1-1000 | 1001-1716
     Lib. Cap. Par.

   1       0, Prae,  13|                poetis, nobis quoque mos esset, libentius inciperemus,
   2       I,    1,   2|             nimio plus quam satis tutum esset accolis rem Troianam crescere
   3       I,    1,   3|              nunc Tiberim vocant, finis esset. Silvius deinde regnat Ascani
   4       I,    2,   5|              ludicro cum sollemne notum esset insidiatos ob iram praedae
   5       I,    2,   5|                 pervenit ut haud procul esset quin Remum agnosceret. Ita
   6       I,    3,  7b|              Cacus vi prohibere conatus esset, ictus clava fidem pastorum
   7       I,    3,  7b|                 intuens rogitat qui vir esset. Ubi nomen patremque ac
   8       I,    3,   8|                 ne vana urbis magnitudo esset, adiciendae multitudinis
   9       I,    3,   8|             discrimine, liber an servus esset, avida novarum rerum perfugit,
  10       I,    3,   9|         finitimarum civitatum bello par esset; sed penuria mulierum hominis
  11       I,    3,  11|             quid usquam fidum proditori esset. Additur fabula, quod volgo
  12       I,    3,  11|               quod in sinistris manibus esset derecto arma petisse dicant
  13       I,    3,  14|                priusquam tantum roboris esset quantum futurum apparebat,
  14       I,    3,  16|          precibus ut contra intueri fas esset, ""Abi, nuntia"" inquit ""
  15       I,    4,  17|                 iussisset, id sic ratum esset si patres auctores fierent.
  16       I,    4,  20|          pontificis scitis subiecit, ut esset quo consultum plebes veniret,
  17       I,    5,  26|               iudicium supplicii auctor esset, concilio populi advocato "
  18       I,    5,  26|                 caesam iudicare; ni ita esset, patrio iure in filium animadversurum
  19       I,    5,  28|                disciplina a me adhibita esset; nunc quoniam tuum insanabile
  20       I,    5,  29|               natus quisque educatusque esset relinquentes exirent, iam
  21       I,    5,  31|                Tulli ac tota res Romana esset, nuntiatum regi patribusque
  22       I,    5,  31|                 ut qui nihil ante ratus esset minus regium quam sacris
  23       I,    5,  31|               veniaque ab dis impetrata esset credebant. Ipsum regem tradunt
  24       I,    6,  33|             hostium semper receptaculum esset. Postremo omni bello Latino
  25       I,    6,  33|                ne quando ea arx hostium esset. Id non muro solum sed etiam
  26       I,    6,  34|         Tarquinii materna tantum patria esset. Sublatis itaque rebus amigrant
  27       I,    7,  36|                sitam fuisse memorant ut esset ad posteros miraculi eius
  28       I,    7,  38|               non quietior populus domi esset quam militiae, fuisset.
  29       I,    7,  39|            donec sua sponte experrectus esset; mox cum somno et flammam
  30       I,    7,  39|            Evenit facile quod dis cordi esset: iuvenis evasit vere indolis
  31       I,    7,  39|               reliquas captivas cognita esset, ob unicam nobilitatem ab
  32       I,    7, 41a|              populi, mirantium quid rei esset. Tanaquil inter tumultum
  33       I,    8,  42|            adversus se Tarquini liberum esset, duas filias iuvenibus regiis,
  34       I,    8,  43|                penes primores civitatis esset; equites enim vocabantur
  35       I,    8,  44|               non magis quod post murum esset quam quod murus post id,
  36       I,    8,  46|              libertas ultimumque regnum esset quod scelere partum foret.
  37       I,    8,  46|                 diuturnius Servi regnum esset constituique civitatis mores
  38       I,    8,  46|           elanguescendum aliena ignavia esset; si sibi eum quo digna esset
  39       I,    8,  46|            esset; si sibi eum quo digna esset di dedissent virum, domi
  40       I,    8,  47|              metu ne non venisse fraudi esset, novitate ac miraculo attoniti
  41       I,    8,  47|          invidiam locupletiorum fortuna esset et parata unde, ubi vellet,
  42       I,    8,  48|               regi difficilis aemulatio esset; ceterum id quoque ad gloriam
  43       I,    8,  48|               imperium tamen quia unius esset deponere eum in animo habuisse
  44       I,    9,  49|          reponenti metu regnum tutandum esset. Quem ut pluribus incuteret
  45       I,    9,  49|         contemptior paucitate ipsa ordo esset minusque per se nihil agi
  46       I,    9,  49|               opibus tutior inter cives esset, neque hospitia modo cum
  47       I,    9,  52|                 periculi, si adversatus esset, recens erat documentum.
  48       I,    9,  53|             ipsius etiam loci maiestate esset; captivam pecuniam in aedificationem
  49       I,    9,  53|                pulso a moenibus adempta esset, postremo minime arte Romana,
  50       I,    9,  53|             talis ad ultimum in liberos esset; in se ipsum postremo saeviturum,
  51       I,    9,  54|           plerumque Gabina res superior esset, tum certatim summi infimique
  52       I,    9,  54|                Romae quam filius Gabiis esset. Itaque postquam satis virium
  53       I,    9,  55|               ceteris religionibus area esset tota Iovis templique eius
  54       I,    9,  56|              multitudinem, ubi usus non esset, oneri rebatur esse et colonis
  55       I,    9,  56|                 in iure parum praesidii esset. Ergo ex industria factus
  56       I,    9,  56|               quem eorum regnum Romanum esset venturum. Ex infimo specu
  57       I,    9,  56|              responsi expersque imperii esset, rem summa ope taceri iubent;
  58       I,    9,  56|         communis mater omnium mortalium esset. Reditum inde Romam, ubi
  59       I,    9,  58|            hospitale cubiculum deductus esset, amore ardens, postquam
  60       I,    9,  58|               expugnato decore muliebri esset, Lucretia maesta tanto malo
  61       I,    9,  59|               indignior ac miserabilior esset. Addita superbia ipsius
  62      II,    1,   1|                Quae libertas ut laetior esset proximi regis superbia fecerat.
  63      II,    1,   1|               regio metu agitari coepta esset tribuniciis procellis, et
  64      II,    1,   2|                 necubi regum desiderium esset, regem sacrificolum creant.
  65      II,    1,   3|               Cum haud cuiquam in dubio esset bellum ab Tarquiniis imminere,
  66      II,    1,   4|            cenatum forte apud Vitellios esset, coniuratique ibi, remotis
  67      II,    1,   5|               ac porticibus sustinendis esset. Direptis bonis regum damnati
  68      II,    1,   5|             deorum hominumque Romanorum esset, induxisse in animum ut
  69      II,    1,   5|         voltusque et os eius spectaculo esset, eminente animo patrio inter
  70      II,    1,   5|              sceleribus exemplum nobile esset, praemium indici pecunia
  71      II,    2,   6|                 ne quis expers sceleris esset. Patriam se regnumque suum
  72      II,    2,   7|                        Ita cum pugnatum esset, tantus terror Tarquinium
  73      II,    2,   8|                 sua unius in his gratia esset, tum deinde comitia collegae
  74      II,    2,   9|            artibus postea tam popularis esset quam tum bene imperando
  75      II,    2,  12|              servientem cum sub regibus esset nullo bello nec ab hostibus
  76      II,    2,  12|                sciscitari uter Porsinna esset, ne ignorando regem semet
  77      II,    2,  12|                semet ipse aperiret quis esset, quo temere traxit fortuna
  78      II,    2,  13|               maxime opportuna iniuriae esset. Pace redintegrata Romani
  79      II,    2,  14|          potestate quidem populi Romani esset. Omisso Romano bello Porsenna,
  80      II,    2,  15|          venerunt; quibus cum responsum esset missurum ad regem senatum
  81      II,    2,  15|                libertatem populi Romani esset, Romani, nisi in perniciem
  82      II,    3,  16|             premeretur nec par factioni esset, ab Inregillo, magna clientium
  83      II,    3,  17|            supplendoque exercitui satis esset, cum ira maiore, tum viribus
  84      II,    3,  17|            aliaque mole belli iam in eo esset ut in muros evaderet miles,
  85      II,    3,  20|         percussus, cum victor in castra esset relatus, inter primam curationem
  86      II,    3,  22|           maturatum ab dictatore Romano esset, et maturavit Romanus ne
  87      II,    3,  23|        deformitas, cum circumfusa turba esset prope in contionis modum,
  88      II,    3,  24|               militis, donec in castris esset, bona possideret aut venderet,
  89      II,    3,  24|             retinendi ius creditori non esset, concursus in forum ut sacramento
  90      II,    3,  26|           vinoque, vix fugae quod satis esset virium habuere. Nocte una
  91      II,    3,  27|                 ad senatum, aut auxilio esset consul civibus suis, imperator
  92      II,    3,  27|             dedicatio iussu populi data esset, eum praeesse annonae, mercatorum
  93      II,    3,  27|                altior fastigio suo data esset factum quam ad consulum
  94      II,    3,  28|                quales habitura consules esset, coetus nocturnos, pars
  95      II,    3,  28|           imperio consulari exsequendum esset, invidiam eius consules
  96      II,    3,  28|                  Consules quid mandatum esset a senatu videbant, sed eorum,
  97      II,    3,  29|             conversus in patres impetus esset, consulum intercursu rixa
  98      II,    3,  31|                Quae cum reiecta relatio esset, "non placeo" inquit, "concordiae
  99      II,    3,  32|             dictatorem dilectus habitus esset, tamen quoniam in consulum
 100      II,    3,  32|                corporis seditio similis esset irae plebis in patres, flexisse
 101      II,    3, 33a|                 latio adversus consules esset, neve cui patrum capere
 102      II,    4, 33b|              aenea insculptum monumento esset ab Sp. Cassio uno, quia
 103      II,    4,  34|            servitiorum utique et plebis esset, ni consules providissent
 104      II,    4,  34|            Frumentum Cumis cum coemptum esset, naves pro bonis Tarquiniorum
 105      II,    4,  34|          coloniam, quae arx in Pomptino esset, miserunt. M. Minucio deinde
 106      II,    4,  35|         exeuntem e curia impetus factus esset, ni peropportune tribuni
 107      II,    4,  35|                 unius poena defungendum esset patribus. Restiterunt tamen
 108      II,    4,  36|                cladis ne causa ei dubia esset, aegro animi eadem illa
 109      II,    4,  36|               membris delatus in curiam esset, eum functum officio pedibus
 110      II,    4,  39|            oreretur. Quae profecto orta esset - adeo tribuni iam ferocem
 111      II,    4,  40|                animoque religione motus esset, multo obstinatior adversus
 112      II,    4,  40|                   monumento quoque quod esset, templum Fortunae muliebri
 113      II,    5,  51|              Horatius consul ex Volscis esset revocatus. Adeoque id bellum
 114      II,    5,  55|              tribunos. Cum auxilio nemo esset, consules spoliari hominem
 115      II,    5,  56|                 magistratu; violatusque esset tribunus, ni et contio omnis
 116      II,    5,  56|                 pro tribuno in consulem esset, et concursus hominum in
 117      II,    5,  57|                opera mitigata discordia esset. Ab Appio petitur ut tantam
 118      II,    5,  59|                in consensu oboedientium esset; negare volgo milites se
 119      II,    5,  59|               nequiquam suos persecutus esset, in pacato agro castra posuit;
 120      II,    5,  61|                 ad populum agenda causa esset, aliquid leniret atque submitteret.
 121      II,    5,  64|              somni quoque Romanis copia esset. Volscos species armatorum
 122     III,    1,   3|               hostis memor populationis esset timeri poterat; agrestesque
 123     III,    1,   3|             profectus ad tutandos fines esset Q. Servilio praefecto urbis
 124     III,    1,   4|                inde, cum oppidum captum esset, confugisset ad Aequos;
 125     III,    1,   4|               parari delatum ad senatum esset, datum negotium est consulibus
 126     III,    1,   4|             excitis quaererent quid rei esset. Qui cum haud gravate venissent,
 127     III,    1,   5|               quietus obsidionem passus esset, in incautum hostem decumana
 128     III,    1,   8|               arcendam vim parum virium esset. Q. Fabius praeerat urbi;
 129     III,    2,  10|               alteri ut Aequi provincia esset. Tribuni coram in foro personare,
 130     III,    2,  11|         permissa temeritati audaciaeque esset. Multum et consules se abstinebant,
 131     III,    2,  13|                 pecuniae quantam aequum esset promitti, veniebat in dubium;
 132     III,    2,  14|                 cum de lege agi coeptum esset; alibi popularis iuventus
 133     III,    2,  15|                formaque eadem civitatis esset quae ante Sacrum montem
 134     III,    2,  15|         praesidium satis fidum ad omnia esset. Solliciti reliquum noctis
 135     III,    2,  15|                 quantus numerus hostium esset, in stationibus disponendis
 136     III,    2,  16|              neu Sabinorum id consilium esset timere et, cum tantum in
 137     III,    2,  16|              cum tantum in urbe hostium esset, mox Sabinae Etruscaeque
 138     III,    2,  16|                 suus cuique domi hostis esset, cui nec credere nec non
 139     III,    2,  17|          familiae suae ausus in regibus esset. Vim ultimam apparebat futuram
 140     III,    2,  18|                sibi a maioribus tradita esset, concilium plebis non impediturum.
 141     III,    2,  18|                quisque liber aut servus esset, suae fortunae a quoque
 142     III,    3,  20|             Romae vi tribunicia rogatum esset id comitiis ibi abrogaretur:
 143     III,    3,  22|            Cornelius ut Romae praesidio esset, ne qua pars hostium, qui
 144     III,    3,  24|               commeatu fuisse. Nisi ita esset multi privatim ferebant
 145     III,    4,  27|              Romanae iuventutis habitus esset. Cum magistro equitum in
 146     III,    4,  27|             aetas ad militandum gravior esset, vicino militi, dum is arma
 147     III,    4,  28|                 castrorum quaeque forma esset, tribunis militum imperavit
 148     III,    4,  30|             initio anni cum foris otium esset, domi seditiones iidem tribuni,
 149     III,    4,  30|            amissum praesidium nuntiatum esset. Senatum consules vocant;
 150     III,    4,  30|             post bellum ut cetera vanum esset, extemplo habita. Tricensimo
 151     III,    5,  32|               eo anno alius magistratus esset. Admiscerenturne plebeii
 152     III,    5,  33|         legatione tam longinqua praemio esset honos, simul peritos legum
 153     III,    5,  34|         publicae ipsis liberisque eorum esset, ire et legere leges propositas
 154     III,    5,  34|               in quaque re plus minusve esset conferrent. Eas leges habiturum
 155     III,    5,  37|            magistratu rei publicae opus esset. Exspectabant quam mox consulibus
 156     III,    5,  37|              cupitum foret, potentioris esset. Et iam ne tergo quidem
 157     III,    5,  37|                  ne gratuita crudelitas esset, bonorum donatio sequi domini
 158     III,    6,  38|            imperiumque ibi esse ubi non esset libertas, indignabantur.
 159     III,    6,  38|            plebs, quia privatis ius non esset vocandi senatum, non convenire
 160     III,    6,  39|        cupiditas in iniusta dominatione esset. De bello Sabino eos referre,
 161     III,    6,  40|          reperirent nec quo evasura res esset cernerent, C. Claudi, qui
 162     III,    6,  40|                 societatis in qua natus esset, quam foederis nefarie icti
 163     III,    6,  40|                 locum consulto servatus esset, simulando curam belli fratrem
 164     III,    6,  41|                audacia, victum imperium esset, 'non erit melius' inquit, '
 165     III,    6,  41|              sine provocatione imperium esset ad nomina respondent. Legionibus
 166     III,    6,  44|                 eadem imperii amittendi esset. Ap. Claudium virginis plebeiae
 167     III,    6,  46|                 dilatum tempus iniuriae esset secessissentque advocati
 168     III,    6,  46|              iniuriae ad tempus praesto esset. Iussi pergunt citatisque
 169     III,    6,  47|               per ambitionem dictum non esset, priusquam aut ille postulatum
 170     III,    7,  49|             Oppius, ut auxilio collegae esset, in forum ex altera parte
 171     III,    7,  50|         fecerant. Quaerentibus quid rei esset, flens diu vocem non misit;
 172     III,    7,  50|               ne quod scelus Ap. Claudi esset sibi attribuerent neu se
 173     III,    7,  51|              rerum cum senatus cottidie esset iurgiis saepius terunt tempus
 174     III,    7,  52|           pudicitia nec libertas sancta esset miserabiliter rogitantes.
 175     III,    7,  52|            praeter paucos seniorum nemo esset, vocatis utique in senatum
 176     III,    7,  53|               fuerant, et ne cui fraudi esset concisse milites aut plebem
 177     III,    7,  54|               crearet; et ne cui fraudi esset secessio militum plebisque.
 178     III,    7,  54|              plebs scivit ne cui fraudi esset secessio ab decemviris facta.
 179     III,    8,  55|               velut in controverso iure esset tenerenturne patres plebi
 180     III,    8,  55|                creasset, eum ius fasque esset occidi, neve ea caedes capitalis
 181     III,    8,  55|                  eius caput Iovi sacrum esset, familia ad aedem Cereris
 182     III,    8,  61|            pudicitiae in pace periculum esset, unum Appium civem periculosae
 183     III,    8,  61|        admonebat, ut ubi libertas parta esset paucis ante mensibus, eo
 184     III,    8,  63|          increpare sicubi segnior pugna esset. Castigati fortium statim
 185     III,    8,  63|         consules, ne criminationi locus esset, in prata Flaminia, ubi
 186     III,    9,  65|             anni parte languidior ferme esset. Iamque plebs ita in tribunatu
 187     III,    9,  65|              malle, si modus excedendus esset, suis quam adversariis superesse
 188     III,    9,  67|                si alia fuga honoris non esset, vitassem. Ergo si viri
 189     III,    9,  70|             negatus ab senatu triumphus esset, verecundiae fuit pro parte
 190      IV,    1,   1|        promulgarent, ut populo potestas esset, seu de plebe seu de patribus
 191      IV,    1,   4|             conubium patribus cum plebe esset, non decemviri tulerunt
 192      IV,    1,   4|            domum nuberet, ex qua pactus esset vir domo, in matrimonium
 193      IV,    1,   6|         acerrimum auctorem plebes nacta esset et ipsa cum eo pertinacia
 194      IV,    1,   6|                 et plebis favore ingens esset, accensi alii tribuni ad
 195      IV,    1,   6|         indignatio, si cum his gerendus esset honos, deterreret. Postremo
 196      IV,    1,   6|                 ratio habita plebeiorum esset. Hanc modestiam aequitatemque
 197      IV,    1,  7a|            oreretur ac ne orta diuturna esset. Ita legati cum se rem integram
 198      IV,    2,  7b|           curuli magistratu res publica esset, coiere et interregem creavere.
 199      IV,    2,   8|                 civitatis spretus honor esset, Papirium Semproniumque,
 200      IV,    2,  11|               tumultu redacta ad paucos esset, coloni eo praesidii causa
 201      IV,    2,  11|                 omnibus Rutulis divisus esset, gleba ulla agri adsignaretur.
 202      IV,    2,  12|               neque belli apparatu opus esset. Sequitur hanc tranquillitatem
 203      IV,    2,  13|             eripiendus invitis patribus esset, de regno agitare: id unum
 204      IV,    2,  13|        certamine quod ingens exsudandum esset praemium fore. Iam comitia
 205      IV,    2,  13|            cuius incerti vanique auctor esset, ea deferre. Quae postquam
 206      IV,    2,  13|                 dedecorive rei publicae esset, dictator a consule dicitur.
 207      IV,    2,  14|                novitate rei ac miraculo esset, et Maeliani atque ipse
 208      IV,    2,  15|               tantum amentiae conceptum esset dissiparentur bonaque contacta
 209      IV,    2, 16a|               deinde, ut monumento area esset oppressae nefariae spei,
 210      IV,    3,  21|              memoria patribus aut plebi esset, sed ultro Fidenates, qui
 211      IV,    4,  24|              renuntiatum a mercatoribus esset negata Veientibus auxilia,
 212      IV,    4,  24|          dictator, ne nequiquam creatus esset, materia quaerendae bello
 213      IV,    4,  24|            operis edere quod monumentum esset dictaturae cupiens, censuram
 214      IV,    4,  24|                quod intra muros agendum esset, libertati populi Romani
 215      IV,    4,  24|              annua ac semestris censura esset. Consensu ingenti populi
 216      IV,    4,  25|                 ad interregnum perducta esset, evicere tandem ut tribuni
 217      IV,    4,  25|                honoris, dum foris otium esset, coetus indicere in domos
 218      IV,    4,  30|             indiceretur bellum an satis esset senatus consultum. Pervicere
 219      IV,    4, 31a|          plurium imperium bello inutile esset. Tendendo ad sua quisque
 220      IV,    5, 31b|             scelere bellum ordiri nefas esset, sicut legatorum ante, ita
 221      IV,    5,  33|            hostis obiecerat, iter fugae esset, et equitem passim liberi
 222      IV,    5,  36|             agros praedatum exisse fama esset, ad rem inspiciendam tribuni
 223      IV,    5,  37|              populi adversus victos dux esset omnia temere ac neglegenter
 224      IV,    5,  37|                 exercitu quam in Romano esset. Ergo fortuna, ut saepe
 225      IV,    5,  37|                fuit quo res inclinatura esset, excitatior crebriorque
 226      IV,    5,  38|           clamore comprobata adhortatio esset, vadit alte cuspidem gerens.
 227      IV,    5,  39|              circumsedentibus nuntiatum esset castra deserta esse, victos
 228      IV,    5,  40|               eorum opera male pugnatum esset, occasio visa est per recens
 229      IV,    5,  41|                bellicae in C. Sempronio esset, non militis de imperatore
 230      IV,    5,  41|                 potuisse. Exercitus ubi esset se nescire; arbitrari, velut
 231      IV,    5,  42|               fidens innocentiae animus esset quaerebat; sub tribunicia
 232      IV,    5,  42|           imperatore, qui sibi parentis esset loco, non valuissent, se
 233      IV,    5,  42|                 consecutus ut tam carus esset militibus". Nec pietas quattuor
 234      IV,    5,  43|                 in quaestoribus liberum esset arbitrium populi, cum parum
 235      IV,    5,  43|        interreges certaminibus extracta esset, modo prohibentibus tribunis
 236      IV,    5, 44a|                 accensi. Quidnam id rei esset? Non suis beneficiis, non
 237      IV,    6,  46|       tribunorum damnosior rei publicae esset quam ad Veios fuisset, et
 238      IV,    6,  48|           venisset adsignatumve publice esset praeterquam plebs habebat, -
 239      IV,    6,  48|            composito relatum ad senatum esset de seditione quam Maecilius
 240      IV,    6,  50|              Itaque cum fremitus aperte esset, et quaestor P. Sestius
 241      IV,    6,  50|               quaestorem quod imperator esset militibus minatus. Ad hunc
 242      IV,    6,  53|                 ducta per altercationem esset, consulibus deos hominesque
 243      IV,    6,  53|          ignominiaeque aut iam acceptum esset aut immineret culpam penes
 244      IV,    6,  54|             senatus, satis animi populo esset ad id quod tam diu vellent
 245      IV,    6,  55|                 eo anno tribunus plebis esset, neve quis reficeretur in
 246      IV,    6,  55|                 diu nequiquam oppugnata esset, recessum, verruginem in
 247      IV,    6,  56|                 communicata res publica esset, tum se animadversuros ne
 248      IV,    6,  57|                 tantum belli in manibus esset, occupaverat cogitationes
 249      IV,    6,  57|        obtinuere, ne cui plebeio aditus esset. Quattuor creati sunt, omnes
 250      IV,    6,  58|     obsidebantur, succurri si maturatum esset potuisset, ad id venerit
 251      IV,    6,  58|            numerabant, quid iam integri esset in corpore loci ad nova
 252      IV,    6,  58|               quam si subiecta invidiae esset antiquari apparebat.~ ~59.
 253      IV,    6,  59|               quisque functus eo munere esset.~ ~60.
 254      IV,    6,  60|             atque operatum rei publicae esset, tum quod ultro sibi oblatum
 255      IV,    6,  60|                 quod ultro sibi oblatum esset, non a tribunis plebis unquam
 256      IV,    6,  61|            voltumnae frequenter habitum esset, parum constitit bellone
 257       V,    1,   1|             alius sacerdos ei praelatus esset, artifices, quorum magna
 258       V,    1,   2|          obsidione quam in oppugnatione esset, hibernacula etiam, res
 259       V,    1,   3|                dico civilis, sed humani esset, favere vos magis et quantum
 260       V,    1,   3|               magis et quantum in vobis esset indulgere potius comitati
 261       V,    2,   9|              ignominiosa clades accepta esset censuere non exspectandum
 262       V,    2,   9|               iuris quam in vobis animi esset; sed nefas est tendere adversus
 263       V,    2,   9|               adsensu comprobata oratio esset, gauderentque patres sine
 264       V,    2,  11|           tribunus plebis Cn. Trebonius esset, qui nomini ac familiae
 265       V,    2,  12|           infelicior domi quam militiae esset. In hos versa ira populi
 266       V,    2,  12|              exercitibus stipendio opus esset resque militia ita prospere
 267       V,    3,  15|              sermonum facto, quisnam is esset qui per ambages de lacu
 268       V,    3,  15|             procuratione si operae illi esset consulere velle, ad conloquium
 269       V,    3,  15|                 Romam ad senatum missus esset, sciscitantibus quidnam
 270       V,    3,  15|               sciscitantibus quidnam id esset quod de lacu Albano docuisset,
 271       V,    3,  15|                quae sollemnis derivatio esset; sed auctorem levem nec
 272       V,    3,  19|           hostis maxime timendus militi esset. Deinde indicto dilectu
 273       V,    3,  21|              ingruentis periculi sensus esset. Veientes ignari se iam
 274       V,    3,  21|         discurrunt, mirantes quidnam id esset quod cum tot per dies nemo
 275       V,    3,  22|                 sacerdos attractare non esset solitus. Dein cum quidam,
 276       V,    4,  25|         committendae causa clamor ortus esset, principes senatus primi
 277       V,    4,  25|                  delegata ad pontifices esset, adhibito Camillo visum
 278       V,    4,  25|              datum. Cuius cum copia non esset, matronae coetibus ad eam
 279       V,    5,  31|               magistratuum rei publicae esset.~ ~32.
 280       V,    5,  32|              conlaturos quanti damnatus esset, absolvere eum non posse,
 281       V,    5,  33|               nisi externa vis quaesita esset, nequirent; hunc transeuntibus
 282       V,    6,  36|             praestarent. Quodnam id ius esset agrum a possessoribus petere
 283       V,    6,  36|              quid in Etruria rei Gallis esset, cum illi se in armis ius
 284       V,    6,  36|             Itaque ne penes ipsos culpa esset cladis forte Gallico bello
 285       V,    6,  38|           praemunito vallo quo receptus esset, non deorum saltem si non
 286       V,    6,  39|                 relicta manu spes nulla esset, placuit cum coniugibus
 287       V,    6,  40|            victricis quaecumque reliqua esset fortuna. Digredientibus
 288       V,    6,  40|            fideli adservaturus custodia esset, optimum ducunt condita
 289       V,    6,  45|              excitos, quae aut unde vis esset ignaros, in fugam et quosdam
 290       V,    6,  46|               consulto senatu qui Romae esset: adeo regebat omnia pudor
 291       V,    6,  47|               inde arma ubi quid iniqui esset, alterni innixi sublevantesque
 292       V,    6,  48|            ferente cum quid venti motum esset. Quorum intolerantissima
 293       V,    6, 49a|          postquam ipse dictator creatus esset iniussu suo ab inferioris
 294       V,    6, 49a|       inferioris iuris magistratu facta esset, denuntiatque Gallis ut
 295       V,    7,  50|      intermissus honos deum immortalium esset; ludi Capitolini fierent
 296       V,    7,  50|            Romani in re trepida tutatus esset; collegiumque ad eam rem
 297       V,    7,  50|             Gallicum audita neglectaque esset mentio inlata, iussumque
 298       V,    7,  50|               oporteret confusa memoria esset, sacrum omne iudicatum et
 299       V,    7,  50|               mortem sollemnis laudatio esset. His peractis quae ad deos
 300       V,    7,  51|             quoque pro patria dimicatio esset; cui deesse, quoad vita
 301       V,    7,  53|                captam migrandi victoria esset, gloriosa nobis ac posteris
 302       V,    7,  53|               praeter silvas paludesque esset, novam urbem tam brevi aedificarunt:
 303      VI,    1,   1|                in magistratu capta urbs esset, non placuit; res ad interregnum
 304      VI,    1,   1|                 hosti exercitus Romanus esset, etiam postridie Idus rebus
 305      VI,    1,   1|           quoque ac Nonas eadem religio esset, traditum putant.~ ~2.
 306      VI,    1,   2|               publicam cuius reciperata esset dictatoremque dici M. Furium
 307      VI,    1,   2|               Volscum agrum depopulatus esset, ad deditionem Volscos septuagesimo
 308      VI,    1,   3|                Camillus erat ea fortuna esset, aliam in partem terror
 309      VI,    2,  6b|             quod Camillus in magistratu esset: dictatorem quippe dicendum
 310      VI,    2,  6b|         dicendum eum fuisse si privatus esset; et collegae fateri regimen
 311      VI,    2,   9|              Quod simul utrimque factum esset ancepsque terror Etruscos
 312      VI,    2,  10|              Unde cum responsum allatum esset nihil suae potestatis esse,
 313      VI,    2,  11|            Capitolium atque arx servata esset; et ille inter aurum accipiendum
 314      VI,    3,  14|            plebes cum iam unius hominis esset, addita alia commodioris
 315      VI,    3,  18|                 acrior aliquanto coorta esset, iam propinquum certamen
 316      VI,    3,  18|          spiritus dabat, quod nec ausus esset idem in se dictator quod
 317      VI,    3,  20|            conspectus in Capitolium non esset, concilium populi indictum
 318      VI,    3,  20|                in libera civitate natus esset, memorabilis. populum brevi,
 319      VI,    4,  21|               tam diu impunita defectio esset, decreverunt ut primo quoque
 320      VI,    4,  21|            militiam quo paratior plebes esset, quinqueviros Pomptino agro
 321      VI,    4,  21|            periculo publicum implicitum esset auctoresque defectionis
 322      VI,    4,  22|               unum ex fuga receptaculum esset. oppidi oppugnatione tribuni
 323      VI,    4,  22|                 materia ad omnem laudem esset et publice, quod rem temeritate
 324      VI,    4,  23|                 petere ne in prima acie esset. quae senis munia in bello
 325      VI,    4,  25|           praecipitem casum res publica esset; et cum in exercitu tum
 326      VI,    4,  25|            fortuna in Volscis gesta res esset, adversae pugnae fugaeque
 327      VI,    4,  25|         ostentaretur etiam intra moenia esset scire cupiens, ingressus
 328      VI,    4,  27|                exsequendi quam dilectus esset - quippe iam a Praeneste
 329      VI,    4,  28|                                 Nam cum esset Praenestinis nuntiatum nullum
 330      VI,    4,  28|                Romani contra, ubicumque esset Latinus hostis, satis scire
 331      VI,    5,  30|                  cum id falso nuntiatum esset, dum praesidio ut essent
 332      VI,    5,  31|           tribunicia impediendo dilectu esset, donec condiciones impositae
 333      VI,    5,  31|                 ne quis, quoad bellatum esset, tributum daret aut ius
 334      VI,    5,  34|               acri experientique animus esset, possessionemque honoris
 335      VI,    5,  34|               nimis laetum parti alteri esset, parva, ut plerumque solet,
 336      VI,    5,  34|             doloris, quod iuncta impari esset, nupta in domo quam nec
 337      VI,    5,  35|                quod usuris pernumeratum esset id quod superesset triennio
 338      VI,    5,  36|                nullus exercitus Romanus esset, et agrum Romanum aliquotiens
 339      VI,    5,  38|              quingentum milium ei multa esset; sed auspiciis magis quam
 340      VI,    5,  38|           certamen quo M. Furius victus esset? - et quod eundem M. Furium
 341      VI,    5,  39|                 et perfecta utraque res esset, ni tribuni se in omnia
 342      VI,    5,  40|     magistratibus quod incommodum plebi esset scientes fecisse nec ullum
 343      VI,    5,  40|               vitali admisceat. ergo si esset libera haec civitas, non
 344     VII,    1,   3|               religionis gratia creatus esset, bellum Hernicum adfectans
 345     VII,    1,   4|                si quicquam in eo humani esset, an castigandum ac vexatione
 346     VII,    1,   6|               bonum quam arma virtusque esset, et silentio facto templa
 347     VII,    1,   6|                 suis auspiciis gesturus esset, perinde ut evenisset res,
 348     VII,    1,   6|         transferrent auspicia quo nefas esset; potuisse patres plebi scito
 349     VII,    1,   7|           locati quo conspectior virtus esset. Duum milium planities castra
 350     VII,    2,   9|         rumpentibus ne timoris indicium esset. Proelia de occupando ponte
 351     VII,    2,  11|            consule contenta res publica esset, Gallicus tumultus dictatorem
 352     VII,    2,  12|          praesidio cum fulta res Romana esset, levius fuit quod Gallos
 353     VII,    2,  12|              quorum omnis in impetu vis esset, parva eadem languesceret
 354     VII,    2,  12|                  ut virtute eius dignum esset.~ ~13.
 355     VII,    2,  14|                ferme auctoribus similis esset, non subtraxisse se ducem
 356     VII,    2,  14|                certamen per centuriones esset; adfirmata certe eo casu
 357     VII,    2,  16|          vectigal inopi aerario additum esset, auctores fuerunt; ceterum
 358     VII,    3, 17b|              iussisset, id ius ratumque esset; iussum populi et suffragia
 359     VII,    3,  18|                 in campum descensum cum esset multique per seditiones
 360     VII,    3,  20|      populationem Romanos lacessierant, esset, verus belli terror invasit,
 361     VII,    3,  20|              suarum virium ea dimicatio esset cernebant; paenitebatque
 362     VII,    3,  20|                ac necessitas appellanda esset. Transeuntes agmine infesto
 363     VII,    3,  21|        coniurasse duodecim populos fama esset, dictatorem dici coegit.
 364     VII,    3, 22a|               dum aliqua ab armis quies esset, quia solutio aeris alieni
 365     VII,    4,  23|               castra posuisse nuntiatum esset, Scipione gravi morbo implicito
 366     VII,    4,  23|          eventus subsidium rei publicae esset. Ipse iam satis omnibus
 367     VII,    4,  24|            desiderium senatui fecit, ut esset qui aegris consulibus comitia
 368     VII,    4,  26|               deinde, si divus, si diva esset qui sibi praepetem misisset,
 369     VII,    4,  27|                 concordia ordinum otium esset, ne nimis laetae res essent,
 370     VII,    4,  27|                  ita ut quarta praesens esset, solutio aeris alieni dispensata
 371     VII,    4,  27|                  cum ex Latio nuntiatum esset legatos ab Antio circumire
 372     VII,    4,  28|          consilium omnis nominis Latini esset, dictator - velut adversus
 373     VII,    4,  28|               sine vacationibus habitus esset, legiones quantum maturari
 374     VII,    4,  28|                 plena religione civitas esset, senatui placuit dictatorem
 375     VII,    4,  28|                 ab aedilibus dicta dies esset, traduntur; et res haud
 376     VII,    5, 29b|              praedae atque gloriae plus esset, Tifata, imminentes Capuae
 377     VII,    5, 29b|             acciso nulla propinqua spes esset, coacti sunt ab Romanis
 378     VII,    5,  30|            infirmiore vinculo contracta esset; tunc enim, ut qui ex aequo
 379     VII,    5,  30|           occasio cupiditatis explendae esset, parum fuit quod semel in
 380     VII,    5,  31|          legatis, cum consultus senatus esset, etsi magnae parti urbs
 381     VII,    5,  31|                qui populi Romani factus esset hostilia arma inferrent;
 382     VII,    5,  35|            vigiliae bucina datum signum esset, armati cum silentio ad
 383     VII,    5,  36|      posthabendi dum occasio in manibus esset, perpulit consulem ut hostes
 384     VII,    5,  36|          exploratores notior iam saltus esset, via patentiore ad hostem
 385     VII,    6, 37b|                 ulla mora pugnae futura esset, aciem instruit; deinde,
 386     VII,    6, 37b|           procul ab rerum omnium inopia esset, placuit, dum inclusus paveret
 387     VII,    6,  38|             celebre nomen quam consulum esset. Campanorum deinde Suessulanorumque
 388     VII,    6,  38|           quippe qui iam quartum consul esset dictatorque et censor fuisset,
 389     VII,    6,  39|                  cum haud procul Anxure esset, ad Lautulas saltu angusto
 390     VII,    6,  41|           publicam administrare solitus esset tueretur: sibi se privatim
 391     VII,    6,  41|           cautum sit ne fraudi secessio esset. Quinctio conlaudato, ceteris
 392     VII,    6,  41|                 militum fraudi secessio esset. Oravit etiam bona venia
 393     VII,    6,  41|          fuisset, postea ordinum ductor esset. Id propter P. Salonium
 394     VII,    6,  41|          fuisset et, ne particeps eorum esset, [qui] ab Lautulis fugisse[
 395    VIII,    1,   2|               perpetua cum eis amicitia esset, per populum Romanum stetisse
 396    VIII,    1,   3|               quorum imminutum imperium esset comitia haberi. itaque interregnum
 397    VIII,    1,   6|             subsecuta patrum indignatio esset, proditur memoriae adversus
 398    VIII,    1,   6|            imperio bellum administratum esset, tunc uti disciplina militaris
 399    VIII,    1,   7|         futurique, laus an poena merita esset. 'ut me omnes' inquit, '
 400    VIII,    2,  8b|          ordinibus exercitus instructus esset, hastati omnium primi pugnam
 401    VIII,    2,  8b|              quoque haud satis prospere esset pugnatum a prima acie ad
 402    VIII,    2,  10|       prosecutus tam memorabilem mortem esset, paulisper addubitavit an
 403    VIII,    2,  10|         consurgendi iam triariis tempus esset; deinde melius ratus integros
 404    VIII,    2,  11|             prima signa et pars agminis esset egressa, nuntio allato de
 405    VIII,    2,  11|            Romana data, monumentoque ut esset, aeneam tabulam in aede
 406    VIII,    2,  12|                 quidem superior Romanus esset, ad urbem ipsam Pedum castraque
 407    VIII,    2, 13a|                 oppidi obsidio nuntiata esset, undique ex omnibus populis
 408    VIII,    3, 13b|                 ad consulendum potestas esset; vestrum est decernere quod
 409    VIII,    3,  14|                  cum aliorum causa alia esset, ita expediri posse consilium
 410    VIII,    3,  14|           municipibus cum populo Romano esset. Aricini Nomentanique et
 411    VIII,    3,  14|                 cis Tiberim deprehensus esset usque ad mille pondo assium
 412    VIII,    3,  14|                 pondo assium clarigatio esset nec priusquam aere persoluto
 413    VIII,    3,  15|                 cum decreto eorum iussa esset sacris abstinere familiamque
 414    VIII,    3,  16|               sortem Corvi ea provincia esset. exercitu victore a superioribus
 415    VIII,    3,  16|               ne Atilius expers gloriae esset, iussi ambo consules adversus
 416    VIII,    3,  18|                si ab eo fides sibi data esset haud futurum noxae indicium.
 417    VIII,    4,  21|              Cum ipsa per se res anceps esset, prout cuiusque ingenium
 418    VIII,    4,  21|                condicionis in qua natus esset quam praesentis necessitatis
 419    VIII,    4,  22|           repetendas missis cum relatum esset a Graecis, gente lingua
 420    VIII,    4,  23|                 urbis haud e re publica esset, actum cum tribunis est
 421    VIII,    4,  23|            quoad debellatum cum Graecis esset. L. Cornelio, quia ne eum
 422    VIII,    4,  23|            habita, quia vitione creatus esset in disquisitionem venit.
 423    VIII,    5,  25|            Tarento et a Samnitibus fama esset nova auxilia ventura, Samnitium
 424    VIII,    5,  25|         Palaepolitanis populoque Romano esset, tradere se ait moenia statuisse.
 425    VIII,    5,  25|               reditum in amicitiam suam esset quam qua stultitia et temeritate
 426    VIII,    5,  26|                Palaepolim aut in Samnio esset, sineret se classe circumvehi
 427    VIII,    5,  28|          debitoris, non corpus obnoxium esset. ita nexi soluti, cautumque
 428    VIII,    5,  30|               si nemo Romanus in Samnio esset, seu ferox adulescens indignitate
 429    VIII,    5,  31|               res publica egregie gesta esset; malle, si mutare fortunam
 430    VIII,    5,  32|              cum respondere haud facile esset, et nunc quereretur eundem
 431    VIII,    5,  33|              quem potestas omnium rerum esset, ne iram quidem unquam atrociorem
 432    VIII,    5,  34|             maiestas imperii perpetuane esset non esse in sua potestate:
 433    VIII,    6, 37b|       clamatumque ad arma omnibus locis esset, prima luce nec auctor nec
 434    VIII,    6,  38|             militum virtuti damno locus esset, ignibus crebris relictis
 435    VIII,    6,  40|                 causa creatus sit an ut esset qui ludis Romanis, quia
 436      IX,    1,   2|              consilio nec auxilio locus esset, sua sponte legati ac tribuni
 437      IX,    1,   3|              receptura vires Romana res esset, bellum differre; tertium
 438      IX,    1,   4|                 iam omnium rerum inopia esset, victi necessitate legatos
 439      IX,    1,   4|              tantummodo cum hoste copia esset, non mihi paterni animi
 440      IX,    1,   5|             sponsoribus in foedere opus esset aut obsidibus, ubi precatione
 441      IX,    1,   5|                  si ex foedere acta res esset, praeterquam duorum fetialium
 442      IX,    1,  7a|              concilio sociorum fidelium esset, dicitur [Ofillius] A. Calavius
 443      IX,    2,   8|       defensione, quae non difficillima esset apud haud ignaros fortunarum
 444      IX,    2,   8|              hostes supplicium passurus esset ob iram diremptae pacis.
 445      IX,    2,   9|                 cum id nec consulis ius esset nec illis spondere pacem
 446      IX,    2,   9|             adferrent. Ea demum sponsio esset quam populi iussu spopondissemus.
 447      IX,    3,  13|        Publilius consul cum dimicaturus esset, prius adloquendos milites
 448      IX,    3,  13|             stringendisque inde gladiis esset, pila velut dato ad id signo
 449      IX,    3,  13|          fecerat. Itaque cum spes nulla esset diutius obsessos inopiam
 450      IX,    3,  16|               ad moenia Satrici admotus esset exercitus legatisque missis
 451      IX,    3,  16|           responsum ab consule redditum esset, nisi praesidio Samnitium
 452      IX,    3,  16|                excessurum proxima nocte esset, enuntiare consuli satis
 453      IX,    3,  16|            habita quorum opera defectio esset facta, quos sontes comperit,
 454      IX,    3,  16|             invicti ad laborem corporis esset, fuisse militiam pediti
 455      IX,    4,  17|              robore, illo animi. Victus esset consiliis iuvenis unius,
 456      IX,    4,  17|            incessit, visus illi habitus esset, saltus Apuliae ac montes
 457      IX,    4,  19|                 manum domi supplementum esset, Alexandro, quod postea
 458      IX,    4,  19|               partienti, quacumque opus esset, facilis iungenti. Iam in
 459      IX,    4,  19|           victus Alexander bello victus esset: Romanum, quem Caudium,
 460      IX,    4,  19|               iuncta res Punica Romanae esset et timor par adversus communem
 461      IX,    4,  19|                 Romanoque obrutus bello esset. Non quidem Alexandro duce
 462      IX,    5,  22|               prope in portis castrorum esset hostis, nihil consulto dictatore
 463      IX,    5,  23|            nulla nisi in eruptione spes esset, "locis" inquit "angustis,
 464      IX,    5,  24|              praeceps periculo victoria esset, Soranus transfuga clam
 465      IX,    5,  24|             quonam modo id praestaturus esset percontantes doceret, haud
 466      IX,    5,  24|        industria etiam quo locus tutior esset ab oppidanis congesta. Ubi
 467      IX,    5,  26|           quibus cum ad senatum relatum esset, haudquaquam neglecta res:
 468      IX,    5,  26|         publicae, qui bello clarissimus esset, sed qui maxime procul ab
 469      IX,    6,  27|           utrimque ad hostem iniqua via esset, cunctati sunt; deinde Samnites
 470      IX,    6,  28|               apertior aditus ad moenia esset, omnia aedificia - et frequenter
 471      IX,    6,  30|              gratiam ac libidinem facta esset, observaturos et senatum
 472      IX,    6,  30|      praeterirem, ni ad religionem visa esset pertinere. Tibicines, quia
 473      IX,    6,  30|          abierunt, adeo ut nemo in urbe esset qui sacrificiis praecineret.
 474      IX,    7,  32|                relictis, vix quod satis esset ad castrorum praesidium,
 475      IX,    7,  33|               quorum in magistratu lata esset, quia post illos censores
 476      IX,    7,  33|               iussisset id ius ratumque esset, non tamen aut se aut eorum
 477      IX,    7,  34|              optimo iure censor creatus esset, populus creavit? tu unus
 478      IX,    8,  38|               acta cum adpulsa Pompeios esset, socii inde navales ad depopulandum
 479      IX,    8,  38|             unde reditus tutus ad naves esset, dulcedine, ut fit, praedae
 480      IX,    8,  38|                incertis quidnam acturus esset legatis recessit; nocte
 481      IX,    8,  41|          daretur noluissent, aspernatus esset, oppugnando ad deditionem
 482      IX,    8,  41|             laxamenti a bello Samnitium esset, in Umbriam propere exercitum
 483      IX,    8,  42|                 belli decus penes alios esset. Volumnium provinciae haud
 484      IX,    8,  42|                 misit; et cum quaesitum esset dilectu an voluntarii pro
 485      IX,    8,  44|                 exercitum Minuci missus esset, Bovianum captum. Eo anno
 486      IX,    8,  46|          adsidebant, adsurrectum ei non esset, curulem adferri sellam
 487       X,    1,   2|                  priusquam confligendum esset cum Romanis, Italia excessisse --.
 488       X,    1,   3|      repetendorum causa profectus Romam esset, magister equitum pabulatum
 489       X,    1,   4|               militum indignatio ingens esset nec tamen iniussu movere
 490       X,    1,   4|               agresti an urbano propior esset. Cum referrent sonum linguae
 491       X,    1,   5|            quanto discrimine praesidium esset. Ceterum satis fretus esse
 492       X,    2,  11|               ipsorum obsidioni similis esset; neque illos novus consul
 493       X,    2,  11|                 segnius bellum opinione esset, alterius belli, quod multis
 494       X,    2,  12|              incertis qua data victoria esset intervenit. Lux insequens
 495       X,    2,  14|                bellum dux idoneus magis esset, ab Sutrio et Nepete et
 496       X,    2,  14|                 semel discrimen evasura esset res, et ipsi acie iusta
 497       X,    2,  16|             gravior quam liberis bellum esset; unam sibi spem reliquam
 498       X,    2,  18|          quindecim profectus in Samnium esset, Ap. Claudium primo quoque
 499       X,    2,  18|            reddita, cum obviam egressus esset, "satin salve" inquit, "
 500       X,    2,  18|                 incidisse cur non satis esset Etruriae unus consularis
 501       X,    2,  19|              eloquentiam collegae visus esset, cavillansque Appius sibi
 502       X,    3,  22|          consultos, qualis Ap. Claudius esset, urbi ac foro praesides
 503       X,    3,  23|                 parte aedium quod satis esset loci modico sacello exclusit
 504       X,    3,  24|                 clari. Quae ne perpetua esset, ordinum magis quam ipsorum
 505       X,    3,  24|                aditus ad magnos honores esset; postquam ipsa virtus pervicerit
 506       X,    3,  24|               genere hominum inhonorata esset, quaeri quemadmodum inrita
 507       X,    3,  25|                  ad hoc cum succlamatum esset duplici quidem vallo et
 508       X,    3,  25|                quantum in Etruria belli esset quantisque administrandum
 509       X,    3,  25|                copiis et quot per duces esset.~ ~26.
 510       X,    3,  27|                quaeque res nova decreta esset exploratum perferrent. Consules
 511       X,    3,  28|                fecerat qua datura vires esset, haudquaquam similis pugna
 512       X,    4,  34|              omnes partes circumspectus esset longe lateque silentium
 513       X,    4,  36|                ille Romanus sive Samnis esset, pro hoste haberent, haec
 514       X,    4, 37a|             patrem eius qui tunc censor esset, non ex auctoritate senatus
 515       X,    5,  40|           quoque magnificum spectaculum esset. Priusquam clamor tolleretur
 516       X,    5,  41|       colligerentur animi transacta res esset, lentiorem fore munitae
 517       X,    5,  42|                magnae rei parta occasio esset, acciri quas receperat copias
 518       X,    5,  44|              habitum [cum] iamne tempus esset deducendi ab Samnio exercitus
 519       X,    5,  44|               posset: quando iam nullus esset hostium exercitus qui signis
 520       X,    5,  45|            Romana vis aversa in Samnium esset, occupationem populi Romani
 521       X,    5,  45|            Etruriam attinebat, acta res esset, ni Faliscos quoque, qui
 522     XXI,    1,   2|                 finis utriusque imperii esset amnis Hiberus Saguntinisque
 523     XXI,    1,   3|                fuit quin[am successurus esset;] praerogativam militarem
 524     XXI,    1,   4|                 ad favorem conciliandum esset. Nunquam ingenium idem ad
 525     XXI,    1,   4|          imperatori an exercitui carior esset; neque Hasdrubal alium quemquam
 526     XXI,    1,   4|             fortiter ac strenue agendum esset, neque milites alio duce
 527     XXI,    1,   4|            videndaque magno futuro duci esset praetermissa.~ ~5.
 528     XXI,    1,   5|              bellumque Romanum mandatum esset, nihil prolatandum ratus
 529     XXI,    1,   9|             quia non vicisset pro victo esset, clamorem repente oppidani
 530     XXI,    1,  11|                si extemplo signum datum esset, nulla vi resisti videretur
 531     XXI,    1,  12|         concursus omnis generis hominum esset factus, submota cetera multitudine
 532     XXI,    1,  14|           multitudine permixtum senatui esset populi concilium, repente
 533     XXI,    2,  16|                 si iam ad portas hostis esset, ut tot uno tempore motibus
 534     XXI,    2,  17|               Poenum consul alter satis esset. Cornelio minus copiarum
 535     XXI,    2,  18|             venerunt, cum senatus datus esset et Q. Fabius nihil ultra
 536     XXI,    2,  18|               mandatum erat percontatus esset, tum ex Carthaginiensibus
 537     XXI,    2,  19|             verborum disceptationis res esset, quid foedus Hasdrubalis
 538     XXI,    2,  19|                 foedere diserte additum esset ita id ratum fore si populus
 539     XXI,    2,  21|               Romanis Africa ab Sicilia esset, valido praesidio firmare
 540     XXI,    2,  22|          ingenii humani cum, quidnam id esset quod respicere vetitus esset,
 541     XXI,    2,  22|            esset quod respicere vetitus esset, agitaret animo, temperare
 542     XXI,    2,  22|                moles ea quidve prodigii esset quaerentem, audisse vastitatem
 543     XXI,    2,  24|           propinquo congressus facilior esset; nam et accepturum eos in
 544     XXI,    3,  25|               praesidiumque in periculo esset, L. Manlius praetor ira
 545     XXI,    3,  31|               quia rectior ad Alpes via esset, sed quantum a mari recessisset
 546     XXI,    3,  31|                cum ad Hannibalem delata esset, arbiter regni factus, quod
 547     XXI,    3, 32a|               auxiliis Romanis Hispania esset, quam provinciam sortitus
 548     XXI,    4,  35|            fraus aut, ubi fides iis non esset, temere initae valles a
 549     XXI,    4,  36|                nova modicae altitudinis esset, molli nec praealtae facile
 550     XXI,    4,  37|            milites ducti, cum caedendum esset saxum, arboribus circa immanibus
 551     XXI,    4,  37|               apta faciendo igni coorta esset, succendunt ardentiaque
 552     XXI,    5,  39|                 ut parti alteri auxilio esset, in reficiendo maxime sentientem
 553     XXI,    5,  39|             incertos quae pars sequenda esset Gallos praesentem secuturos
 554     XXI,    5,  39|                se dux potissimum lectus esset praestantem virum credebat;
 555     XXI,    5,  41|                 vobis et non pro salute esset certamen. Non de possessione
 556     XXI,    5,  42|         poscerent et deiecta in id sors esset, se quisque eum optabat
 557     XXI,    6,  49|           deferrent et ubi signum datum esset ne quis moram conscendendi
 558     XXI,    6,  49|                 altum ut spatium pugnae esset exitumque liberum e portu
 559     XXI,    6,  50|               et, sicubi conserta navis esset, haudquaquam par numerus
 560     XXI,    6,  52|               tamen hostium [cum caedes esset, penes] Romanos fama victoriae
 561     XXI,    6,  53|                  dum tiro hostium miles esset, dum meliorem ex ducibus
 562     XXI,    6,  54|             armorum tenendorum potentia esset, et simul lassitudine et
 563     XXI,    6,  56|                 neque in castra reditus esset flumine interclusus neque
 564     XXI,    7, 57b|               praeter inconditam turbam esset, in altera et dux militi
 565     XXI,    7,  58|                 magis accensa vis venti esset, ipso illo quo deprensi
 566     XXI,    7,  58|              poterant nec quod statutum esset manebat omnia perscindente
 567     XXI,    7,  58|            gelida montium iuga concreta esset, tantum nivosae grandinis
 568     XXI,    7,  63|             quam trecentarum amphorarum esset, haberet. Id satis habitum
 569    XXII,    1,   1|                conferre cuique commodum esset donum Iunoni reginae in
 570    XXII,    1,   2|            Gallos, ut id agminis medium esset; novissimos ire equites;
 571    XXII,    1,   3|                 acturum; quoque pronior esset in vitia sua, agitare eum
 572    XXII,    1,   5|                aut cohorte aut manipulo esset; fors conglobat et animus
 573    XXII,    1,   6|          audientes, quae fortuna pugnae esset neque scire nec perspicere
 574    XXII,    2,  7b|                quaeve fortuna exercitus esset, obvios percontantur; et
 575    XXII,    2,  7b|                 cuiusque suorum fortuna esset; nec quisquam satis certum
 576    XXII,    2,   9|                 urbem oppugnare adortus esset, cum magna caede suorum
 577    XXII,    2,   9|              quanta moles Romanae urbis esset, in agrum Picenum avertit
 578    XXII,    2,   9|           vovendum si bellatum prospere esset resque publica in eodem
 579    XXII,    2,   9|            Fabium belli cura occupatura esset, M. Aemilium praetorem,
 580    XXII,    2,  10|            maximum imperium in civitate esset; Menti aedem T. Otacilius
 581    XXII,    2,  11|                eius qua iturus Hannibal esset tectis prius incensis ac
 582    XXII,    2,  11|            corruptis ne cuius rei copia esset, ipse via Flaminia profectus
 583    XXII,    2,  12|      Sempronique simili futura sibi res esset ac tum demum edocti malis
 584    XXII,    2,  13|                 res maior quam auctores esset, dubium Hannibalem alternisque
 585    XXII,    2,  13|                percontatur ubi terrarum esset. cum is Casilini eo die
 586    XXII,    2,  14|            celerius solito ductum agmen esset, festinari ad prohibendam
 587    XXII,    2,  14|             Samnite hoste tuta haec ora esset, quam nunc non vicinus Samnis
 588    XXII,    2,  14|         reciperare parat, Gallorum Roma esset, quam vereor ne sic cunctantibus
 589    XXII,    2,  14|           dictum Veios allatum est, cum esset satis altum Ianiculum ubi
 590    XXII,    2,  14|                 militaris suffragii res esset, haud dubie ferebant Minucium
 591    XXII,    2,  16|            horridas silvas hibernaturus esset; nec Hannibalem fefellit
 592    XXII,    2,  16|             iugum Calliculae superandum esset, necubi Romanus inclusum
 593    XXII,    3,  19|         venientibus haud sane intrabile esset, in litus passim naves egerunt,
 594    XXII,    3,  22|                emolumentum novis sociis esset. circumspectis igitur omnibus
 595    XXII,    4,  23|              monstratus ager dictatoris esset, omnibus circa solo aequatis
 596    XXII,    4,  24|             crederet cum hostis propius esset, tertiam partem militum
 597    XXII,    4,  25|          antiquus animus plebei Romanae esset, audaciter se laturum fuisse
 598    XXII,    4,  25|               orta cum plebis concilium esset, magis tacita invidia dictatoris
 599    XXII,    4,  27|              consilio sed viribus etiam esset, si quam occasionem rei
 600    XXII,    4,  27|          legiones, sicut consulibus mos esset, inter [se] dividerent.
 601    XXII,    4,  28|               si iusta ac directa pugna esset, haudquaquam impar futura;
 602    XXII,    4,  29|            exacta cum in castra reditum esset, Minucius convocatis militibus "
 603    XXII,    5,  31|             crearetur qui pro dictatore esset; res inde gestas gloriamque
 604    XXII,    5,  34|               quia invitis iis dictator esset dictus comitiorum causa,
 605    XXII,    5,  35|               orationibus accensa plebs esset, tribus patriciis petentibus,
 606    XXII,    5,  37|               et quantum praeterea opus esset quo iussissent subvecturos.
 607    XXII,    6,  38|               cum hoste signis conlatis esset dimicaturus: se, quae consilia
 608    XXII,    6,  39|             esses similis, supervacanea esset oratio mea; nam et duo boni
 609    XXII,    6,  40|               pars et omne robur virium esset, consulum anni prioris M.
 610    XXII,    6,  41|           Fabium priore anno frustratus esset, tenere in locis consules
 611    XXII,    6,  42|      reliquerint, quoque fuga obscurior esset, crebros etiam relictos
 612    XXII,    6,  43|      transitione cepisse consilium fama esset, ipse etiam interdum Hannibal
 613    XXII,    6,  43|              atque hic habitus animorum esset in castris, movere inde
 614    XXII,    6,  43|                 exploratis, cum relatum esset visum procul hostium agmen,
 615    XXII,    6,  48|                in mala iam spe proelium esset, Hasdrubal qui ea parte
 616    XXII,    6,  49|                consulem ignorantes quis esset obruere telis, Lentulum
 617    XXII,    7, 50b|        multitudo semiermis sine ducibus esset, nuntium qui in maioribus
 618    XXII,    7,  51|               bello, diei quod reliquum esset noctisque insequentis quietem
 619    XXII,    7,  54|            tanta mole cladis non obruta esset. compares cladem ad Aegates
 620    XXII,    7, 57a|              clades in prodigium versum esset, decemviri libros adire
 621    XXII,    8,  59|         confertos hostes erumpendi spes esset nec esse nefas duceremus
 622    XXII,    8,  60|                  dum quies ac silentium esset, dum nox inceptum tegere
 623    XXII,    8,  60|                 si moriendum pro patria esset, faceretis? Quinquaginta
 624    XXII,    8,  60|                noctis erumpendi occasio esset. [at] ad erumpendum e castris
 625    XXII,    8,  61|                redimi captivos redditum esset novusque super veterem luctus
 626    XXII,    8,  61|                 iactura civium adiectus esset, cum magnis fletibus questibus
 627    XXII,    8,  61|                 cum dubitatum in senatu esset admitterentur in urbem necne,
 628   XXIII,    1,   2|                est, in summo magistratu esset, iam diu infestam senatui
 629   XXIII,    1,   2|          necessarium fuisset, praefatus esset, quippe qui liberos ex Ap.
 630   XXIII,    1,   3|             detestabili senatu potestas esset, eam non per tumultum expugnantes
 631   XXIII,    1,   4|               volgus favori conciliando esset; iam vero nihil in senatu
 632   XXIII,    1,   4|               aliter quam si plebis ibi esset concilium. Prona semper
 633   XXIII,    1,   4|            libidini nec sumptibus modus esset. Ad contemptum legum, magistratuum,
 634   XXIII,    1,   6|         certumque defectionis consilium esset, Romam legatos missos a
 635   XXIII,    1,   8|             mirabundus pater quidnam id esset consilii quaereret, toga
 636   XXIII,    1,   9|                  quo minus res suspecta esset, se ipse convivio reddidit.~ ~
 637   XXIII,    1,  10|               tribuendo habendus Capuae esset seditionis ac turbarum auctor.
 638   XXIII,    2,  11|                Is, cum ei senatus datus esset, res gestas in Italia a
 639   XXIII,    2,  12|                 maioris cladis indicium esset, neminem nisi equitem, atque
 640   XXIII,    2,  12|                gaudio minus laetum quod esset vobis loquerer; nunc interroganti
 641   XXIII,    2,  14|                 rei quae per eum agenda esset deerat, et dictator M. Iunius
 642   XXIII,    2,  15|                 navibus tutus ex Africa esset; ceterum postquam Neapolim
 643   XXIII,    2,  15|                cum aut poena cohibendus esset aut beneficio conciliandus,
 644   XXIII,    2,  15|               fecerint, referre qui vir esset ille quaeque et quotiens
 645   XXIII,    2,  16|                  Cum Hannibal ad portas esset - Nolam enim rursus a Nuceria
 646   XXIII,    2,  16|               armatus quisquam in muris esset. Ratus deinde prodita conloquia
 647   XXIII,    3,  18|                cum iam inde haud procul esset, Gaetulos cum praefecto
 648   XXIII,    3,  19|              neque clam importandi spes esset, farre ex agris circa undique
 649   XXIII,    3,  22|            patres legerentur conquestus esset, explendi senatus causa
 650   XXIII,    3,  22|                 indignantium tota curia esset et praecipue T. Manlius
 651   XXIII,    3,  22|                Capitolio consul minatus esset quem Latinum in curia vidisset
 652   XXIII,    3,  22|              iis qui viverent censoriis esset, creari placuit qui senatum
 653   XXIII,    3,  23|               quod nunquam antea factum esset, probare se dixit, neque
 654   XXIII,    3, 24a|           possent quo statu res publica esset consiliaque ex rebus caperent.
 655   XXIII,    3, 24a|               dies magistratum initurus esset, de exercitibus scribendis
 656   XXIII,    4, 24b|               poculumque idem sacerdoti esset ac templi antistitibus.
 657   XXIII,    4,  25|               quid sociorum in exercitu esset dictatoris, disseruit; tum
 658   XXIII,    4,  25|                 cum C. Terentio consule esset a peritis quaesitum est
 659   XXIII,    4,  25|         militare donec in Italia bellum esset placuit; eodem ex dictatoris
 660   XXIII,    4,  25|                stipendiorum legitimorum esset. Duae legiones urbanae alteri
 661   XXIII,    4,  25|              locum L. Postumi suffectus esset, decretae sunt eumque, cum
 662   XXIII,    4,  25|             militum sumere quantum opus esset; C. Terentio consuli prorogari
 663   XXIII,    4,  26|               defendenda satis animorum esset sed etiam ad lacessendum
 664   XXIII,    4,  27|                 cum paucitas parum tuta esset, respicere alii alios et
 665   XXIII,    4,  27|             movendis armis satis spatii esset, corona hostium cincti ad
 666   XXIII,    4,  27|           Itaque si ulla Hispaniae cura esset, successorem sibi cum valido
 667   XXIII,    4,  28|            atque Hispaniensis exercitus esset iunctus, illum finem Romani
 668   XXIII,    5,  32|          haberet locisque iis praesidio esset. Et T. Otacilius Crassus,
 669   XXIII,    5,  33|                 gereret; ubi debellatum esset, Italia omnis cum ipsa urbe
 670   XXIII,    5,  33|       Carthaginiensium atque Hannibalis esset praedaque omnis Hannibali
 671   XXIII,    5,  34|              quae communicatio consilii esset. Per idem tempus Romae cum
 672   XXIII,    5,  34|              qui status rerum in insula esset: bellum ac defectionem omnes
 673   XXIII,    5,  35|         mollitis animis, segnius bellum esset, Campani per se adorti sunt
 674   XXIII,    5,  35|                 Romano Poenove periculi esset. Cumani, quamquam suspecta
 675   XXIII,    5,  35|               qua ex condicione quisque esset miles factus. Haec agenti
 676   XXIII,    5,  35|             statum sacrificium Campanis esset Cumas movet castra. Hamae
 677   XXIII,    5, 37a|                 quam obsidenti similior esset Poenus. Ad mille trecenti
 678   XXIII,    6,  38|           percontando in vicem cognitum esset consulem Cumis esse, naves
 679   XXIII,    6,  40|    debellatumque eo proelio in Sardinia esset, ni classis Punica cum duce
 680   XXIII,    6,  42|           nostra iuventus, quae si domi esset tutaretur, omnis sub signis
 681   XXIII,    6,  43|            Samnitemve, ne et ipse oneri esset, sed in proxima loca sociorum
 682   XXIII,    6,  43|               Trasumenni pugna nobilior esset, Cannarum se quoque memoriam
 683   XXIII,    6,  43|                Capua Nuceriaque potitus esset; sed quid inter Capuae ac
 684   XXIII,    6,  46|                 ad tenendum locum satis esset relicto ipse Capuam propius
 685   XXIII,    6,  46|               tandem silentio facto ubi esset Claudius Asellus quaesivit
 686   XXIII,    6,  46|                virtute ambigere solitus esset, cur non ferro decerneret
 687   XXIII,    6,  48|                nova classis mox paranda esset si bellum Macedonicum moveretur:
 688   XXIII,    6,  48|                  cum pecunia in aerario esset, iis primis solveretur.
 689   XXIII,    6,  48|                 essent navalibus sociis esset locaturus.~ ~49.
 690   XXIII,    6,  49|                  modo praeda aut merces esset, et tum iuventute abundante.
 691    XXIV,    1,   1|               relictum praedae hostibus esset, et in dies maior omnibus
 692    XXIV,    1,   1|                 in potestate Locrensium esset, societas eo iure staret
 693    XXIV,    1,   2|               receptus Croto Bruttiorum esset. Hannibal cum praesentium
 694    XXIV,    1,   4|             disciplinae, in qua eductus esset. haec mandata. cum exspirasset,
 695    XXIV,    1,   6|            Syracusani ac Punici imperii esset. aliam deinde, inflatus
 696    XXIV,    1,  7a|          peditum equitumque - profectus esset, liberas aedes coniurati -
 697    XXIV,    2,   8|               neglegentiae laxior locus esset, qui vestris studiis, quae
 698    XXIV,    2,   9|                ordinem urbana provincia esset isque potissimum consulibus
 699    XXIV,    2,   9|               creatus, cum ad exercitum esset; praesenti Fabio atque ipsi
 700    XXIV,    2,  11|                aut cui postea tanta res esset facta, nautam unum cum sex
 701    XXIV,    2,  13|         Hannibalem, cum ad lacum Averni esset, quinque nobiles iuvenes
 702    XXIV,    2,  13|               amnis traicientem moratus esset, contenderat; inde proxima
 703    XXIV,    2,  15|              equitum quam peditum pugna esset, iterum in dubium adducta
 704    XXIV,    2,  16|          felixque rei publicae ipsisque esset, omnes eos liberos esse
 705    XXIV,    2,  16|             ingenti alacritate sublatus esset ac nunc complexi inter se
 706    XXIV,    3,  17|               eo cum proelium commissum esset, superior quidem haud dubie
 707    XXIV,    3,  18|               quam pulsus Italia hostis esset finitum stipendiorum tempus
 708    XXIV,    3,  18|                ac si pecunia in aerario esset: neminem nisi bello confecto
 709    XXIV,    4,  22|              pecuniam regiam pollicitus esset, omnia in potestate eius
 710    XXIV,    4,  22|             timentem qui finis caedibus esset futurus, utrum, quod satis
 711    XXIV,    4,  24|                aliis ignorantibus ortus esset, silentio tandem facto indicem
 712    XXIV,    4,  24|          nuptiis quibus Themisto iuncta esset; Afrorum Hispanorumque auxiliares
 713    XXIV,    4,  25|                 ipse libertatis creatus esset praetor. sed animos eis
 714    XXIV,    4,  26|               regressus ab ira relictus esset. itaque fremere multitudo
 715    XXIV,    4,  28|                nec procul seditione res esset, Apollonides, principum
 716    XXIV,    4,  28|           consulere. cum saepe acta res esset magnis certaminibus, postremo,
 717    XXIV,    4,  29|              missum ab Appio praesidium esset, omnibus copiis impetum
 718    XXIV,    4,  29|               absentis fratris praesens esset aut deesset pro parte sua
 719    XXIV,    4,  31|                quae licentia Cretensium esset rogitantes, conloquia serendi
 720    XXIV,    4,  31|                urbe aut in exercitu suo esset. itaque daret operam, ut
 721    XXIV,    4,  31|                 levi aura mobile volgus esset, militem nancti ex eo numero
 722    XXIV,    4,  32|            maius ibi avaritiae praemium esset, facturos fuisse. itaque
 723    XXIV,    4,  33|            venerint manu res Syracusana esset, tum reverterentur. si bello
 724    XXIV,    4,  34|             inligata cum iniecta prorae esset gravique libramento plumbum
 725    XXIV,    4,  34|           quando omnis conatus ludibrio esset, absistere oppugnatione
 726    XXIV,    5, 35b|                 copiis quas habebat par esset, quam poterat maxime intentus
 727    XXIV,    5,  36|             iungeretur occasio pugnandi esset, postquam ea nulla contigerat
 728    XXIV,    5,  37|              cuius iuris atque arbitrii esset. se vero negare illi missuros
 729    XXIV,    5,  37|      denuntiatio an universae civitatis esset. consensa in posterum diem
 730    XXIV,    5,  38|                armatis dimicatio futura esset; inermes, incautos ad satietatem
 731    XXIV,    6,  40|                 neglegentia apud hostes esset, silentio noctis ab urbe
 732    XXIV,    6,  41|           Poenis ut uxor inde Hannibali esset, ad Romanos defecit. Carthaginienses
 733    XXIV,    6,  42|           ceperat milites ne mortiferum esset volnus. ceterum haud dubium
 734    XXIV,    6,  42|               oppidum, quae causa belli esset, octavum iam annum sub hostium
 735    XXIV,    6,  45|           tertium transfugis documentum esset. contra ea consulis pater
 736    XXIV,    6,  45|                argentique domi relictum esset, satis cognitis omnibus
 737    XXIV,    6,  47|                ne quid ab tergo fraudis esset, hosti opposuerunt. pugnatum
 738    XXIV,    6,  47|                Apulia, alter in Lucanis esset, equites centum duodecim
 739    XXIV,    6,  48|             multarum rerum ipse ignarus esset ex comparatione tam ordinatae
 740    XXIV,    6,  49|                reges populosque Africae esset, docent melius fore Galae
 741     XXV,    1,   2|                 petendum legitima aetas esset, 'si me' inquit 'omnes Quirites
 742     XXV,    1,   3|              vetus provincia in Sicilia esset, M. Marcello Syracusae et
 743     XXV,    1,   3|               cum in eo parum praesidii esset, turbandae rei causa publicani
 744     XXV,    1,   4|            respondisset neque excusatus esset, videri eum in exsilio esse
 745     XXV,    1,   6|              publicae et nostra fortuna esset. sine, quaeso, priusquam
 746     XXV,    1,   6|             fugere, cum spes alia nulla esset, turpe non fuit, milites
 747     XXV,    1,  7a|                 res publica committenda esset. si M. Claudio proconsuli
 748     XXV,    1,  7a|            donec hostis in terra Italia esset. comitia deinde a praetore
 749     XXV,    2,  7b|                et in suspicione Romanis esset, causa forte extrinsecus
 750     XXV,    2,  7b|            speciem legationis Romae cum esset, vir inquieti animi et minime
 751     XXV,    2,   8|            aberat; ubi, quo minus mirum esset uno eodemque loco stativa
 752     XXV,    2,   9|               exercitus accolis species esset. ipse raptim agmine acto
 753     XXV,    2,  10|                urbe solet; sed quid rei esset nemo satis pro certo scire.
 754     XXV,    2,  11|              minorque moles in transitu esset. iumenta inde et homines
 755     XXV,    3,  12|               circo maximo cum facturus esset, edixit ut populus per eos
 756     XXV,    3,  12|               Apollini quantam commodum esset conferret. haec est origo
 757     XXV,    3,  13|                 ut quibus locus aequior esset, deturbant nitentes per
 758     XXV,    3,  14|                sociorum et civium legio esset. itaque pro se quisque omnes
 759     XXV,    4, 15b|                 annum impunita defectio esset. ceterum ne Beneventum sine
 760     XXV,    4, 15b|               Beneventum sine praesidio esset et ut ad subita belli, si
 761     XXV,    4,  16|           exorti; et, ne dubia proditio esset, Flavus iis se adiungit.
 762     XXV,    4,  16|               in cavam vallem coniectus esset, transfiguntur. Gracchum
 763     XXV,    4,  18|             oppugnatum venisset. si vir esset, congrederetur. diu cunctantem
 764     XXV,    4,  19|                esse nuntiatum Hannibali esset et duobus agminibus diversos
 765     XXV,    4,  20|              exercitui per hiemem copia esset. ceterum super eam cladem
 766     XXV,    4,  20|               nulla disciplina militiae esset. cum saepe alias, tum paucis
 767     XXV,    4,  20|               sub inscio duce exercitus esset in Apuliam castra movit.~ ~
 768     XXV,    4,  21|        perrupturos, nihil quod salutare esset non modo ad animum sed ne
 769     XXV,    4, 22a|               consules, ubi summa rerum esset, ad id locorum prospere
 770     XXV,    5,  23|              satias principiumque somni esset, signi unius milites ferre
 771     XXV,    5,  25|               dilatus per frustrationem esset, rettulit Marcello tempus
 772     XXV,    5,  25|                  cum spes auxilii nulla esset, fide accepta ut inviolatus
 773     XXV,    5,  25|               res Syracusana discrimine esset cum centum navibus post
 774     XXV,    5,  26|                funera et mors ob oculos esset et undique dies noctesque
 775     XXV,    6, 27b|               viribus aut numero navium esset - quippe etiam plures habebat -
 776     XXV,    6,  28|             obsidionem fuissent fortuna esset neve alteri proprie sibi
 777     XXV,    6,  28|         accusandam esse quod in ipsorum esset potestate quam diu ea paterentur;
 778     XXV,    6,  30|               cum quarta vigilia factum esset expositosque milites porta,
 779     XXV,    6,  31|      descripserat ab ignaro milite quis esset interfectum; aegre id Marcellum
 780     XXV,    6,  32|               admodum memorabile factum esset consiliisque magis quam
 781     XXV,    6,  32|                id locorum id modo actum esset ut Hasdrubalem tendentem
 782     XXV,    6,  33|              quanta vel pro bello satis esset dabatur ne bellum gererent,
 783     XXV,    6,  34|                 cum prope iusta obsidio esset futuramque artiorem eam
 784     XXV,    6,  37|            adflictas res aut, si pulsus esset, tamen ultro inferendo arma
 785     XXV,    6,  40|         faventes rebus Carthaginiensium esset. itaque inclusi ad <id>
 786    XXVI,    1,   1|            haberet: si supplemento opus esset, suppleret de legionibus
 787    XXVI,    1,   1|        praefuerat; supplementum si opus esset consules scribere iussi.
 788    XXVI,    1,   2|                servorum exercitus datus esset brevi effecisse disciplina
 789    XXVI,    1,   2|             sanguinis sui memor in acie esset <sed> praesidio sociis,
 790    XXVI,    1,   3|                publicis cladibus futura esset, potuisse? non se inopia
 791    XXVI,    1,   3|               ei more maiorum permissum esset, seu legibus seu moribus
 792    XXVI,    1,   4|             perniciter ubi datum signum esset. postquam adsuetudine cotidiana
 793    XXVI,    1,   5|               castra Romana adgressurus esset ut eodem et illi ad eruptionem
 794    XXVI,    1,   6|            corporibus cum oppleta fossa esset, velut aggere aut ponte
 795    XXVI,    1,   6|           multum in Hannibale praesidii esset, et ipse Hannibal sentiret.
 796    XXVI,    1,   6|       respondisset haruspex summum quod esset imperium Capuae perventurum
 797    XXVI,    2,   7|                et si Roma in discrimine esset, Capuam extemplo omissuros
 798    XXVI,    2,   8|                tamen ad urbem ausus non esset, eum a Capua repulsum spem
 799    XXVI,    2,   8|                eo exercitu qui ad urbem esset Iovem foederum ruptorum
 800    XXVI,    2,   8|                 quid ad urbem praesidii esset; quantas autem Hannibal
 801    XXVI,    2,   8|               ad Capuam obsidendam opus esset, ipsos scire. si ita Romam
 802    XXVI,    2,   8|                 patriam Romam veniundum esset. hoc senatus consulto Capuam
 803    XXVI,    2,   8|              cuique res publica in manu esset.~ ~9.
 804    XXVI,    2,   9|                 cum consulibus imperium esset. Hannibal, infestius perpopulato
 805    XXVI,    2,  10|             subitis rebus consulto opus esset. inter haec Hannibal ad
 806    XXVI,    2,  10|                  cum commissum proelium esset, consules transfugas Numidarum,
 807    XXVI,    2,  11|              urbs Roma victori praemium esset, imber ingens grandine mixtus
 808    XXVI,    2,  12|             diem transisset sine fraude esset. nec ulla facta est transitio,
 809    XXVI,    2,  13|             hostis alienigena in Italia esset et Hannibal hostis et cuncta
 810    XXVI,    2,  13|             fecissemus, si data fortuna esset. itaque quoniam aliter dis
 811    XXVI,    2,  16|               esse, urbs servata est ut esset aliqua aratorum sedes. urbi
 812    XXVI,    2,  16|               receptos in fidem tuendos esset.~ ~
 813    XXVI,    3,  17|               Hasdrubal, ne in arto res esset, caduceatorem misit qui
 814    XXVI,    3,  17|             artas semitas ac difficiles esset. ventum insequenti die ad
 815    XXVI,    3,  17|               quidem suspecta fraus cum esset, data venia eius diei, extemploque
 816    XXVI,    3,  19|          mandato et bello quod gerundum esset magno elatoque animo disseruit,
 817    XXVI,    3,  21|                 cum multis verbis actum esset utrum minus conveniret cuius
 818    XXVI,    3,  21|             urbem ovans iniret imperium esset. pridie quam urbem iniret
 819    XXVI,    3,  21|                 belli iure animadversum esset, Moerico Hispanisque qui
 820    XXVI,    3,  21|               non devectus ex provincia esset, partim quod in oppidis
 821    XXVI,    4,  22|          terroris a Poenis et Hannibale esset, sortiri iussi Apuliam Macedoniamque
 822    XXVI,    4,  22|                turba coiret, nec dubius esset consensus populi, magna
 823    XXVI,    4,  22|      exspectatione quidnam postulaturus esset, oculorum valetudinem excusavit:
 824    XXVI,    4,  23|           interpellatus ordo comitiorum esset collegam absentem daturus
 825    XXVI,    4,  24|              omnis praeda populi Romani esset, darentque operam Romani
 826    XXVI,    4,  24|                 Aetolis sociisque eorum esset. haec convenerunt, conscriptaque
 827    XXVI,    4,  25|                quanto res in discrimine esset, omittere Philippum id quod
 828    XXVI,    5,  28|                 cum Hannibale provincia esset, alter classem cui T. Otacilius
 829    XXVI,    5,  28|           consul cuius Italia provincia esset praefecisset: in Etruriam
 830    XXVI,    5,  32|                 diu sententiis certatum esset et magna pars senatus, principe
 831    XXVI,    5,  32|            adiuta ornataque res publica esset; si ab inferis exsistat
 832    XXVI,    6,  33|          arcessendus a Capua Q. Fulvius esset - mortuus enim post captam
 833    XXVI,    6,  33|            meritus de re publica nostra esset. duas mulieres compertum
 834    XXVI,    6,  33|                 sententiae dicendae ius esset. itaque censeo cum tribunis
 835    XXVI,    6,  34|              Romanus aut Latini nominis esset, neve quis eorum qui Capuae
 836    XXVI,    6,  34|         quinquaginta iugerum agri modus esset. senatorum omnium quique
 837    XXVI,    6,  35|                ea tempestate in publico esset, edixerunt consules ut privatim
 838    XXVI,    6,  35|              cur aequa plebis recusatio esset, verterunt orationem eo
 839    XXVI,    6,  35|              cum pecunia in aerario non esset, paraturos navales socios?
 840    XXVI,    6,  38|               posset, liberius fingenti esset. ita inde dimissi sunt.
 841    XXVI,    6,  38|              ipsis patriaeque salutaris esset, pervicit ut praesidium
 842    XXVI,    7,  39|        Tarentina vix inopia tolerabilis esset, spem omnem praesidium quod
 843    XXVI,    7,  39|                 certamen satis temporis esset. raro alias tantis animis
 844    XXVI,    7,  39|               et prora iam Tarentinorum esset, puppim male conglobati
 845    XXVI,    7,  40|          colendum animos convertere, ut esset non incolarum modo alimentis
 846    XXVI,    7,  41|              priusquam opera eorum usus esset gratias agere iure ac merito
 847    XXVI,    7,  41|           coniunxisset nullum iam nomen esset populi Romani, ductu auspicioque
 848    XXVI,    7,  42|               omnes contraheret nec par esset unus tot exercitibus, Carthaginem
 849    XXVI,    7,  42|                tam parvi operis munitio esset, non obiecit vallum imperator
 850    XXVI,    7,  43|                 oppugnanda bellum orsus esset militibus ostenderet et
 851    XXVI,    8, 45b|               alibi umbilico tenus aqua esset, alibi genua vix superaret.
 852    XXVI,    8,  49|                quid quod sanctum usquam esset apud nos violaretur: nunc
 853    XXVI,    8,  50|           militibus nostris ad me ducta esset audiremque tibi eam cordi
 854    XXVI,    8,  50|             atque illius erga se merito esset, parentes inde cognatique
 855   XXVII,    1,   4|                  quamquam extra Italiam esset, Valerium potius consulem
 856   XXVII,    1,   4|         collegam revocandi ex provincia esset. eo fere tempore legati
 857   XXVII,    1,  5a|                 saepe cladibus bellatum esset, se eam provinciam confecisse.
 858   XXVII,    2,  5b|           negasset quod suae potestatis esset, praetoremque vetuisset
 859   XXVII,    2,   6|                  quoad bellum in Italia esset, ex iis qui consules fuissent
 860   XXVII,    2,   6|          reficiendi consules populo ius esset; exemplaque in eam rem se
 861   XXVII,    2,   6|                C. Iunio Bubulco creatus esset, recens Q. Fabi, qui sibi
 862   XXVII,    2,   6|            orationibus cum diu certatum esset, postremo ita inter dictatorem
 863   XXVII,    2,   8|                suis pariter alienisque, esset. huius famae consensu elatus
 864   XXVII,    2,   8|                Tarentum aestiva acturus esset posset praeberi.~ ~
 865   XXVII,    3,   9|                memoria antiquae patriae esset. consulerent igitur de integro;
 866   XXVII,    3,   9|              quae daretur in stipendium esset. cum obstinatos eos viderent
 867   XXVII,    3,  10|             permissum ab senatu iis cum esset, agerent facerentque ut
 868   XXVII,    3,  10|               esse, et si pluribus opus esset plures daturos, et quidquid
 869   XXVII,    3,  11|               Hannibale iudice victurus esset. cum diu certatum verbis
 870   XXVII,    3,  11|                 cum diu certatum verbis esset, concedente collega lectus
 871   XXVII,    3,  13|         tristior iis irati ducis oratio esset. 'dis immortalibus, ut in
 872   XXVII,    3,  13|     satisfaciendum aut egregia victoria esset.~ Postero die ornati [armatique]
 873   XXVII,    3,  13|                 quibus orta pridie fuga esset cohortesque quae signa amisissent
 874   XXVII,    3,  13|               iussi ut si longior pugna esset viribus sufficerent. ubi
 875   XXVII,    3,  14|              erat. cum anceps diu pugna esset, Hannibal elephantos in
 876   XXVII,    4, 15b|                haud vana cogitatio visa esset pro perfuga iussus Tarentum
 877   XXVII,    4,  16|                 equo ex proelio avectus esset, vagus paulo post equus [
 878   XXVII,    4,  16|              ratus, diem qua accessurus esset Metapontum constituit litterasque
 879   XXVII,    4,  17|               tutus receptus ad Romanos esset. Hasdrubal cum hostium res
 880   XXVII,    4,  17|             quicquam nec humani sanctum esset. productae deinde in conspectum
 881   XXVII,    4,  18|             quid utrique parti animorum esset. in castra trepida fuga
 882   XXVII,    4,  19|                quo pugnatum cum Romanis esset inscio avunculo clam armis
 883   XXVII,    4, 20a|               regione animorum Hispanis esset, unus Hasdrubal Gisgonis
 884   XXVII,    4, 20a|              belli caput rerumque summa esset, simul ut Hispanos omnes
 885   XXVII,    4, 20a|              omni equitatu quod roboris esset tria milia equitum expleri,
 886   XXVII,    5,  22|          mutatum. supplementum quo opus esset ut scriberent consulibus
 887   XXVII,    5,  24|                 in forum citari coeptus esset desiderati, bonaque eorum
 888   XXVII,    5,  25|             tranquillior status Italiae esset. et de M. Livio praefecto
 889   XXVII,    5,  25|                 Tarentum proditum hosti esset, aliis praemia decernentibus
 890   XXVII,    5,  25|              quinquennium arcem tutatus esset maximeque unius eius opera
 891   XXVII,    5,  25|           prodigii aliquid in ea factum esset difficilis procuratio foret,
 892   XXVII,    5,  26|              vergeret ad hostium castra esset ignorabant, Hannibal insidiis
 893   XXVII,    5,  27|                 dedit ut ad locum miles esset paratus, ut si collis in
 894   XXVII,    6, 28b|                quae diem illum secutura esset Salapiam venturum: parati
 895   XXVII,    6, 28b|                 si quo opera eorum opus esset. sensere Salapitani fraudem;
 896   XXVII,    6, 28b|           fecerat quam quod par viribus esset, anceps certamen erat; deinde
 897   XXVII,    6,  29|            quantoque ipse in discrimine esset: se comitiorum causa non
 898   XXVII,    6,  29|                et de Tarento sollicitus esset ne ex Bruttiis Hannibal
 899   XXVII,    6,  29|               consul Tarentum profectus esset, Q. Claudium praetorem placere
 900   XXVII,    6,  30|                Attalo intrandi Graeciam esset. sed ea omnia vixdum indutiarum
 901   XXVII,    6,  32|             pedes inter equites coactus esset proelium inire; dein cum
 902   XXVII,    6,  32|             dein cum iam impar certamen esset caderentque circa eum multi
 903   XXVII,    7, 33b|              satis tuta a fraude Punica esset: cum toto eo bello damnosa
 904   XXVII,    7,  34|              talis viri usa res publica esset: C. Neroni neque Q. Fabium
 905   XXVII,    7,  34|               consulatum recusaturusque esset; egregium par consulum fore,
 906   XXVII,    7,  35|                Gallia quique in Etruria esset addito urbano eligeret quem
 907   XXVII,    7,  35|                quem mallet, qui Galliam esset sortitus: cui Bruttii provincia
 908   XXVII,    7,  35|                 eique in annum imperium esset. et C. Hostilio, cui pro
 909   XXVII,    7,  37|          Minturnenses, terribilius quod esset, adiciebant sanguinis rivum
 910   XXVII,    7,  37|                  incertus mas an femina esset natus erat. id vero haruspices
 911   XXVII,    7,  38|            nullius cum in Italia hostis esset praeter Antiatem Ostiensemque
 912   XXVII,    7,  38|             suae donec hostis in Italia esset.~ Cum omnes censerent primo
 913   XXVII,    7,  39|                 lenta urbium oppugnatio esset sed etiam quam ipse frustra
 914   XXVII,    7,  40|       quaereretur quae causa festinandi esset, 'aut ex hoste egregiam
 915   XXVII,    7,  42|                 regio ea sine praesidio esset arcessierat.~ ~
 916   XXVII,    8,  43|                vehiculorum fessis copia esset. ipse de toto exercitu civium
 917   XXVII,    8,  44|             exercitus hostium in Italia esset: nunc duo bella Punica facta,
 918   XXVII,    8,  45|            detegi consilium satis tutum esset, paucis milites adloquitur.
 919   XXVII,    8,  45|             matura ex hostibus victoria esset, damnarenturque ipsi votorum
 920   XXVII,    8,  45|            naturale desiderium corporum esset quieti dare. et ad collegam
 921   XXVII,    8,  46|               qui non diuturnus futurus esset velut torpentem Hannibalem
 922   XXVII,    8,  47|               ut ubi dux, ubi exercitus esset cum quo castra coniuncta
 923   XXVII,    8,  47|                 Italia quae in Hispania esset. interdum litteras suas
 924   XXVII,    8,  48|           frustra signa erigere conatus esset, postquam ea regione penetrari
 925   XXVII,    8,  49|              haud dubie fortuna hostium esset, ne superstes tanto exercitui
 926   XXVII,    8,  49|             exercitui suum nomen secuto esset concitato equo se in cohortem
 927   XXVII,    8,  49|               satias ut postero die cum esset nuntiatum Livio consuli
 928   XXVII,    8,  51|               aegre in curiam perventum esset, multo aegrius summota turba
 929  XXVIII,    1,   2|              eam ipse cunctando moratus esset nactus, ad id quod reliquum
 930  XXVIII,    1,   3|         praesidium metu ne prodita urbs esset relictis stationibus in
 931  XXVIII,    1,   3|           discrimine Poenus an Hispanus esset obvii passim caederentur;
 932  XXVIII,    2,   5|                paratus ad omnes conatus esset, ipse Demetriadem ad mare
 933  XXVIII,    2,   8|               sis, viceris. quod primum esset, confessionem se hostium
 934  XXVIII,    2,   9|             opera incolumis res publica esset. in senatu cum more omnium
 935  XXVIII,    2,   9|             provincia M. Livi res gesta esset et eo die quo pugnatum foret
 936  XXVIII,    3,  11|              cum agmen iam grave praeda esset, in saltu angusto a Bruttiis
 937  XXVIII,    3,  12|               nisi ex Bruttio agro spes esset, qui ut omnis coleretur
 938  XXVIII,    3,  13|             comparati exercitus perlata esset, neque Romanis legionibus
 939  XXVIII,    3,  14|                 ab neutris pugna coepta esset, iam die ad occasum inclinante
 940  XXVIII,    3,  14|                  quos inter belli causa esset, pari robore animorum armorumque
 941  XXVIII,    3,  15|         extraxerat Scipio ut sera pugna esset; nam ab septima demum hora
 942  XXVIII,    3,  15|                 tanta vis aquae deiecta esset ut vix in castra sua receperint
 943  XXVIII,    3,  16|                 iniquo adscensu conatus esset haud difficulter sese tutati
 944  XXVIII,    5,  21|            imperii malum inter mortales esset. maior usu armorum et astu
 945  XXVIII,    5,  22|       oppugnandam cum admotus exercitus esset, oppidani conscientia scelerum,
 946  XXVIII,    5,  22|                 incertus eventus pugnae esset, praesidium eo loco fortunarum
 947  XXVIII,    5,  22|               servitute infami finienda esset, nihil relinquerent in quod
 948  XXVIII,    5,  23|                 tergo ingenti turba non esset. ita Astapa sine praeda
 949  XXVIII,    5,  23|              praesidium quod in ea urbe esset et imperatorem praesidii
 950  XXVIII,    5,  24|                  si bellum in provincia esset, quid sese inter pacatos
 951  XXVIII,    5,  24|               iam et confecta provincia esset, cur in Italiam non revehi?
 952  XXVIII,    5,  25|            Romanum ac retenta provincia esset, Iliturgitanos poenam noxae
 953  XXVIII,    5,  25|               tristius nec insanabilius esset; et P. Scipionem deum benignitate
 954  XXVIII,    5,  26|             defectio magis quam seditio esset. vicit sententia lenior
 955  XXVIII,    5,  26|               lenior ut unde culpa orta esset ibi poena consisteret: ad
 956  XXVIII,    5,  27|           credebam esse ubi vita invisa esset mea; sic me non solum adversus
 957  XXVIII,    5,  28|                  meo unius funere elata esset res publica? vos ipsi hic
 958  XXVIII,    5,  29|      humanarumve rerum inviolatum vobis esset?~ 'Insanistis profecto,
 959  XXVIII,    6,  30|                nihil artis aut consilii esset. una natura freti aestusque
 960  XXVIII,    6,  30|                 ceterasque quas indepta esset mulcasset, ni cum reliquis
 961  XXVIII,    6,  32|         impunita tam scelerata defectio esset, deinde ne quis in provincia
 962  XXVIII,    6,  33|           procursationem commissa pugna esset Laelium cum equitatu impetum
 963  XXVIII,    6,  33|            locum detracta hostium acies esset qui non omnem multitudinem
 964  XXVIII,    6,  33|              neque eques pediti auxilio esset, pedes fiducia equitis temere
 965  XXVIII,    7,  35|             fuit. Masinissa cum Gadibus esset, certior adventare eum a
 966  XXVIII,    7,  35|       educatusque in spem paterni regni esset, facile praestaturum. si
 967  XXVIII,    7,  36|             ancoras ne in moliendo mora esset praecidunt; multique adnantes
 968  XXVIII,    8,  39|             restituerunt. cum iam prope esset ut optabilem ex miserrima
 969  XXVIII,    8,  39|         posteris quidem timenda nostris esset. deletam urbem cernimus
 970  XXVIII,    8,  41|                 in Italia aut is hostis esset ex quo victo nihil gloriae
 971  XXVIII,    8,  43|              nemo profiteri nomen ausus esset, cum mihi quattuor et viginti
 972  XXVIII,    8,  45|              decernerent staturusque eo esset quod censuissent an ad populum
 973  XXVIII,    8,  45|       respondisset se quod e re publica esset facturum, tum Fulvius: '
 974  XXVIII,    8,  45|           quadraginta longas naves opus esset, tritici centum viginti
 975  XXVIII,    8,  46|               is publicus populi Romani esset; indici praemium constitutum,
 976  XXVIII,    8,  46|                 pecuniae ager indicatus esset pars decima. Et Cn. Servilio
 977    XXIX,    1,   1|               sibi utrum vellet liberum esset, nolle militare, tum Scipio
 978    XXIX,    1,   2|               equitibus Hispanis factus esset, summisso ab statione Romana
 979    XXIX,    1,   2|               qua equitatum, ubi tempus esset, emitterent. et Romani more
 980    XXIX,    1,   4|               se, quamquam regno pulsus esset, cum haud contemnendis copiis
 981    XXIX,    1,   4|                Scipione non satis tutum esset contrahi certamen.~ ~
 982    XXIX,    2,   9|             tribunorum ademptum poculum esset, iurgium inde et clamor,
 983    XXIX,    2,   9|              hostes ad arma conclamatum esset, concurrerunt; et cum violata
 984    XXIX,    3,  10|               transportandae Romam deae esset.~ ~11.
 985    XXIX,    3,  11|      concilianda maiestas nomini Romano esset decernunt. legati Asiam
 986    XXIX,    3,  11|               eam qui vir optimus Romae esset hospitio exciperet. Pergamum
 987    XXIX,    3,  13|              consuli e re publica visum esset. et M. Livio et Sp. Lucretio
 988    XXIX,    3,  14|                 quod de caelo lapidatum esset factum. eo accessit consultatio
 989    XXIX,    3,  14|                 vir optimus in civitate esset; veram certe victoriam eius
 990    XXIX,    3,  15|                Italiam supplemento opus esset. si qui ex iis recusarent,
 991    XXIX,    3,  15|             summa militum quae imperata esset Romam adducta neminem iis
 992    XXIX,    4,  19|                 et legati gratia quanta esset apud imperatorem expertos
 993    XXIX,    4,  19|           thesauris Proserpinae sublata esset conquiri duplamque pecuniam
 994    XXIX,    4,  20|              praetori dicto audiens non esset Scipio aut iam in Africam
 995    XXIX,    4,  21|                extulisset quod suum non esset: Locrensibus se permittere
 996    XXIX,    4,  22|           marique cum Carthaginiensibus esset. quo die venerunt hospitio
 997    XXIX,    5,  27|             Africae litora. Scipio quod esset proximum promuntorium percontatus
 998    XXIX,    6,  31|           Masinissam regnum Maesuliorum esset, falli eum magno opere ait
 999    XXIX,    6,  32|                Maesulios palam iam quis esset ferens venisset, tantum
1000    XXIX,    6,  32|          possessione modo paterni regni esset sed etiam socios Carthaginiensium


Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2010. Content in this page is licensed under a Creative Commons License