Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  23|            Alba, ab Albanorum stirpe regum oriundi Romani essent. Eventus
 2       I,    6,  33|              cepit; secutusque morem regum priorum, qui rem Romanam
 3       I,    7,  35|         viginti, cuilibet superiorum regum belli pacisque et artibus
 4       I,    8,  46|          tragici exemplum, ut taedio regum maturior veniret libertas
 5       I,    9,  49|              indignarentur. Hic enim regum primus traditum a prioribus
 6      II,    1,   1|           immaturae cupidine priorum regum alicui regnum extorsisset.
 7      II,    1,   2|              factitata erant, necubi regum desiderium esset, regem
 8      II,    1,   4|        consulibus sumpsissent quibus regum asportarent res, omne id
 9      II,    1,   5|    sustinendis esset. Direptis bonis regum damnati proditores sumptumque
10      II,    2,   6|     insignibus magnifice incedit. Di regum ultores adeste." Concitat
11      II,    2,   7|              Ego me, illum acerrimum regum hostem, ipsum cupiditatis
12      II,    2,  10|            increpare omnes: servitia regum superborum, suae libertatis
13     III,    5,  34|       consulum nomen haud secus quam regum perosa erat, ne tribunicium
14     III,    5,  36|              interpretabantur. Decem regum species erat, multiplicatusque
15      IV,    1,   3|            sciunt, consules in locum regum successisse nec aut iuris
16      IV,    1,   3|         patribus erant, quam optimis regum, novis hominibus, similes
17      IV,    2,  15|     indicatam recipiendorum in urbem regum a patre securi esse percussos,
18      VI,    5,  41|           perpetua potestate tamquam regum in Capitolio numeratis:
19      IX,    4,  17|          bella, ita deinde exactores regum Iunii Valeriique, ita deinceps
20    XXII,    7,  53|       spectare, ut deserta Italia ad regum aliquem transfugiant. Quod
21   XXIII,    1,  10|       tempestas, quae tum in dicione regum erant. Ibi cum Magius ad
22     XXV,    1,   6|              in provinciam nos morte regum turbatam ad grave bellum
23     XXV,    6,  28|        discreparet, quin quae ubique regum fuissent Romanorum essent,
24    XXVI,    7,  43|              obsides omnium nobilium regum populorumque, qui simul
25  XXVIII,    3, 17a|              iam res conciliandosque regum gentiumque animos, Syphacem
26  XXVIII,    8,  42|      consensu Africae, fide sociorum regum, moenibus suis, cum tuo
27    XXIX,    6,  29|          maximus omnium aetatis suae regum hic fuerit plurimumque rem
28    XXIX,    6,  29|       popularibus, apud quos invidia regum magnae auctoritatis erat,
29     XXX,    2,  12|          orantis ut arbitrium utrius regum duorum fortunae accessio
30     XXX,    2,  15|     imperatoris patriaeque et duorum regum quibus nupta fuisset, sibi
31     XXX,    5,  30|              omnium gentium cuilibet regum imperatorumve pares. paulisper
32    XXXI,    1,   1|            militum robore, claritate regum antiquorum vetustaque fama
33    XXXI,    2,  11|           honorem pro magnis erga se regum meritis dare populum Romanum
34  XXXIII,    4,  34|              decem legati legationes regum gentium civitatiumque audivere.
35  XXXIII,    4,  34|          quae Philippi aut Ptolomaei regum fuissent, abstineret liberis
36  XXXIII,    4,  41|              concessit. in hoc statu regum erant res.~ ~
37    XXXV,    2,  12|         ademptae res. ad hoc vetusta regum Macedoniae fama peragratusque
38    XXXV,    2,  17|           sic Antiocho, maximo Asiae regum, imponentium leges: quamquam
39    XXXV,    5,  47|       Macedoniae regni, quod is vere regum stirpis esset, si Amynandrum
40  XXXVII,    4,  25|           Romani augendi omni honore regum sociorum maiestatem, domesticis
41  XXXVII,    4,  25|            esse eum non Africae modo regum longe opulentissimum, sed
42  XXXVII,    4,  25|              in orbe terrarum cuivis regum vel maiestate vel viribus
43  XXXVII,    6,  45|           nunc moratus fuerit, sciat regum maiestatem difficilius ab
44  XXXVII,    7,  53|         omnium neque populorum neque regum, quos in magno honore habetis,
45  XXXVII,    7,  54|              est, cum quo uno maxime regum et privatim singulis et,
46   XXXIX,    3,  33|            legationem renuntiassent, regum quoque eorum civitatiumque
47   XXXIX,    5,  51|              in se cernens, et fidei regum nihil sane confisus: Prusiae
48   XXXIX,    5,  51|      saepirentur. sed grave imperium regum nihil inexploratum, quod
49      XL,    1,   2|          primae Eumenis et Pharnacis regum et Rhodiorum querentium
50      XL,    1,   6|            ultima origine Macedoniae regum, deinde rex ipse cum liberis
51      XL,    1,   8|              mihi Antiocho, cuilibet regum huius aetatis, nulla re
52      XL,    1,  13|             umquam fuere, Macedoniae regum armis regiis, duo soli tua
53      XL,    2,  20|            in senatum introduxerunt, regum primas Eumenis et Ariarathis
54      XL,    4,  57|     Macedoniae temporibusque iniquis regum imminens, tolleretur, et
55     XLI,    3,  23|              ne nuntios admitteremus regum, per quos aliquorum ex nobis
56     XLI,    3,  24|            populi Romani veniret aut regum arcanis interesset, omnia
57     XLI,    3,  24|             tanta priorum Macedoniae regum merita erga nos fuisse,
58     XLI,    3,  24|               vetera et magna in nos regum merita. valeant et nunc
59    XLII,    1,   5|          fama et maiestate Macedonum regum praeoccupati ad spernendam
60    XLII,    2,  19|               tamen iam decreto, qui regum suam, qui Persei secuturi
61    XLII,    4,  45|          saepe vanam experti essent, regum fovendorum spe Romanam societatem,
62    XLII,    4,  52|           equitumque. eo ut accedant regum auxilia, Eumenis et Masinissae,
63    XLIV,    2,  23|       proficiscerentur: duorum simul regum nomine incitari Rhodios
64    XLIV,    2,  24|       adgredi et, quod indignum sit, regum viribus reges oppugnare.
65    XLIV,    2,  24|              communes duceret omnium regum hostes. ad Antiochum aperta
66    XLIV,    2,  25|            inter se accensae: non ea regum aemulatio, ut aequo animo
67    XLIV,    2,  29|            sed etiam coniunctio ipsa regum Persei Gentique et fama
68     XLV,    1,   8|          bonum animum habe. multorum regum populorumque casibus cognita
69     XLV,    1,  13|        Syriam reductum. post ipsorum regum legati venerunt: Antiochi
70     XLV,    1,  14|            aequatis iis postea trium regum bellis deinceps omnibus
71     XLV,    2,  19|                         Inter multas regum gentiumque et populorum
72     XLV,    2,  19|            vix consensu et concordia regum resisti queat; si vero ad
73     XLV,    3,  27|         victima aris admota rex ille regum <petiit. inde Oropum> Atticae
74     XLV,    3,  31|     Romanorum imperium aut amicitiam regum sibi privatim opes oppressis
75     XLV,    4,  44| commendationem accipere. quanta cura regum amicorum liberos tueatur