Lib. Cap. Par.

 1       I,    1,   2|        sui implesset, tamen cum moenibus bellum propulsare posset
 2       I,    8,  44|       interiore parte aedificia moenibus continuarentur, quae nunc
 3       I,    9,  53|       quoque urbem spes pulso a moenibus adempta esset, postremo
 4      II,    4, 33b|     oppidum Longulam persecutus moenibus potitur. Inde protinus Poluscam,
 5      II,    5,  51|        id bellum ipsis institit moenibus, ut primo pugnatum ad Spei
 6      II,    5,  53|         castra Sabina, quae pro moenibus sociorum locata erant, confestim
 7      II,    5,  62|     gessit. Et ibi, quia hostis moenibus se tenebat, vastati agri
 8     III,    3,  23|    reliquo exercitu haud procul moenibus Tusculi considunt ut distenderent
 9     III,    3,  23|       Et alter consul, postquam moenibus iam Romanis pulso hoste
10     III,    9,  69|    consulibus bellum ab urbe ac moenibus propulsari vellent plebemque
11      IV,    2,   9|        Cluilio Ardeam venere et moenibus hostium vallum obiecere.
12      IV,    3,  17|     demum castra Etruscorum pro moenibus Fidenarum posita. Et dictator
13       V,    1,   7|        tantum non iam iniunctae moenibus essent, dum opera interdiu
14       V,    3,  18|      urbis tectis templisque ac moenibus Romanis arcerent Veiosque
15       V,    3,  21| timentes quam subrutis cuniculo moenibus arcem iam plenam hostium
16       V,    4,  26|  Faliscis crevit. Nam cum primo moenibus se hostes tenerent tutissimum
17       V,    5,  32|        committerent Sappinates; moenibus armati se tutabantur. Romani
18      VI,    2,   8| rebellaverant, relictis castris moenibus Satrici se includunt; quos
19      VI,    4,  27|         urbe quam prope inlatum moenibus ipsis bellum valuit.~ ~28.
20      VI,    4,  28|    terror erat - simul hostes a moenibus recessere et iuniores Romani
21     VII,    2,  16|       persecuti, cum iam scalas moenibus admoverent, in deditionem
22      IX,    5,  24|         perpulit prope adiuncta moenibus Romana castra ut sex milia
23      IX,    5,  25|    armati qui occulti propinqua moenibus insiderent loca, partim
24      IX,    8,  45|     deportanda omnia tuendosque moenibus in urbes abirent, cuncti
25       X,    4,  34|        compositus instructusque moenibus successit, tamquam idem
26       X,    4, 37a|       tuendos fines haud procul moenibus ipsorum depugnat; duo milia
27       X,    5,  45|          castris deinde positis moenibus hostem inclusit; oppugnatum
28     XXI,    1,   7|        instituit per quas aries moenibus admoveri posset. Sed ut
29     XXI,    1,   7|        pati; deinde iam non pro moenibus modo atque turri tela micare,
30     XXI,    1,   8| credente, Saguntinis pro nudata moenibus patria corpora opponentibus
31     XXI,    2,  16|       gerendum in Italia ac pro moenibus Romanis esse.~ ~17.
32     XXI,    3,  25| adsignandum, diffisi Placentiae moenibus Mutinam confugerint, C.
33     XXI,    3,  30|         interiacentem Tiberi ac moenibus Romanis.~ ~31.
34    XXII,    2,   9| exercitusque caede audivit, iam moenibus patriae metuens ne abesset
35    XXII,    4,  23|  exsolvit. Hannibal pro Gereoni moenibus, cuius urbis captae atque
36    XXII,    4,  24|        castra, quae pro Gereoni moenibus erant. Iusta quoque acie
37    XXII,    6,  39|         tamquam pro Carthaginis moenibus sedet? Ne adversus te quidem
38    XXII,    7,  52|       genere clara ac divitiis, moenibus tantum tectisque a Canusinis
39    XXII,    7,  55|     homines nullam nisi urbe ac moenibus salvis salutem sperare.
40   XXIII,    2,  16|    acies coeptae, Romanorum pro moenibus Nolae, Poenorum ante castra
41   XXIII,    3,  18|      corona undique circumdatis moenibus, aliquot milites et promptissimum
42   XXIII,    4,  26|   captae ante dies paucos urbis moenibus Chalbum, nobilem Tartesiorum
43    XXIV,    1,   2|        ora maris urbem portu ac moenibus validam tenuissent, credentes.
44    XXIV,    1,   2|        et in vasta urbe lateque moenibus disiectis raras stationes
45    XXIV,    2,  14|       audivit, et ipse egressus moenibus mille ferme passus ab hoste
46    XXIV,    3,  19|        multa succedentes temere moenibus Romani milites acciperent
47    XXIV,    3,  20|        fieri. ceterum cum prope moenibus accessisset, nullo ad conspectum
48    XXIV,    6,  40|    urbem, sitam in plano, neque moenibus neque viris atque armis
49    XXIV,    6,  46|  moeniaque, quae pars tutissima moenibus erat, quia maxime neglectam
50     XXV,    5,  26|   accepta inclusos impeditosque moenibus suos turbaret. Achradinam
51     XXV,    6,  40|   itaque inclusi ad <id> tempus moenibus Agrigenti dux Poenus Syracusanusque,
52    XXVI,    2,   9|   Tusculum petiit, nec receptus moenibus infra Tusculum dextrorsus
53    XXVI,    5,  27|  populum nomini Romano. ideo se moenibus inclusos tenere eos, quia
54   XXVII,    6,  30|      metu compulsi Lamiae urbis moenibus tenerent sese, Philippus
55   XXVII,    7,  41|        locat ab hoste. Grumenti moenibus prope iniunctum videbatur
56   XXVII,    8,  44|   castra Punica obiecta Romanis moenibus portisque fuerant. neque
57  XXVIII,    5,  22|   infestos videbatur neque spes moenibus aut armis tuendae salutis
58  XXVIII,    5,  22|      nihil minus quam ut egredi moenibus auderent timeri poterat.
59  XXVIII,    8,  42|   Africae, fide sociorum regum, moenibus suis, cum tuo exercitusque
60  XXVIII,    8,  44|        iterum vallum hostium ex moenibus nostris videamus. Africa
61    XXIX,    6,  35|        ab imminente prope ipsis moenibus tumulo est admotus. tormenta
62     XXX,    5,  30|         portis vestris prope ac moenibus signa armaque hostium vidistis
63    XXXI,    4,  27|      deinde, ubi magnitudine ac moenibus situque urbis freti dicta
64    XXXI,    4,  30|      non templis modo sed etiam moenibus vi atque armis repulsum
65    XXXI,    6,  46|   coeptum. valida ea civitas et moenibus et, quia ante fuerat temptata,
66   XXXII,    3,  17|    armis potius et virtute quam moenibus urbem tuerentur, conferti
67   XXXII,    3,  18|        vi cogerentur, recepturi moenibus videbantur aut ducem aut
68  XXXIII,    2,  14|       et genere militum cernens moenibus non excedebat. regiae copiae
69  XXXIII,    2,  17|       magis muros quam se ipsos moenibus tutari; diutiusque spe Romanorum
70  XXXIII,    4,  38|    positae erant aut quia parum moenibus armisque ac iuventuti fidebant,
71   XXXIV,    3,  28|        sub ipsis prope fluentem moenibus, pervenit. ubi castra metantes
72    XXXV,    3,  29|         qui prope ipsis adfluit moenibus, progredi ut intercluderent
73    XXXV,    5,  46|      esse non modo non recipere moenibus sed ne societatem quidem
74  XXXVII,    2,   6|         iam enim magna ex parte moenibus nudata erat - in arcem,
75  XXXVII,    2,   9|  precandum Romanum, ut parceret moenibus urbique. nemo eorum violatus
76  XXXVII,    3,  13|      praesidio Ephesi erat, iam moenibus appropinquantis eruptionem
77  XXXVII,    3,  19|    inquit 'aut honeste, inclusi moenibus et obsessi, velut leges
78  XXXVII,    4,  20|        semel, compulsi metu, se moenibus incluserunt, contemptus
79  XXXVII,    4,  20|     parto - spectaverant enim e moenibus Pergami non viri modo sed
80  XXXVII,    5,  32|        armis et virtute quam in moenibus auxilii esse. coactus ergo
81  XXXVII,    5,  37|        campo, qui est subiectus moenibus, positis in urbem arcemque
82 XXXVIII,    5,  49|       urbem eo loco haberent et moenibus se tenerent? Nempe oppugnandi
83   XXXIX,    1,  17|      magnus urbe tota fuit, nec moenibus se tantum urbis aut finibus
84   XXXIX,    2,  23|         quia iussus abscedere a moenibus Lamiae erat Romanisque oppidum
85    XLII,    1,   7|     adventum M. Popili consulis moenibus sese continebant; deinde,
86    XLII,    4,  48|  possent. denuntiatum, extemplo moenibus urbis Romae, Italia intra
87    XLII,    5,  56|         rem adgressus legatus a moenibus abscessit. haec soluta obsidio
88   XLIII,    2,  19|    iuventute et validum oppidum moenibus erat, et hinc amnis, Artatus
89    XLIV,    2,  19|          extemplo abscessurus a moenibus Alexandreae abducturusque
90    XLIV,    2,  24|       regiis ducibus, sub ipsis moenibus urbis conlocutus fuerat.
91    XLIV,    3,  31|  defendissent, vano cum incepto moenibus pepulissent Romanos: nunc
92    XLIV,    3,  39|       haec sedes, vallumque pro moenibus et tentorium suum cuique
93     XLV,    1,  11|     Antiochus frustra temptatis moenibus Alexandreae abscesserat