Lib. Cap. Par.

 1    XXVI,    4,  24|      urbibus quas per vim ademisset Aetolis excedant, sed ipsam Macedoniam
 2    XXVI,    4,  24|           ne ius ei belli inferendi Aetolis sociisque eorum esset. haec
 3    XXVI,    4,  24|            biennio post Olympiae ab Aetolis, in Capitolio ab Romanis,
 4    XXVI,    4,  24|          Nassumque Acarnanum captas Aetolis contribuit; Philippum quoque
 5    XXVI,    4, 26a|         recepta urbs per deditionem Aetolis traditur: praeda ex pacto
 6    XXVI,    5,  28|         Philippum inferentem bellum Aetolis in Macedoniam retro ab se
 7   XXVII,    6,  30|        Aetolos bellum. adhibitus ab Aetolis et ex finitimis pacificator
 8   XXVII,    6,  30|          omnium autem non tanta pro Aetolis cura erat, ferociori quam
 9   XXVII,    6,  31|            dissentirent, et infensi Aetolis quos Romanum quoque adversus
10   XXVII,    6, 33a|          sese coniunxit. Achaei cum Aetolis Eleisque haud procul Messene
11  XXVIII,    2,   5|        fossa valloque intercludi ab Aetolis nuntiabant ne transitum
12  XXVIII,    2,   5|             nuntiatum est concilium Aetolis Heracleam indictum regemque
13  XXVIII,    2,   7|          deiecto praesidio fusisque Aetolis qui saltum Thermopylarum
14    XXIX,    3,  12|       maturasset, bellantem eum cum Aetolis P. Sempronius proconsul,
15    XXIX,    3,  12|           Romanis quoque, sicut cum Aetolis, cupiens pacem si posset,
16    XXXI,    6,  46|       intravere ad conloquendum cum Aetolis de ratione gerendi belli.
17    XXXI,    6,  46|       Philippum debebat. id negatum Aetolis, quod illi quoque gravati
18   XXXII,    2,  13|         raptim intra paucos dies ab Aetolis gesta. Nec Amynander atque
19   XXXII,    3,  21|        toleraverunt, non praesidium Aetolis bellantibus miserunt sed
20   XXXII,    5,  32|          opulentior factio exclusis Aetolis missoque ad imperatorem
21   XXXII,    5,  32|          video, atque omnium minime Aetolis'. 'istuc quidem' ait Romanus '
22   XXXII,    5,  33|          postulasset redderenturque Aetolis urbes quae quondam iuris
23   XXXII,    5,  33|    Thessaliae fuerint. Ipsis quoque Aetolis eum plura socium quam hostem
24   XXXII,    5,  34|          avertit Thraces habent. Et Aetolis haec; Attalo autem Rhodiisque
25   XXXII,    5,  35|             Bargyliis non cessurum; Aetolis Pharsalum Larisamque reddere,
26  XXXIII,    1,   7|      detruderentur fuga plurimum in Aetolis equitibus praesidii fuit.
27  XXXIII,    1,  10|           iam <ex parte> direpta ab Aetolis inveniunt. caesa eo die
28  XXXIII,    2,  11|            suscensebat non immerito Aetolis ob insatiabilem aviditatem
29  XXXIII,    2,  13|          bellum habuissent restitui Aetolis aequum censebat et ita in
30  XXXIII,    2,  13|       omnium sociorum adsensu dicta Aetolis non <in> praesentia modo
31  XXXIII,    4,  35| exprobraruntque non modo vinci sine Aetolis Philippum sed ne transire
32  XXXIII,    5,  43|     suspectis non solum Antiocho et Aetolis sed iam etiam Nabide Lacedaemoniorum
33   XXXIV,    3, 22b|          hibernis actis ut exceptis Aetolis, quibus nec pro spe victoriae
34   XXXIV,    5,  49|            scirent utrum Romanis an Aetolis mentiri mos esset, qui male
35    XXXV,    2,  12|           adiuncto Antiocho, sociis Aetolis qui tum graviores hostes
36    XXXV,    4,  32|             vetustam societatem cum Aetolis. ab iis Quinctius petit
37    XXXV,    4,  32|          poterit diis iuvantibus et Aetolis sociis Antiochus quamvis
38    XXXV,    4,  33|      Romanum cum Antiocho, lanistis Aetolis, non sine magno motu generis
39    XXXV,    4,  36|              Alexamenus cum omnibus Aetolis citato gradu ad regiam occupandam
40    XXXV,    5,  44|            in praesentia curae esse Aetolis debere ut copia frumenti
41    XXXV,    5,  45|       impetraturum: inermem non pro Aetolis modo sed ne pro se quidem
42    XXXV,    5,  46|           est Chalcidem, frustra ab Aetolis nuper temptatam, primum
43    XXXV,    5,  47|           evasisset, consultare cum Aetolis rex quid deinde fieret.
44    XXXV,    5,  49|      mendicantem prope frumentum ab Aetolis quod militi admetiatur,
45    XXXV,    5,  49|            crediderunt et Antiochus Aetolis et Aetoli regiae vanitati;
46    XXXV,    5,  50|            bellumque et Antiocho et Aetolis nuntiari iuberent. auxilia
47   XXXVI,    1,   3|       aliquod eius nuntiari; et num Aetolis quoque separatim indici
48   XXXVI,    2,   8|          Thessalorum sunt missi, et Aetolis Amynandroque dies ad conveniendum
49   XXXVI,    2,  11|        Thyrreum, ne ab Antiocho aut Aetolis occuparentur, fuere qui
50   XXXVI,    3,  17|           insessa superiora loca ab Aetolis vidit, M. Porcium Catonem
51   XXXVI,    3,  17|        summa virium speique eius in Aetolis fuit, gente vanissima et
52   XXXVI,    3,  17|             a Philippo ante nunc ab Aetolis et ab Antiocho liberare,
53   XXXVI,    3,  18|            Callidromi deiectis inde Aetolis et magna ex parte caesis -
54   XXXVI,    3,  19|        inter ipsum pugnae tempus ab Aetolis, Heracleam obtinentibus
55   XXXVI,    4,  25|            qui acie dimicassent cum Aetolis, praemia victoriae habere.
56   XXXVI,    4,  28|           daret. petente Flacco pro Aetolis indutiae datae, et Hypatam
57   XXXVI,    4,  31|       concilium Achaicum erant; cum Aetolis sentiebant. Elei tamen post
58   XXXVI,    5,  33|            Antiocho, spem nullam in Aetolis esse cernerent, dies noctesque
59   XXXVI,    5,  34|         quamquam merito iratus erat Aetolis, quod solos obtrectasse
60   XXXVI,    5,  34|             ut facile nosceretur ab Aetolis, coepit. confestim a primis
61  XXXVII,    1,   1|           in senatu res est quam de Aetolis. et legati eorum institerunt,
62  XXXVII,    2,   5|      placuit occupato ad Coracem ab Aetolis saltu. ne tamen segnia aestiva
63  XXXVII,    2,   6|           venerunt, deprecantes pro Aetolis. clementius responsum ab
64  XXXVII,    2,   6|        bello praeferrent, sed etiam Aetolis persuadere. celeriter auctoribus
65  XXXVII,    6,  46|      triumphans de rege Antiocho et Aetolis urbem est invectus. praelata
66  XXXVII,    6,  49|            si qua deinde legatio ex Aetolis, nisi permissu imperatoris,
67  XXXVII,    7,  50|            ac ducere secum; nec cum Aetolis solum bellum gerere, sed
68 XXXVIII,    1,   1|    perspectos haberet, impetrato ab Aetolis auxilio in Athamaniam se
69 XXXVIII,    1,   1|              et Amynander cum mille Aetolis in finibus erat, ex composito
70 XXXVIII,    1,   3|            postquam Amphilochos cum Aetolis esse fugamque ex Athamania
71 XXXVIII,    1,   3|  Macedonibus tutos credentibus esse Aetolis fama adfertur Antiochum
72 XXXVIII,    1,   3|            quae tum contribuerat se Aetolis: sive ad tuendam eam venirent
73 XXXVIII,    1,   5|   obsidionis, Nicodamum quendam cum Aetolis quingentis Ambraciam intromittit.
74 XXXVIII,    1,   8|       Ambraciam res esset,legati ab Aetolis Phaeneas et Damoteles cum
75 XXXVIII,    1,   9|       temporis exulaverat, quam pro Aetolis sollicitus. Per hos certior
76 XXXVIII,    1,   9|            aperuerunt portas. Dein <Aetolis condiciones pacis dictae:>
77 XXXVIII,    1,   9|           leviora erant, petentibus Aetolis, ut ad concilium referrent,
78 XXXVIII,    1,  11|            legibus foedus ictum cum Aetolis est.~ ~
79 XXXVIII,    3,  28|        consul M. Fulvius perdomitis Aetolis cum traiecisset in Cephallaniam,
80 XXXVIII,    4,  43|         Gallis, ipsum M. Fulvium ab Aetolis et Cephallaniae populis
81 XXXVIII,    4,  43|         suis? Nihil est, quod se ab Aetolis separent; eadem Ambraciensium
82 XXXVIII,    4,  43|            de Ambraciensibus nec de Aetolis decerni quicquam absente
83   XXXIX,    1,   5|           decimum Kal. Ianuarias de Aetolis et de Cephallania. aureae
84   XXXIX,    2,  25|            ademptae possessaeque ab Aetolis forent - nam Philippum Aetolis
85   XXXIX,    2,  25|      Aetolis forent - nam Philippum Aetolis ademisse eas constabat --,
86   XXXIX,    2,  25|           vi atque armis coacti cum Aetolis essent. eiusdem formulae
87      XL,    4,  45|            Fulvius Nobilior, qui ex Aetolis triumphaverat. inter hos
88     XLI,    3,  24|           ante hostes fuerunt? quod Aetolis, quod Thessalis, quod Epirotis,
89    XLII,    3,  34|             rege Antiocho, subactis Aetolis reportati sumus in Italiam;
90    XLII,    3,  42|    sacrificio aliud petisse videar. Aetolis et Byzantiis praesidia misimus
91     XLV,    2,  22|            Antiochus ipse ultro, ab Aetolis, hostibus vestris, accersitus,
92     XLV,    3,  31|            eorum litteris inventis. Aetolis dimissis Acarnanum citata