IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
Alphabetical [« »] ratem 3 rates 1 ratesque 1 rati 78 ratibus 8 ratio 41 ratione 18 | Frequency [« »] 78 etruria 78 genus 78 iovis 78 rati 78 regia 78 societatem 78 verbis | Titus Livius Ab Urbe condita Concordances rati |
Lib. Cap. Par.
1 I, 3, 14| prope se convalescere opes rati, priusquam tantum roboris 2 I, 4, 17| patres, offerendum ultro rati quod amissuri erant, ita 3 I, 5, 27| quod ab rege auditum erat rati, eo acrius pugnant. Terror 4 I, 6, 32| aras acturum esse regnum rati. Medium erat in Anco ingenium, 5 I, 8, 47| attoniti et iam de Servio actum rati. Ibi Tarquinius maledicta 6 II, 3, 27| mollem consulem et ambitiosum rati, plebes fallacem, brevique 7 II, 3, 28| ageret. Eam rem consules rati, ut erat, perniciosam ad 8 II, 3, 30| homini et potestati melius rati credi, omisso certamine 9 II, 3, 32| sacramento teneri militem rati, per causam renovati ab 10 II, 5, 47| acie cessit, interfectum rati gradum rettulere; cessissentque 11 II, 5, 56| ad ultimum dimicationis rati rem venturam, Ap. Claudium 12 III, 1, 1| utique consule obtineri posse rati, suscipiunt, et consul manebat 13 III, 6, 38| tantum ab iniuria se abesse rati quantum a coetu congressuque 14 III, 6, 41| Appi violentiam aptiorem rati ad comprimendos urbanos 15 III, 8, 56| singulos tutum maturumque iam rati, accusatorem primum Verginium 16 IV, 1, 6| ferretur concessere, ita maxime rati contentionem de plebeiis 17 IV, 2, 8| evenit futurum, credo, etiam rati, ut mox opes eorum qui praeessent 18 IV, 4, 26| audita occasionem oblatam rati tribuni augendae potestatis 19 IV, 5, 39| castra deserta esse, victos rati suos et ipsi, qua quemque 20 V, 3, 15| fidum super tanta re patres rati decrevere legatos sortesque 21 V, 3, 16| inter haec locum iniuriae rati esse, praedatum in agrum 22 V, 4, 26| hostes tenerent tutissimum id rati, populatione agrorum atque 23 V, 4, 27| vestro, dedimus nos vobis, rati, quo nihil victori pulchrius 24 V, 5, 34| Galli fortunae suae omen rati, adiuvere ut quem primum 25 V, 6, 39| supererat, - ante noctem [enim] [rati se] invasuros; - tum in 26 V, 6, 43| posse per proclive facilius rati. Medio fere clivo restitere; 27 VI, 4, 21| subito exorti. id patres rati contemptu accidere, quod 28 VI, 4, 28| ipsos versos, occasionem rati duces eorum raptim agmine 29 VI, 4, 29| relictum; et vix moenia tuta rati oppido se Praeneste includunt. 30 VIII, 2, 10| tamen hostem, debellatum iam rati perventumque ad extremam 31 X, 2, 16| precibus acturos efficacius rati, postulaverunt principum 32 X, 5, 40| qui rem haud spernendam rati Sp. Papirio, fratris filio 33 XXI, 1, 5| hostem, id morari victoriam rati quod interesset amnis, clamore 34 XXI, 4, 33| satis ad perniciem fore rati, perversis rupibus iuxta, 35 XXI, 5, 45| pugnarent ad potienda sperata rati, proelium uno animo et voce 36 XXII, 2, 17| conspexere, circumventos se esse rati praesidio excessere. Qua 37 XXII, 2, 17| fraus, tum vero insidias rati esse, cum maiore tumultu 38 XXIII, 4, 28| atque obsistere parant, rati, si Hannibali, vix per se 39 XXIII, 5, 35| tegi fallax consilium posse rati. Interim Ti. Sempronius 40 XXIV, 4, 29| hi sentinam quandam urbis rati exhaustam laetabantur. ceterum 41 XXIV, 4, 30| fuit inceptum, vi agendum rati postero die Megaris castra 42 XXIV, 4, 30| undique abscisa consilium esse rati, ut se militibus permitterent 43 XXIV, 5, 35b| satis defendi urbem posse rati, ita inter se munera belli 44 XXV, 2, 8| conloquendum cum Hannibale rati, nocte per speciem venandi 45 XXV, 4, 15b| opulentae urbis excidio rati facturos, simul et ingens 46 XXV, 5, 24| urbis omnia teneri custodes rati alii per murum fugere, alii 47 XXV, 6, 29| transfugae, tradi se Romanis rati, mercennariorum quoque militum 48 XXV, 6, 32| extraherent. optimum igitur rati divisis bifariam copiis 49 XXV, 6, 37| viderunt, metu substitisse rati, contemptim rursus et sedato 50 XXVI, 2, 10| vias ad pugnandum futuros rati. quos cum ex arce Capitolioque 51 XXVII, 3, 9| leniter agendo profecturos rati, eos ausos esse consulibus 52 XXVII, 5, 26| minus oppugnari Locros posse rati L. Cincio ut ex Sicilia 53 XXVII, 6, 28b| etiam equitum interfectorum rati occasionem supplicii peti, 54 XXVIII, 5, 24| seditionis defectionisque rati fore, et iura reddere in 55 XXVIII, 6, 31| noxam pari poena aestimatam rati, vocatis rursus ad arma 56 XXX, 1, 5| hostilem ac bellicum ignem rati esse, sine armis ad restinguendum 57 XXXI, 2, 18| invasit ut repente proditos rati qui pugnantes mortem occubuissent, 58 XXXII, 3, 17| gloriam etiam egregiam rati si armis potius et virtute 59 XXXIII, 4, 37| improviso adgressuros se rati per occultos saltus secuti 60 XXXIII, 5, 45| permiserunt, eam rem esse rati quae maturata dilatave non 61 XXXIV, 2, 14| evenit. pertimuisse et cedere rati Romanos porta erumpunt et 62 XXXIV, 2, 17| ferox genus, nullam vitam rati sine armis esse. quod ubi 63 XXXV, 2, 12| agitandum aliquid miscendumque rati ne cunctando senescerent 64 XXXV, 3, 30| praegressi ea sunt, iam tutum rati in patentes vias descenderunt. 65 XXXVI, 4, 23| diei horam. fatigationem rati esse causam Aetoli non continuandae 66 XXXVIII, 2, 16| ituri essent, parem armis rati, Brenno duce in Dardanos 67 XXXVIII, 2, 21| occupandum mittunt, eo se rati veluti castello iter impedituros. 68 XXXIX, 5, 50| cuiquam credendam custodiam rati, lucem insequentem exspectaverunt. 69 XL, 1, 5| adiuvandum, quod futurum erat, rati fovendamque spem potentioris, 70 XL, 3, 33| alteram partem translata rati aut recessisse hostes, per 71 XL, 4, 38| nullum alium ante finem rati fore Ligustini belli.~ Ager 72 XL, 4, 39| sensisse eum et pertimuisse rati, eo ferocius saltum insederunt. 73 XLI, 3, 19| audendum aliquid vel temere rati, omnes undique armati ad 74 XLII, 3, 30| civitatibus suis futuros rati. pars altera regiae adulationis 75 XLII, 3, 32| provinciam negari, superbum rati, sortiri consules iusserunt. 76 XLIV, 1, 12| adgredi, opus factum esse rati, cum valida manu Agrianum 77 XLIV, 3, 42| excipiendos sese venire rati, ut caperent potius quam 78 XLV, 1, 5| quidem ea sibi exprobrari rati, Theondan, qui summus magistratus