Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  24|         legibus ut cuiusque populi cives eo certamine vicissent,
 2       I,    6,  33|    Tellenis Ficanaque captis, novi cives. Politorium inde rursus
 3       I,    8,  44|         mortisque, edixit ut omnes cives Romani, equites peditesque,
 4       I,    9,  49|         quoque opibus tutior inter cives esset, neque hospitia modo
 5       I,    9,  50|            si sui bene crediderint cives, aut si creditum illud et
 6       I,    9,  53|        Vetant mirari si, qualis in cives, qualis in socios, talis
 7      II,    1,   2|        tuas tibi non solum reddent cives tui auctore me, sed si quid
 8      II,    2,   6|      repetere et persequi ingratos cives velle. Ferrent opem, adiuvarent;
 9      II,    2,   9|          timebant sed suosmet ipsi cives, ne Romana plebs, metu perculsa,
10      II,    3,  23|            inter hostes quam inter cives libertatem plebis esse;
11      II,    3,  31|             neque frustrabor ultra cives meos neque ipse frustra
12      II,    5,  55|            plebis imploro. Adeste, cives; adeste, commilitones; nihil
13     III,    8,  61|       vincerent. Turpe esse contra cives plus animi habuisse quam
14      IV,    1,   3|          quid aliud quam admonemus cives nos eorum esse et, si non
15      IV,    6,  49|     inrupit. Deinde ab hostibus in cives certamen vertit et cum inter
16      IV,    6,  60|      militari aetate tamquam bonos cives conspici volgus hominum
17       V,    1,   2|      admoneat collegas, liberos et cives eorum, non servos militare,
18       V,    4,  24|           relinquant patriam atque cives nullam vim unquam subacturam,
19       V,    6,  44|          veteres amici, novi etiam cives mei, quando et vestrum beneficium
20       V,    6,  46|          Romanus admiratione in se cives hostesque convertit. Sacrificium
21      VI,    3,  15|    intercedendo, eximendo de nervo cives vestros, prohibendo iudicatos
22      VI,    3,  17|             tristiora colonis quod cives Romani patriae oppugnandae
23      VI,    3,  20|           hoc servatos ex hostibus cives [produxit], inter quos C.
24     VII,    5,  36|          alios concitarent, ignari cives an hostes essent, praesidium
25     VII,    6,  40|            Corvinus omnes caritate cives, praecipue milites, et ante
26    VIII,    2,  10|       Latinis. ceterum inter omnes cives sociosque praecipua laus
27    VIII,    3,  14|             in Veliternos, veteres cives Romanos, quod totiens rebellassent,
28    VIII,    3,  17|          anno census actus novique cives censi. tribus propter eos
29      IX,    2,  11|          per pactionem habeas, tot cives incolumes, ego pacem quam
30      IX,    3,  16|          alter cum Satricanis, qui cives Romani post Caudinam cladem
31      IX,    5,  24|             et "pro vestram fidem, cives" clamitans; "arx ab hostibus
32       X,    5,  39|     sacramentum, uno tempore deos, cives, hostes metuat.~ ~40.
33     XXI,    1,  12|         agente ut ducem abesse nec cives nec hostes sentirent. Is
34     XXI,    5,  45|        satisfacturum; qui sociorum cives Carthaginienses fieri vellent,
35    XXII,    1,   6|           vi petebant et tuebantur cives, donec Insuber eques - Ducario
36    XXII,    2,  11|            speciem dictaturae apud cives sociosque vetustate iam
37    XXII,    4,  23|           ita contempta erat inter cives armatos pariter togatosque
38    XXII,    5,  35|        urbana sors, Pomponio inter cives Romanos et peregrinos evenit;
39    XXII,    6,  39|        quam difficilem infestamque cives tibi magis quam hostes facient.
40    XXII,    6,  39|          hostis metuat quam stulti cives laudent. Omnia audentem
41    XXII,    7, 50b|          circa eum cumulati iacent cives estis. Sed antequam opprimit
42    XXII,    7,  52|      custodiam omnes sunt, seorsum cives sociique. dum ibi tempus
43    XXII,    8,  60|    desiderate, dum patria est, dum cives eius estis. Sero nunc desideratis,
44    XXII,    8,  60|       hostium fuit erumpendum. Hos cives patria desideret, quorum
45    XXII,    8,  60|          ne ipsi quidem dixerint - cives esse possunt? Nisi quis
46   XXIII,    5,  31|       venerant latum ad populum ut cives Romani essent; item uti
47   XXIII,    6,  42|         comitas ac benignitas erga cives nostros quos captos nobis
48     XXV,    4,  19|        milia militum, pars dimidia cives, pars socii; et ipse aliquantum
49     XXV,    6,  36|          Hispaniam fuit; quin apud cives partem doloris et exercitus
50    XXVI,    1,   5|         converterat ad spectaculum cives hostesque. ceterum postquam
51    XXVI,    3,  20|           Scipionis erat quam apud cives sociosque, et divinatio
52    XXVI,    4,  24|        haberent ut socii esse quam cives mallent: Aetolos eo in maiore
53    XXVI,    6,  33|       bonorum aliquam partem orare cives Romanos, adfinitatibus plerosque
54    XXVI,    6,  33|       senatum agi de Campanis, qui cives Romani sunt, iniussu populi
55    XXVI,    8,  47|        decem milia capta; inde qui cives Novae Carthaginis erant
56   XXVII,    7,  35|          ibi profugi aut Tarentini cives relegati ab Hannibale essent,
57   XXVII,    7,  40|           est plenum adhuc irae in cives M. Livium ad bellum proficiscentem
58   XXVII,    8,  43|           coeptum non minorem apud cives quam hostes terrorem faceret,
59  XXVIII,    3,  11|          consulto edixerunt ut qui cives Cremonenses atque Placentini
60  XXVIII,    5,  23|       puerorumque imbellem inermem cives sui caederent et in succensum
61  XXVIII,    5,  27|      quidem appellare debeam scio. cives? qui a patria vestra descistis.
62  XXVIII,    5,  28|         arma contra patriam contra cives vestros ferretis? Africam
63  XXVIII,    6,  32|             praeterquam quod omnes cives aut socios Latinique nominis
64  XXVIII,    8,  39|  restituerunt; per omnem Hispaniam cives nostros venum datos, dimissis
65  XXVIII,    8,  46|          negotium datum ut Campani cives, ubi cuique ex senatus consulto
66    XXIX,    4,  17|       tyranni scelera in oppressos cives edunt Pleminius in nos liberosque
67     XXX,    5,  31|          ut tibi curae est sentire cives tuos quanto per te onere
68  XXXIII,    3,  21|            cuius iurisdictio inter cives et peregrinos erat, recitatis
69  XXXIII,    3,  26|              Acilius Glabrio inter cives et peregrinos, Q. Fabius
70  XXXIII,    4,  36|         Glabrio praetor, cui inter cives peregrinosque iurisdictio
71   XXXIV,    3,  32|            fecisti et plures prope cives Romanos quam Philippus cepisti
72   XXXIV,    3,  33|          sed etiam honoratam inter cives senectutem egissent. his
73   XXXIV,    4,  41|        gaudium cumularent: reducti cives ab Lacedaemone erant quos
74   XXXIV,    4,  41|            ceterosque nobilissimos cives in exilio victuros; Nabidis
75   XXXIV,    4,  42|           Romanam nomina dedissent cives Romani essent: Puteolos
76   XXXIV,    4,  42|     senatus iudicavit non esse eos cives Romanos.~ ~43.
77   XXXIV,    5,  50|      deinde facto petiit ab iis ut cives Romanos, si qui apud eos
78    XXXV,    5,  40|         sed recepti quoque aliquot cives sociique qui in hostium
79    XXXV,    5,  41|            duae urbanaque et inter cives ac peregrinos iurisdictio
80 XXXVIII,    4,  36| censerentur --, petierunt, ut sibi cives Romanas ducere uxores liceret,
81 XXXVIII,    4,  38|      recipito. Si qui earum urbium cives, quae regno abscedunt, cum
82   XXXIX,    1,   8|            Licinius Lucullus inter cives et peregrinos, C. Aurelius
83   XXXIX,    4,  38|           Cornelius Cethegus inter cives et peregrinos sortiti sunt,
84      XL,    3,  36|      Postumium Q. Marcium consules cives Romani sociive in Hispaniam
85      XL,    4,  42|           factas in regno eius, et cives Romanos dici Corcyrae retineri.
86      XL,    4,  46|            fideles, interdum etiam cives fiunt. Albani diruta Alba
87     XLI,    2,   8|            summa querellarum erat, cives suos Romae censos plerosque
88     XLI,    2,   8|            relinquerent, dabat, ut cives Romani fierent. ea lege
89     XLI,    2,   8|      mancipio dabant, libertinique cives essent; et quibus stirps
90     XLI,    2,   8|     deesset, quam relinquerent, ut cives Romani * * fiebant. postea
91    XLII,    1,   1|            C. Cluvius Saxula inter cives et peregrinos, N. Fabius
92    XLII,    2,  18|    Sicinium praetorem, cuius inter cives et peregrinos iurisdictio
93   XLIII,    2,  12|        classem mille socii navales cives Romani libertini ordinis,
94     XLV,    1,  12|      quoque sortem habebat - inter cives et peregrinos patres censuerant.~ ~
95     XLV,    2,  21|         Talna praetor, cuius inter cives et peregrinos iurisdictio
96     XLV,    2,  23|      civitas, quae non et improbos cives aliquando et imperitam multitudinem