Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  17|      regnari tamen omnes volebant, libertatis dulcedine nondum experta.
 2      II,    1,   1|     publico id facturus fuerit, si libertatis immaturae cupidine priorum
 3      II,    1,   1|           perduxit ut bonam frugem libertatis maturis iam viribus ferre
 4      II,    1,   1|         iam viribus ferre possent. Libertatis autem originem inde magis
 5      II,    1,   1|      habuit; qui non acrior vindex libertatis fuerat quam deinde custos
 6      II,    1,   1|         Omnium primum avidum novae libertatis populum, ne postmodum flecti
 7      II,    2,  10|    servitia regum superborum, suae libertatis immemores alienam oppugnatum
 8     III,    5, 31b|          ferrent quaeque aequandae libertatis essent, sinerent creari.
 9     III,    5,  36|         quaeri, ut si quis memorem libertatis vocem aut in senatu aut
10     III,    5,  37| patriciorum voltus plebeii et inde libertatis captare auram, unde servitutem
11     III,    6,  39|          quod unum exaequandae sit libertatis, sustulerint; qui privati
12     III,    6,  44|           adultam famae prius quam libertatis periculum adire.~ ~45.
13     III,    6,  45|          plebi Romanae, duas arces libertatis tuendae, ademistis, ideo
14     III,    7,  49|          per occasionem repetendae libertatis. Appius nunc vocari Icilium,
15     III,    7,  54|            prima initia incohastis libertatis vestrae, tribunos plebi
16     III,    8,  55|    provocatione, unicum praesidium libertatis, decemvirali potestate eversam,
17     III,    8,  56|      inquit. Audita vox una vindex libertatis, ex eo missa ore quo vindiciae
18     III,    8,  56|     rapique in vincla egentem iure libertatis qui liberum corpus in servitutem
19     III,    8,  59|         modo nimiae potestati, 'et libertatis' inquit, 'nostrae et poenarum
20     III,    9,  64|         eos populus Romanus, memor libertatis per illos receptae domi,
21     III,    9,  65|             Adeo moderatio tuendae libertatis, dum aequari velle simulando
22     III,    9,  67|            nobis imperii nec vobis libertatis est modus, dum taedet vos
23      IV,    1,   5|     publicae esse, si, quod aequae libertatis est, in vicem annuis magistratibus
24      IV,    1,   6|        alios animos in contentione libertatis dignitatisque, alios secundum
25      IV,    2,  12|            magistratu ad custodiam libertatis futurus quam ad curationem
26      IV,    5, 44a|          sacrosanctae, ad auxilium libertatis creatae. Fraudem profecto
27      IV,    6,  58|            ne domi per otium memor libertatis coloniarum aut agri publici
28       V,    2,  12|         esse dicerent stabiliendae libertatis et ab Sergiis Verginiisque
29      VI,    3,  14|            nefas secuturi vindicem libertatis viderentur. ad hoc domi
30      VI,    3,  19|          et] suae potestatis, quem libertatis omnium, finem cernebant,
31      VI,    4,  27|    respirare in urbe aut per otium libertatis meminisse sinant aut consistere
32      VI,    4,  27|          animus plebi memor patrum libertatis, se nec addici quemquam
33      VI,    5,  37|            consulem, custodem suae libertatis, [plebi] fecissent. contemni
34      VI,    5,  37|           plebeiis; eam esse arcem libertatis, id columen. si eo perventum
35     VII,    5,  33|          pro re, dictis haud minus libertatis alienae quam suae dignitatis
36    VIII,    1,   4|   posituros arma? sin autem tandem libertatis desiderium remordet animos,
37    VIII,    1,   4|    consociandi imperii, usurpandae libertatis tempus optastis, en hoc
38    VIII,    5,  28|        Romanae velut aliud initium libertatis factum est quod necti desierunt;
39    VIII,    5,  34|         Brutum, conditorem Romanae libertatis, antea in duobus liberis
40      IX,    8,  46|        superbiam nobilium plebeiae libertatis, referam. Ad collegam aegrum
41       X,    4,  31|        infeliciter quidem defensae libertatis taedebat et vinci quam non
42   XXIII,    1,  10|         initio minui videbatur ius libertatis. Egressus curia in templo
43   XXIII,    1,  10|     vindicem atque auctorem habeat libertatis. ~ ~
44   XXIII,    2,  12|        alterum est hominis alienae libertatis obliti, alterum suae. Respondeam"
45    XXIV,    2,   8|        meminisse videretur vestrae libertatis; sed cum in hoc bello, in
46    XXIV,    2,  14|      pronuntiat tempus venisse eis libertatis quam diu sperassent potiundae;
47    XXIV,    2,  14|      cuique fortunam in manu esse. libertatis auctorem eis non se fore
48    XXIV,    2,  15|         quam capita hostium pretia libertatis facta. nam ut quisque hostem
49    XXIV,    2,  16|     Gracchus 'priusquam omnes iure libertatis aequassem' inquit, 'neminem
50    XXIV,    2,  16|      rediit, pingi iuberet in aede Libertatis quam pater eius in Aventino
51    XXIV,    4,  21|          coniuratorum esse. deinde libertatis restitutae dulce auditu
52    XXIV,    4,  25|            patriae insidiator ipse libertatis creatus esset praetor. sed
53    XXIV,    5,  37|         agerent, vindictam aliquam libertatis suae quaesituros. tum Pinarius:
54     XXV,    2,  7b|            custodiebantur in atrio Libertatis minore cura, quia nec ipsis
55     XXV,    6,  29|      dicere potest aliquando nobis libertatis tempus fuisse quod pacis
56    XXVI,    8,  47|          edixit, cum spe propinqua libertatis si ad ministeria belli enixe
57   XXVII,    6,  31|          haud dubiam eo facto spem libertatis nisi omnia intoleranda libidine
58  XXVIII,    5,  22|        inferosque orare ut memores libertatis, quae illo die aut morte
59     XXX,    7,  45|       deinde vita, ut dignum erat, libertatis auctorem coluit. Africani
60  XXXIII,    3,  20|        curam non omiserunt tuendae libertatis civitatium sociarum Ptolomaei
61  XXXIII,    3,  20|           conatus hostis, causaque libertatis fuerunt Cauniis Myndiis
62  XXXIII,    4,  31|        litteras inanes vana specie libertatis adumbratas esse. cur enim
63  XXXIII,    4,  32|         non audire modo sed videre libertatis suae nuntium averet, iterum
64  XXXIII,    4,  38|          Antiochum debere, si spem libertatis differri non satis aequo
65   XXXIV,    3,  23|    invectus primum in Athenienses, libertatis quondam duces et auctores,
66   XXXIV,    3,  23|           Romanos quod vano titulo libertatis ostentato Chalcidem et Demetriadem
67   XXXIV,    3,  25|       vellent auctorem et ducem se libertatis sequerentur. haud sane movit
68   XXXIV,    4,  44|           ordinem saevitum. atrium Libertatis et villa publica ab iisdem
69   XXXIV,    5,  49|           sinere, in ipsa vindicta libertatis perituram. praeteritorum
70   XXXIV,    5,  54|    discernerentur et concordiae et libertatis aequae minuendae esse: ad
71   XXXIV,    6,  58|      Romanus susceptum patrocinium libertatis Graecorum non deserere fidei
72   XXXIV,    6,  59|          posset honestiorem causam libertatis quam servitutis praetexi
73    XXXV,    4,  31|           totam Graeciam beneficio libertatis obnoxiam Romanis esse, tum
74    XXXV,    5,  46|         Chalcidenses neque vindice libertatis ullo egere, cum liberi sint,
75   XXXVI,    2,   9|            tuendae et stabiliendae libertatis Thessalorum causa se Thessaliam
76   XXXVI,    4,  31|          ad T. Quinctium, auctorem libertatis, miserunt, qui nuntiarent
77  XXXVII,    7,  54|           nos liberi etiam aliorum libertatis causam agamus, reges serva
78 XXXVIII,    6, 50b|        possit; nihil tam aequandae libertatis esse quam potentissimum
79   XXXIX,    2,  23|        urbes, novae atque insuetae libertatis vitio seditionibus principum
80   XXXIX,    2,  24|       exules venerant, pulsi, quia libertatis causam defendissent ab regio
81   XXXIX,    2,  25|         audeat. procul enim abesse libertatis auctores Romanos: lateri
82   XXXIX,    2,  26|        diuturnam esse gratiam quam libertatis, praesertim apud eos, qui
83   XXXIX,    2,  27|            optimum quemque, quibus libertatis, quibus legum cura sit,
84    XLII,    3,  38|         gratias agendi Romanis pro libertatis munere fuit, et legatis,
85   XLIII,    2,  16|        Censores extemplo in atrium Libertatis escenderunt et ibi obsignatis
86     XLV,    2,  15|       tribubus unam palam in atrio Libertatis sortirentur, in quam omnes,
87     XLV,    3,  31|            qui per speciem tuendae libertatis in conciliis adversus Romanos
88     XLV,    3,  32|          animus, neque legum neque libertatis aequae patiens. omnes igitur,