Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  19|         aliquando nihil cum populo agi utile futurum erat.~ ~20.
 2       I,    8,  46|          patrum voluntate senserat agi, criminandi Servi apud patres
 3       I,    9,  49|        esset minusque per se nihil agi indignarentur. Hic enim
 4      II,    1,   3|     struere; et tamquam ad id quod agi videbatur ambientes, nobilium
 5      II,    1,   4|          qui iam antea id senserat agi, sed eam occasionem, ut
 6      II,    3,  23|            etiam foro arcebat, nec agi quicquam per infrequentiam
 7      II,    3, 33a|                                    Agi deinde de concordia coeptum,
 8      II,    4,  39|     Volscis ager redderetur, posse agi de pace: si praeda belli
 9      II,    5,  45|            responsum immaturam rem agi; nondum tempus pugnae esse;
10      II,    5,  58|         metus coercebat. Si citius agi vellet agmen, tardius sedulo
11     III,    2,  11|            satis appareret, si sic agi liceret, victam legem esse.
12     III,    2,  12|     damnatione Caesonis libertatem agi credere. Tum demum coactus
13     III,    2,  14|      truces esse, nisi cum de lege agi coeptum esset; alibi popularis
14     III,    3,  19|            manes fraude liberaret, agi de lege sineret. Consul
15     III,    3,  19|        subrogasset negare passurum agi de lege. Hae tenuere contentiones
16     III,    3,  20|           ubi auspicato cum populo agi posset, ut quidquid Romae
17     III,    6,  40|        redacta, senatu disceptante agi, et iam nunc ita se parare
18     III,    6,  46| sponsoresque daret, atque id ipsum agi diceret Icilius, sedulo
19     III,    7,  50|         habet. Nihil placet aspere agi; quippe ab ipsis datum locum
20      IV,    1,   6|     intercedentibus tribunis nihil agi posset, concilia principum
21      IV,    4,  26|   iustitium, neque aliud tota urbe agi quam bellum apparari. Cognitio
22       V,    1,   2|          vires omnes plebis essent agi de commodis eorum posset.
23       V,    3,  19|         cuniculus in arcem hostium agi coeptus. Quod ne intermitteretur
24       V,    4,  23|            dictatura se abdicavit. Agi deinde de Apollinis dono
25       V,    7,  50|    pertinebant quaeque per senatum agi poterant, tum demum agitantibus
26      VI,    2,   9|         Igitur senatui cum Camillo agi placuit ut omisso Antio
27      VI,    5,  37| intercedendo. non posse aequo iure agi ubi imperium penes illos,
28     VII,    3, 22a|          mutaverat dominos, censum agi placuit. Ceterum cum censoribus
29     VII,    5,  31|     alienae faceret. Tum iam fides agi visa deditos non prodi;
30      IX,    8,  46|          proposuit, ut quando lege agi posset sciretur; aedem Concordiae
31     XXI,    1,   8|        opera locis, vineae coeptae agi admoverique aries. Abundabat
32     XXI,    3,  25|           simulari coeptum de pace agi; evocatique ab Gallorum
33     XXI,    6,  56|         adversus Gallos auxiliares agi iussit Hannibal. Ibi extemplo
34   XXIII,    1,   4|           iam vero nihil in senatu agi aliter quam si plebis ibi
35   XXIII,    2,  11|           grates deis immortalibus agi haberique.~ ~12.
36   XXIII,    2,  12|           grates deis immortalibus agi; audiamus Romanum senatorem
37   XXIII,    3,  17|            ut de Capuae defectione agi accipique Hannibalem satis
38   XXIII,    3,  18|         Inde vineae quoque coeptae agi cuniculique; nec ad varios
39   XXIII,    3,  19|       auribus admiserat, tum demum agi secum est passus de redemptione
40   XXIII,    6,  49|   Carthaginiensium, ibi rem summam agi cernentes, convenerunt.
41     XXV,    2,   9|       tempore editurum quae vellet agi. eadem ferme hora Tarentum
42     XXV,    3,  13|    tumultum ac trepidationem omnia agi, castrorumque formam et
43     XXV,    5,  23|          festum Dianae per triduum agi et, quia alia in obsidione
44     XXV,    6,  32|     retinerent, tempus esse id iam agi ut bellum in Hispania finiretur;
45    XXVI,    5, 26b|            passurum quicquam prius agi quam ut Siculi in senatum
46    XXVI,    6,  33|        culpa eminebat. per senatum agi de Campanis, qui cives Romani
47    XXVI,    6,  35|    exercitu de remigum supplemento agi coeptum; in quam rem cum
48    XXVI,    6,  38|     Hannibalis secum de proditione agi. Hannibali atque eis qui
49    XXVI,    8,  48|         rem sine modo ac modestria agi, ac proper esse ut manus
50    XXVI,    8,  48|            detestabili exemplo rem agi, quippe ubi fraude ac periurio
51  XXVIII,    5,  25|  praesentia, ut coepisset, leniter agi placuit et missis circa
52  XXVIII,    8,  40|             rem actam hodierno die agi et frustra habiturum orationem
53    XXIX,    1,   4|      paucis venit. is segniter rem agi ab Scipione questus, quod
54    XXIX,    3,  15|          censumque in iis coloniis agi ex formula ab Romanis censoribus
55    XXIX,    7,  37|   exstarent. equitum deinde census agi coeptus est; et ambo forte
56     XXX,    4,  23|           altero ambobusve eam rem agi satis ex dignitate populi
57     XXX,    7,  40|       consulum nihil ante placebat agi quam legati Philippi regis
58     XXX,    7,  40|       negare itaque prius quicquam agi passurum quam sibi provincia
59     XXX,    7,  42|        quisque dicere vere de pace agi. insignis tamen inter ceteros
60    XXXI,    4,  30|         praedas hominum pecorumque agi misera magis quam indigna
61    XXXI,    6,  46|            esset, interim et aliud agi posse ratus legatus <militibus>
62   XXXII,    5,  33|     reticere ait, non quo quicquam agi putet eo conloquio, sed
63   XXXII,    5,  39|    condicionibus amicitiae coeptum agi est, Romanus duas postulare
64  XXXIII,    4,  39|           statuque praesenti Asiae agi coeptum est, animi exasperati
65    XXXV,    2,  16|            excusatus et absente eo agi res coepta est. ibi praeparata
66    XXXV,    2,  17|      Romanis de duabus civitatibus agi, et alias civitates, simul
67   XXXVI,    1,   5|         obiceret. hac legatione id agi apparebat, ut sive, quod
68   XXXVI,    2,  10|    pertinacia mansuros. elephantis agi ante signa terroris causa
69  XXXVII,    1,   1|        consulum provinciis coeptum agi est. ambo Graeciam cupiebant.
70  XXXVII,    2,   8|       venit. is cum magnam praedam agi posse dixisset ex agro hostium,
71  XXXVII,    3,  19|            esse eo tempore de pace agi, nec exitum rei imponi posse: '
72  XXXVII,    3,  19|          consulis adventum de pace agi non posse. Antiochus pace
73 XXXVIII,    1,   9|       iussit; quorum post adventum agi coeptum est de pace. Amynander,
74     XLI,    3,  23|          Achaei, quibusdam videtur agi: ego maxumam gravissimamque
75     XLI,    3,  23|          gravissimamque omnium non agi tantum arbitror, sed quodam
76     XLI,    3,  24|         Callicrates, simulaverimus agi. nemo novae societatis aut
77   XLIII,    2,  18|            Ceterum postquam vineas agi turresque excitari vident,
78    XLIV,    3,  41|            habent, experiendo, cum agi, non, quem ad modum agatur,
79    XLIV,    3,  45|      Evandro Cretensi editis, quae agi cum multitudine vellet,