Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  57|                    Aegre sedata ab Quinctio plebs, multo aegrius consul
 2      II,    5,  57|          certatione animi, adeo ut Quinctio gratias agerent quod eius
 3      II,    5,  58|        Claudius in Volscos missus, Quinctio Aequi provincia evenit.
 4     III,    1,   2|          bellum est Q. Fabio et T. Quinctio consulibus. Fabio extra
 5     III,    1,   3|        deinde actus et conditum ab Quinctio lustrum. Censa civium capita
 6     III,    1,   4|  Hernicique et colonia Antium dare Quinctio subitarios milites - ita
 7     III,    2,  12|      hostem. Sp. Furius, missum ab Quinctio Capitolino sibi eum in dubiis
 8     III,    4, 26b|           exercitu exponunt. Navis Quinctio publice parata fuit, transvectumque
 9     III,    9,  67|            Hernicis modo pares, T. Quinctio quartum consule ad moenia
10     III,    9,  70|          sinistrum deinde cornu ab Quinctio consule pelli coeptum; in
11     III,    9,  70|        victoria est. Nuntius tum a Quinctio venit victorem iam se imminere
12      IV,    1,   1|           intentius possit quam T. Quinctio consule apparatum sit. Tum
13      IV,    2,   8|         Geganio Macerino iterum T. Quinctio Capitolino quintum. Idem
14      IV,    3, 16b|  quaerebatur. Praelatus suffragiis Quinctio Mamercus Aemilius, vir summae
15      IV,    3,  20|     septimo post demum anno cum T. Quinctio Poeno A. Cornelium Cossum
16      IV,    4,  26|           collegas convenerat - T. Quinctio evenit. Is A. Postumium
17      IV,    4,  27|   profectusque ab urbe, diviso cum Quinctio consule exercitu, ad hostes
18      IV,    5,  33|      equitibusque, tum ex montibus Quinctio accito, proelium ciens ipse
19      IV,    5,  40|        plebi qui M. Postumio et T. Quinctio diem dixerant, quod ad Veios
20      IV,    5,  43|        anno Num. Fabio Vibulano T. Quinctio Capitolini filio Capitolino
21      VI,    1,   5|       bello vota dedicata est a T. Quinctio duumviro sacris faciendis.
22      VI,    2,  6b|       causariis senioribusque a L. Quinctio scribatur, qui urbi moenibusque
23     VII,    1,   1|           Camillo, aedilitatem Cn. Quinctio Capitolino et P. Cornelio
24     VII,    3,  18|         quibusdam annalibus pro T. Quinctio M. Popilium consulem invenio.~ ~
25     VII,    3, 22a|     Caesonem, alii Gaium praenomen Quinctio adiciunt, ad bellum ambo
26     VII,    6,  41|          ne fraudi secessio esset. Quinctio conlaudato, ceteris bonum
27     XXV,    4,  18|            rei momentum faciat. T. Quinctio Crispino Badius Campanus
28     XXV,    4,  18|          putet, Badium Campanum T. Quinctio Crispino Romano palam duobus
29  XXVIII,    5,  28|            Albino, M. Marcello, T. Quinctio Crispino, Cn. Fulvio, Scipionibus
30     XXX,    5,  27|        quos M. Claudio Marcello T. Quinctio consulibus T. Manlius dictator
31    XXXI,    1,   4|            L. Valerio Flacco et L. Quinctio Flaminino; biduum instauratum
32   XXXII,    1,   1|          Macedonia, praetoribus L. Quinctio urbana, Cn. Baebio Ariminum,
33   XXXII,    2,   8|          provincias: Aelio Italia, Quinctio Macedonia evenit. Praetores
34   XXXII,    3,  19|            legati a fratre eius L. Quinctio et Attalo et Rhodiis et
35   XXXII,    3,  23|          Cenchreis iam urbem ipsam Quinctio oppugnante. Et hi quidem
36   XXXII,    4,  28|         provinciam decreverunt, T. Quinctio prorogarunt imperium donec
37   XXXII,    4,  28|            populo Romano gererent. Quinctio in Macedoniam supplementum
38   XXXII,    5,  36|          vox est perlata. Itaque a Quinctio petit ut rem totam in posterum
39   XXXII,    5,  37|        infecta pace regii dimissi: Quinctio liberum arbitrium pacis
40  XXXIII,    1,   2|            suadebat. pauca ab ipso Quinctio adiecta, fidem magis Romanam
41  XXXIII,    3,  24|           ferme anni litterae a T. Quinctio venerunt se signis conlatis
42  XXXIII,    3,  24|         brevi post legati et ab T. Quinctio et ab rege Philippo venerunt.
43  XXXIII,    3,  27|          sibi restituerentur. id a Quinctio facile impetratum, non quia
44  XXXIII,    3,  27|         perinde atque ipsis et non Quinctio et Romanis id datum esset,
45  XXXIII,    4,  34|         filio, dabant dissentiente Quinctio: ea una res in arbitrium
46  XXXIII,    5,  43|          adiutor consuli datus. T. Quinctio, suspectis non solum Antiocho
47  XXXIII,    5,  45|         bellum, an permitterent T. Quinctio, quod ad Nabim Lacedaemonium
48   XXXIV,    3, 22b|       Italia Hispaniaque esset, T. Quinctio in Graecia ita hibernis
49   XXXIV,    3,  26|        potissimum ordiendi bellum. Quinctio id nequaquam placebat, et
50   XXXIV,    3,  29|     apparatu instructa. in tempore Quinctio rem haud facilem adgredienti
51   XXXIV,    3,  29|          habebat liceret, tradidit Quinctio urbem. priusquam Gytheum
52   XXXIV,    4,  40|            Eumene et Rhodiis et L. Quinctio fratre ad classem.~ ~41.
53   XXXIV,    4,  42|         Eodem fere tempore et a T. Quinctio de rebus ad Lacedaemonem
54   XXXIV,    4,  43|         datus est. pax quae cum T. Quinctio convenisset ut rata esset
55   XXXIV,    4,  43|            ibi reduci in Italiam a Quinctio ac dimitti; item eum exercitum
56   XXXIV,    5,  50|            Italiam traicere. et L. Quinctio fratri, legato et praefecto
57   XXXIV,    5,  52|           est, senatus extra urbem Quinctio ad res gestas edisserendas
58   XXXIV,    6,  57|          fuerant, delegata est. T. Quinctio mandatum ut adhibitis iis
59   XXXIV,    6,  59|  condicionibus quae modo diserte a Quinctio latae sunt legite aut supersedete
60    XXXV,    2,  10|    Hannibalem censorque fuerat; in Quinctio nova et recentia omnia ad
61    XXXV,    2,  13| maritimorum Laconum tuendorum a T. Quinctio cura mandata erat. itaque
62    XXXV,    3,  20|    censuisset provincia evenit, L. Quinctio Gallia et comitia habenda.
63    XXXV,    3,  25|  Philopoemen, praeterquam quod ita Quinctio placeret, et ipse existimabat
64    XXXV,    4,  31|            dubie partis fuerat, ab Quinctio legatisque aliis flens petit
65    XXXV,    4,  31|   hominibus sancta caraque sint T. Quinctio et populo Romano debere:
66    XXXV,    4,  32|         erat, tamen non ab re esse Quinctio visum est sociorum aliquos
67    XXXV,    4,  33|   rettulissent, eundum in Aetoliam Quinctio visum est: aut enim moturum
68    XXXV,    5,  41|             imperatum praeterea L. Quinctio consuli est ut duas legiones
69    XXXV,    5,  45|            Romam, totiens cum ipso Quinctio disceptando satis expertum
70    XXXV,    5,  47|           infestum invisumque esse Quinctio credebant. Amynander uxorem
71    XXXV,    5,  48|     Antiochi Aetolorumque coram T. Quinctio Aegii datum est concilium.
72    XXXV,    5,  51|     oneraria nave exceptus. ea res Quinctio Romanisque sicut iactura
73   XXXVI,    1,   2|           ex senatus consulto a L. Quinctio consule, dati sunt, iussusque
74   XXXVI,    1,   6|       Brachyllae necem et bellum a Quinctio Coroneae propter Romanorum
75   XXXVI,    2,  12|       animos Cn. Octavius missus a Quinctio, cum praesidium et paucas
76   XXXVI,    4,  24|           Antiochum censuerant, T. Quinctio poscenti responderat, in
77   XXXVI,    4,  31|   Megalopolim Messenenque positum, Quinctio occurrit; et cum causas
78   XXXVI,    4,  32|            iis decretum est, ut T. Quinctio ea res permitteretur. erat
79   XXXVI,    5,  35|   obsidione, occurrebat. tota inde Quinctio res permissa est. is rursus
80   XXXVI,    5,  35|    Phocidem missus.~ Consul cum T. Quinctio ad Achaicum concilium Aegium
81  XXXVII,    1,   1|            diem habebant, et ab T. Quinctio, qui tum Romam ex Graecia
82  XXXVII,    4,  25|           et bello superatos ab T. Quinctio, tamen in regno relictos.
83 XXXVIII,    1,  11|    aliquando fuerunt, qui eorum T. Quinctio Cn. Domitio consulibus postve
84 XXXVIII,    4,  36|           censor sorte superato T. Quinctio lustrum condidit. Censa
85 XXXVIII,    5,  46|        Antiocho, sic paulo ante T. Quinctio de rege Philippo, sic P.
86 XXXVIII,    6,  59|         Lacedaemonem relictam, nec Quinctio crimen quaesitum; non enim
87   XXXIX,    5,  43|          oratione Catonis condicio Quinctio fertur, ut si id factum
88      XL,    2,  20|         cum Romanis, maxime cum T. Quinctio, adversus fratrem de regno
89     XLI,    2,   8|       Tuberoni urbana iurisdictio, Quinctio peregrina evenit, Numisio
90     XLI,    2,   9|     maioresve eorum, M. Claudio T. Quinctio censoribus postve ea apud
91    XLII,    5,  62|   Philippus pater eius pacem ab T. Quinctio victore accepisset. neque