Lib. Cap. Par.

 1      II,    3,  16|               haud ita multo post in principum dignationem pervenit. Consules
 2      II,    3,  22|     immemores obsides dant trecentos principum a Cora atque Pometia liberos.
 3      II,    3,  27|        consilio magis et auctoritate principum quam populi clamore; adeo
 4      II,    5,  56|         auctoritate aut consulum aut principum adduci posset, res tamen
 5     III,    1,   6|             animam; adfecti plerique principum, patrum maior pars, militaris
 6      IV,    1,   6|           nihil agi posset, concilia principum domi habebant. Apparebat
 7      IV,    6,  48|              nunc conciliis privatis principum cogendis, viam consilii
 8      IV,    6,  48|            homines novos auctoritate principum de sententia deduci, si
 9      IV,    6,  48|              praeparati erant gratia principum, quam rogationem a collegis
10      IV,    6,  49|             ni Veiens bellum religio principum distulisset, quorum agros
11      IV,    6,  59|             omnium maxime tempestivo principum in multitudinem munere,
12       V,    4,  27|           unius curae demandabantur. principum liberos, sicut fere fit,
13       V,    6,  41|         obseratis, patentibus atriis principum, maior prope cunctatio tenebat
14      VI,    1,   2|              ceperant: hinc Etruriae principum ex omnibus populis coniurationem
15      VI,    5,  32|     militares patricios omnes coacta principum opibus fecit, L. Aemilium
16    VIII,    2,  8b|           principes recipiebant. tum principum pugna erat; hastati sequebantur;
17    VIII,    5,  33|            dictator, cum omni agmine principum magister equitum [cum] escendisset,
18      IX,    3,  14|            quam proderetur salus tot principum Romanae iuventutis. ~ ~15.
19      IX,    5,  24|       defendite, ite." haec incidens principum foribus, haec obviis, haec
20      IX,    5,  25|              quin Romam quoque et ad principum quosdam inquirendo ventum
21      IX,    5,  26|               Capuae quoque occultae principum coniurationes factae. De
22      IX,    6,  31|           nec urbes poterant, omnium principum in Samnio eo curae sunt
23      IX,    7,  36|      intranda erat naturam ac nomina principum in populis accepere, ne
24       X,    2,  11|      subrogandi comitia ex sententia principum habita: M. Valerium consulem
25       X,    2,  16|       efficacius rati, postulaverunt principum Etruriae concilium. Quo
26     XXI,    1,   2|           erant, haud sane voluntate principum, in imperio positus. Is
27     XXI,    1,   2|        conciliandisque per amicitiam principum novis gentibus quam bello
28     XXI,    2,  20|           cuius avidissima gens est, principum animi concilientur. Ita
29     XXI,    2,  22|             legatis ad sollicitandos principum animos, Hasdrubali fratri,
30    XXII,    1,   1|       Romanis odia; petitusque saepe principum insidiis, ipsorum inter
31    XXII,    2,  13|            cum pluribus et aliquibus principum redire ad se dimisit. Ipse
32    XXII,    3,  22|          ratus conciliaturam Romanis principum Hispaniae amicitiam. Sed
33    XXII,    5,  34|          hominem, plebi insectatione principum popularibusque artibus conciliatum,
34   XXIII,    1,   4| terrestrisque, tum vero ita obsequio principum et licentia plebei lascivire
35   XXIII,    2,  15|             praesidii quam voluntate principum habebat; plebs timebatur
36   XXIII,    6,  39|         consiliaque occulta de caede principum et proditione urbis inibantur.
37    XXIV,    4,  28|              res esset, Apollonides, principum unus, orationem salutarem
38    XXVI,    2,  12|              quidem aut publico loco principum quisquam apparebat; domibus
39    XXVI,    3,  18|             versi circumspectant ora principum aliorum alios intuentium
40    XXVI,    4,  24|          prius per secreta conloquia principum animis ad indictum ante
41    XXVI,    6,  36|            parte sibi quemque capere principum vident. itaque <si> classes
42   XXVII,    1,   3|            interim Flaccus dum bonis principum vendendis, agro qui publicatus
43   XXVII,    4,  16|            Metapontinos cum litteris principum eius civitatis ad Fabium
44  XXVIII,    5,  26|        exercitui missis quina nomina principum seditionis edita sunt, ut
45    XXIX,    4,  19|      Pleminius modo sed etiam Scipio principum orationibus lacerari. ante
46    XXIX,    6,  29|           proelio Capussa cum multis principum cecidit. gens Maesuliorum
47     XXX,    4,  26|          consulto de coniurationibus principum habentem, dictator ab eo
48     XXX,    6,  34|              et ordines confuderunt. principum quoque signa fluctuari coeperant
49   XXXII,    4,  26|           custodiebantur: cum iis ut principum liberis magna vis servorum
50   XXXII,    5,  38|            portaeque clausae. Paucis principum inter primum tumultum elapsis,
51  XXXIII,    5,  46|        gratiam, tantum magnae partis principum offenderat animos. adiecit
52  XXXIII,    5,  46|         partim praedae ac divisui et principum quibusdam et magistratibus
53   XXXIV,    3,  26|            oppugnandis Argis. omnium principum Graeciae praeter Aristaenum
54   XXXIV,    3,  27|        citari nomina octoginta ferme principum iuventutis iussit atque
55    XXXV,    2,  13|            in iis miscendas et alios principum donis ad suam causam perduxit,
56    XXXV,    3,  25|              Romanam expectandi. cum principum alii in sententia permanerent,
57    XXXV,    4,  31|       habenda oratio fuit, quod pars principum alienati Romanis totique
58    XXXV,    4,  33|         concilium Romanos censebant; principum maxime seniores auctoritate
59   XXXVI,    2,   9|      revocati deinde castigationibus principum ad perseverandum in proposito,
60   XXXVI,    2,  11|        Naupactum processit. consilio principum Aetoliae habito via, quae
61   XXXVI,    4,  25|              inceptum, per colloquia principum oppidanos temptabat rex,
62   XXXVI,    5,  33|             ad primum eius ingressum principum quidam urbe excesserunt,
63  XXXVII,    3,  17|            deinde, qui per colloquia principum et magistratuum temptarent
64  XXXVII,    5,  32|       mittendos censuit praetor, qui principum magistratuumque animos temptarent.
65  XXXVII,    6,  39|         hastatorum prima signa, dein principum erant, triarii postremos
66 XXXVIII,    1,   9|             ad> id cum per colloquia principum succedens murum parum proficeret,
67 XXXVIII,    1,  10|        Praeoccupatas auris animosque principum Romae criminibus Philippi
68   XXXIX,    2,  23|        libertatis vitio seditionibus principum turbatas, partibus, quae
69   XXXIX,    3,  36|              diripuerant, qui caedem principum fecerant. quod vero illi
70      XL,    1,   5|        privatis locis, alii singulos principum eluderent, iuvenis incautus
71      XL,    1,  10|      sumpserunt. quid de magna parte principum loquar, qui in Romanis spem
72      XL,    4,  46|          vellet, se in potestate tot principum civitatis futuros. omnibus
73      XL,    4,  46|    Capitolium. et cura super tali re principum et facilitas censorum egregie
74     XLI,    3,  24|          adsentirentur, indignatione principum, quod, quam rem ne legatione
75    XLII,    1,   5|       Graeciae civitates et plerique principum obligati essent, et ita
76    XLII,    2,  24|             aliquot noctes consilium principum habuisse, unde * * praeterea
77    XLII,    3,  30|              Macedonasque inclinata; principum diversa cerneres studia.
78    XLII,    3,  40|          bellum intestinum et caedes principum per quos, nisi per tuos,
79    XLII,    4,  44|           societatis. sed constantia principum docentium cladibus Philippi
80   XLIII,    2,  17|      factiones erat certamen: quidam principum postulare, ut praesidia
81     XLV,    1,   6|            apud Macedonas vocabantur principum liberi ad ministerium electi
82     XLV,    2,  20|           veste sordida sumpta domos principum cum precibus ac lacrimis
83     XLV,    2,  24|             omnes plectamur: si alii principum nostrorum vobis, alii regi
84     XLV,    3,  31|              contigerat. tria genera principum in civitatibus erant, duo,
85     XLV,    3,  31|               quod ex aliis gentibus principum litteras deprensas in commentariis
86     XLV,    3,  32|          nomina deinde sunt recitata principum Macedonum, quos cum liberis
87     XLV,    4,  36|              concursus in Capitolium principum civitatis factus est, indignum
88     XLV,    4,  36|   secessissent, victi auctoritatibus principum de integro agere coeperunt