Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  12|            Romulus impetum facit. Ex equo tum forte Mettius pugnabat;
 2       I,    3,  12|       strepitu sequentium trepidante equo coniecit; averteratque ea
 3       I,    5,  27|         senserunt; inde eques citato equo nuntiat regi abire Albanos.
 4      II,    2,  13|           fuit posita virgo insidens equo.~ ~14.
 5      II,    3,  17|          adiciunt - gravi volnere ex equo deiectum prope interfecerunt.
 6      II,    3,  20|              forent, subdit calcaria equo et Tarquinium infesto spiculo
 7      II,    3,  20|             quicquam equitis volnere equo retardato, moribundus Romanus
 8      II,    5,  47|         equitum in eam partem citato equo advectus, vivere clamitans
 9     III,    4,  28|       quantum nocte prospici poterat equo circumvectus contemplatusque
10      IV,    3,  19|        fertur hostem; quem cum ictum equo deiecisset, confestim et
11      IV,    4,  28|             non Fabium prope adfixum equo femur, non brachium abscisum
12      IV,    5,  33|             subditis evectus effreno equo in medios ignes infertur,
13       V,    6,  36|          Fabius, evectus extra aciem equo, ducem Gallorum, ferociter
14      VI,    2,   8|                 Dato deinde signo ex equo desilit et proximum signiferum
15      VI,    2,   8|           iam pulsum arrepto repente equo cum scuto pedestri advectus
16     VII,    1,   6|           porrigentem, se devovisse; equo deinde quam poterat maxime
17     VII,    5,  33|         legionum, cum desiluisset ex equo, "nostrum" inquit, "peditum
18     VII,    6,  41|              habere iussis, dictator equo citato ad urbem revectus
19    VIII,    1,   7|            ea Geminus paulum ab suis equo provectus: 'visne igitur,
20    VIII,    2,   9|              id fuit quod, quacumque equo invectus est, ibi haud secus
21      IX,    3,  13|         hostium cogeretur abiecto ex equo frumento pugnare: obsessis
22      IX,    5,  22|           equum ut uno ictu exanimem equo praecipitaret. Nec, ut fit,
23      IX,    5,  22|             Is victorem detractum ex equo magistrum equitum plenus
24      IX,    6,  31|           pugnam advectus desilit ex equo et Iovem Martemque atque
25       X,    2,  11|            rapido cursu circumagendo equo effusus extemplo prope exspiravit;
26       X,    3,  20|          circumsistunt insidentemque equo captum ad consulem Romanum
27       X,    4,  36|       Samnites pugnabant, cum consul equo praevectus ad portam castrorum
28       X,    5,  41|       exercitus foret. Haec insidens equo; inde tribunis centurionibusque
29       X,    5,  42|         portam erat. Advectus deinde equo propius, ut suos in muris
30     XXI,    1,   5|         fidens vel ab inermi equite, equo temere acto, perverti posset,
31     XXI,    1,   5|              corpore armisque liber, equo vel per medios gurgites
32    XXII,    1,   6|               Subditisque calcaribus equo per confertissimam hostium
33    XXII,    6,  47|            virum amplexus detrahebat equo. Pedestre magna iam ex parte
34    XXII,    6,  49|            militum cum praetervehens equo sedentem in saxo cruore
35   XXIII,    6,  45|             meus est, qui derepto ex equo C. Flaminio consuli caput
36   XXIII,    6,  47|          provectusque ante stationes equo Tauream nomine compellavit
37    XXIV,    4,  22|              tractum, non insidentem equo relinquere tyrannidem dixerit
38    XXIV,    6,  43|             eum proximo anno adempto equo tribu moverant atque aerarium
39    XXIV,    6,  44|               praeter undecim fasces equo praevectus senex, ut consul
40    XXIV,    6,  44|              et is ut descenderet ex equo inclamavit, tum demum desiliens '
41     XXV,    4,  16|             coniciuntur. Gracchus ex equo desilit; idem ceteros facere
42     XXV,    4,  18|              delapsum cum volnere ex equo desiluit ut pedes iacentem
43     XXV,    4,  18|             opprimeretur parma atque equo relicto ad suos aufugit;
44     XXV,    4,  21|              trepidantes suos videt, equo arrepto cum ducentis ferme
45     XXV,    6,  34|              ut exanimem labentem ex equo Scipionem vidit, alacres
46    XXVI,    2,  15|         securi percussi. inde citato equo Cales percurrit; ubi cum
47   XXVII,    3,  11|       stipendia procederent iis quae equo publico emeruerant, sed
48   XXVII,    3,  11|             eorum conquisiverunt qui equo merere deberent, atque ex
49   XXVII,    4,  16|            auctor fuerat, cum citato equo ex proelio avectus esset,
50   XXVII,    4,  16|             est in puteum apertum ex equo praecipitasse. Carthalonem
51   XXVII,    4,  19|           aciem exisse; ibi prolapso equo effusum in praeceps captum
52   XXVII,    5,  27|     transfixum lancea prolabentem ex equo moribundum videre, tum et
53   XXVII,    6,  32|          raptus ab suis atque alteri equo iniectus fugit. eo die castra
54   XXVII,    8,  49|         nomen secuto esset concitato equo se in cohortem Romanam immisit;
55  XXVIII,    1,   2|            et Mago ex castris citato equo ad primum clamorem et tumultum
56  XXVIII,    1,   3|             praeceptum erat - citato equo pergebat. additum erat et
57  XXVIII,    2,   9|             sequerentur, C. Claudius equo sine militibus inveheretur.~
58  XXVIII,    2,   9|      multiiugis si vellet equis: uno equo per urbem verum triumphum
59    XXIX,    1,   1|              exerceas docendum cures equo armisque.' laeto condicionem
60     XXX,    2,  12|            suo fugam sistere posset, equo graviter icto effusus opprimitur
61     XXX,    2,  12|              occupandam citato vadit equo.~ Intranti vestibulum in
62     XXX,    3,  18|          tenuit, ipse ad prima signa equo advectus; proque duobus
63    XXXI,    4,  27|           trepidationem cum revectus equo propere legatus signa convertisset
64    XXXI,    5,  37|              fuit; nam ruente saucio equo praeceps ad terram datus
65   XXXIV,    2,  20|            consul fieri etiam vidit, equo citato subter murum hostium
66    XXXV,    4,  35|           impetum facit et transfixo equo tyrannum deturbat, iacentem
67    XXXV,    5,  48|           vocant, partim sagittis ex equo utentes et, a quo nihil
68    XXXV,    5,  48|              sit, averso refugientes equo certius figentes. his equestribus
69   XXXVI,    4,  22|        nosceret urbis, ab omni parte equo moenia est circumvectus.
70  XXXVII,    5,  34|            in eo tumultu delapsum ex equo cum duobus equitibus oppressum,
71   XXXIX,    1,   9|        Aebutius, cuius pater publico equo stipendia fecerat, pupillus
72   XXXIX,    5,  49|            impetus hostium, prolapso equo et suo ipse casu et onere
73      XL,    4,  40| trepidationem ubi Flaccus conspexit, equo advehitur ad legionarios
74     XLI,    3,  18|   restitueret rem inclinatam, consul equo advectus suos quidem a fuga
75    XLIV,    2,  22|       Macedoniam mecum veniat. nave, equo, tabernaculo, viatico etiam
76     XLV,    4,  39|            quod ridetis', inquit 'in equo dies noctesque persedendo