, 'meritas poenas et ab dis immortalibus et a vobis
43    VIII,    5,  32|          repetenda ne quid dubiis dis agerem; simul illud, quae
44      IX,    1,   1|          Satis scio, quibuscumque dis cordi fuit subigi nos ad
45      IX,    1,   1|        Romane, quid foederi, quid dis arbitris foederis debeo?
46      IX,    1,   1|          rem, quam adversis agant dis, pro certo habete priora
47      IX,    1,   1|         quod instat ducibus ipsis dis gesturos."~ ~2.
48      IX,    2,  11|           commissa iratis omnibus dis, quorum eluditur numen,
49      IX,    3,  14|           est egregie; auctoribus dis, ut videtis, ad rem gerendam
50       X,    3,  25|     accepere, laeti atque alacres dis populoque Romano grates
51       X,    3,  28|     legiones mactandas Telluri ac Dis Manibus dabo." haec locutus
52       X,    5,  42|           sese facturum. Id votum dis cordi fuit et auspicia in
53       X,    5,  47|        quod remedium eius mali ab dis daretur. Inventum in libris
54     XXI,    1,  10|           legiones ducibus iisdem dis per quos priore bello rupta
55     XXI,    2,  21|      Primo vere edico adsitis, ut dis bene iuvantibus bellum ingentis
56     XXI,    5,  43|     quibus ampliora homines ne ab dis quidem immortalibus optare
57     XXI,    5,  43|       opimam mercedem, agite dum, dis bene iuvantibus arma capite.
58     XXI,    5,  44|            ad vincendum homini ab dis immortalibus acrius datum
59     XXI,    5,  45|     elisit. Tum vero omnes, velut dis auctoribus in spem suam
60     XXI,    7,  62|         maiores quibus editum est dis caesae, et donum ex auri
61     XXI,    7,  63|           senatu modo sed iam cum dis immortalibus C. Flaminium
62     XXI,    7,  63|         revocantibus ex ipsa acie dis atque hominibus non parvisse;
63    XXII,    1,   2|        Dum consul placandis Romae dis habendoque dilectu dat operam,
64    XXII,    2,   9|           iniit vocato senatu, ab dis orsus, cum edocuisset patres
65    XXVI,    2,  13|      esset. itaque quoniam aliter dis immortalibus est visum,
66    XXVI,    3,  21|      supplicatio decreta foret et dis immortalibus habitus honos
67    XXVI,    5,  30|          ac spoliata deum delubra dis ipsis ornamentisque eorum
68    XXVI,    6,  36|   consules invenimus; ingredimini dis bene iuvantibus. res publica
69    XXVI,    8,  48|          sociis convocatis primum dis immortalibus laudes gratesque
70    XXVI,    8,  50|        meritis Scipionis: venisse dis simillimum iuvenem, vincentem
71   XXVII,    3,  13|        irati ducis oratio esset. 'dis immortalibus, ut in tali
72  XXVIII,    2,   9|      feliciterque administrata et dis immortalibus haberetur honos
73  XXVIII,    3,  11|     quamquam nihil portendentibus dis ceterum neglegentia humana
74  XXVIII,    5,  21|      Carthaginem ad vota solvenda dis munusque gladiatorium, quod
75  XXVIII,    5,  28|    maximus sirit, urbem auspicato dis auctoribus in aeternum conditam
76  XXVIII,    6,  32|       hostis dici posset. proinde dis bene iuvantibus sequerentur,
77  XXVIII,    8,  39|         nec sperare nec optare ab dis immortalibus poteramus,
78    XXIX,    4,  17|      patres conscripti, aut ne ab dis quidem immortalibus quod
79    XXIX,    4,  19|      essent, quae piacula, quibus dis, quibus hostiis fieri placeret:
80    XXIX,    5,  24|         dies cursum navibus daret dis bene iuvantibus in Africam
81     XXX,    2,  13|       Poenum Romanumque. sicut ab dis immortalibus pars utraque
82     XXX,    4,  21|          demum anno, nec esse qui dis grates agendas censeat;
83     XXX,    5,  27|      imperium est. et ut placatis dis omnia inciperent agerentque,
84     XXX,    5,  27|     hostiaeque quibus votae erant dis caesae.~ ~28.
85     XXX,    5,  30|           nostris mentem datam ab dis esse ut et vos Italiae et
86     XXX,    5,  30|         litoribus vos, quando ita dis placuit, externa etiam terra
87  XXXVII,    7,  53|    obnoxios habituri sint? et, si dis placet, cum has tantas opes
88     XLI,    2,  13|   expiatum editis ab haruspicibus dis, quibus supplicaretur. pontufex
89     XLI,    3,  23|    absentem audimus regem, et, si dis placet, orationem eius probamus.
90    XLII,    4,  51|            geramus ergo' inquit, 'dis bene iuvantibus, quando
91    XLIV,    2,  22|          circulis atque etiam, si dis placet, in conviviis sunt,
92    XLIV,    3,  34|       imperia; cetera scire de se dis immortalibus et imperatori
93     XLV,    1,   2|   contione ad gratias agendas ire dis, ingentique turba non virorum
94     XLV,    2,  19|   Samothracum, velut praesentibus dis exigentibus poenas, ad pedes
95     XLV,    4,  39|      etiam suo honore fraudaturi? dis quoque enim, non solum hominibus,
96     XLV,    4,  39|       rerum et principia exorsi a dis sunt et finem statuerunt.
97     XLV,    4,  39|         praecedentes, ut appareat dis grates agentem imperatorem
98     XLV,    4,  41|           tradentibus prope ipsis dis in templo Samothracum cum