Lib. Cap. Par.

 1      II,    4,  40|             certamine Volsci Aequine imperatorem coniuncto exercitui darent,
 2      II,    5,  43|            victos - exsecrantes nunc imperatorem, nunc navatam ab equite
 3      II,    5,  44|        victis Aequis, signa deserta, imperatorem in acie relictum, iniussu
 4      IV,    2,  10|          abituros Volscos esse. Dedi imperatorem, arma poni iubet, et fatentes
 5      IV,    5,  42|             populo Romano orarent ne imperatorem suum innoxium, in quo nihil
 6       V,    3,  15|     transtulit. Qui cum perductus ad imperatorem, inde Romam ad senatum missus
 7       V,    4,  27|         inquit, "tui nec populum nec imperatorem scelestus ipse cum scelesto
 8       V,    6,  46|           memor ordinis sui posceret imperatorem. Consensu omnium placuit
 9       V,    6,  46|        diceretur militesque haberent imperatorem quem vellent, eadem degressus
10      VI,    2,   8|             clamore sublato 'sequere imperatorem' pro se quisque clamantes.
11     VII,    2,  12|         bellum: electum esse eximium imperatorem, unicum ducem, qui nihil
12     VII,    2,  15|          proelium inituros? En ipsum imperatorem clara voce vocare ad proelium
13    VIII,    1,   6| augustiorisque, dicentis ex una acie imperatorem, ex altera exercitum Deis
14    VIII,    3,  16|             ut maximum ea tempestate imperatorem M. Valerium Corvum consulem
15    VIII,    3,  16|              se demisisset, perpulit imperatorem ut vino epulisque sopitos
16    VIII,    5,  25|        agendam divisere, ut alter ad imperatorem Romanorum transfugeret,
17      IX,    1,   1|         consulibus. Samnites eo anno imperatorem C. Pontium Herenni filium
18      IX,    8,  46|            negaret nisi consulem aut imperatorem posse templum dedicare.
19       X,    2,  17|             praeda ultro adhortantes imperatorem ad Romuleam pergunt. Ibi
20       X,    2,  19|         exercitu circumsistunt. Pars imperatorem suum orare ne collegae auxilium,
21       X,    3,  25|           grates agunt quod eum sibi imperatorem misissent. Circumfusi deinde
22       X,    4,  31|       ducibus Romanis caesi fuerant; imperatorem clarissimum gentis suae
23   XXIII,    1,   7|             tot iam victoriis clarum imperatorem, factum est. Decius Magius
24   XXIII,    2,  11|            commiserit, unicum haberi imperatorem. Bruttios Apulosque, partim
25   XXIII,    2,  12|      desiturum ante invictum vestrum imperatorem incusare quam finitum aliqua
26    XXIV,    2,   8|               ita duci hostium parem imperatorem quaeramus. cum qui est summus
27    XXIV,    2,   8|        adversus veterem ac perpetuum imperatorem comparabitur, nullis neque
28     XXV,    4,  16|            abisse. cum haruspices ad imperatorem id pertinere prodigium praemonuissent
29     XXV,    4,  16|              accepta, si Romanum iis imperatorem tradidisset, liberos cum
30     XXV,    4,  16|           rei est. Flavus ad Romanum imperatorem venit. rem se ait magnam
31     XXV,    6,  34|          aciem nuntiantes discurrunt imperatorem Romanum cecidisse. ea pervagata
32    XXVI,    1,   4|          ferunt honorique id ei apud imperatorem fuisse.~ ~5.
33    XXVI,    3,  18|               et exercitum augeri et imperatorem mitti placebat; nec tam
34    XXVI,    4,  22|        impudentem et gubernatorem et imperatorem esse qui, cum alienis oculis
35    XXVI,    7,  41|       renatum sibi quisque Scipionem imperatorem dicat.'~ ~42.
36    XXVI,    8,  47|            et auri argenti relata ad imperatorem magna vis: paterae aureae
37  XXVIII,    5,  23|             quod in ea urbe esset et imperatorem praesidii cum classe prodituros.
38  XXVIII,    5,  25|          orare seque ea relaturos ad imperatorem respondebant; laetari quod
39  XXVIII,    5,  26|            quod magis habituri solum imperatorem quam ipsi futuri in potestate
40  XXVIII,    6,  31|           Gades vellent redeundum ad imperatorem esse, adsentiente Marcio
41    XXIX,    1,   3|         classem Romanam Scipionemque imperatorem - et fama fuerat iam in
42    XXIX,    4,  17|              acciperemus, ad vestrum imperatorem confugimus: cum a vestro
43    XXIX,    4,  19|             gratia quanta esset apud imperatorem expertos esse cum inter
44     XXX,    1,   4|         Romani vetitos se reverti ad imperatorem aiunt nisi certum responsum
45     XXX,    2,   9|              ipsam qui tueatur neque imperatorem alium quam Hannibalem neque
46     XXX,    2,  14|              etiamsi non patrem eius imperatorem hostium videremus, Romam
47     XXX,    7,  38|         dimitterent eos quam Romanum imperatorem qui et quae petentes venissent
48   XXXII,    4,  30|              iis Hamilcarem Poenorum imperatorem, qui belli causa fuisset;
49   XXXII,    5,  32|         exclusis Aetolis missoque ad imperatorem Romanum nuntio usque in
50   XXXII,    5,  39|           qui cum tyranno ad Romanum imperatorem, non Romano ad tyrannum
51   XXXII,    5,  39|         saeptus, cum inermes Romanum imperatorem regemque cerneret, in conloquium
52   XXXII,    5,  40|          descissehilocles et ipse ad imperatorem Romanum in conloquium venit
53  XXXIII,    2,  11|        querentesque mutatum victoria imperatorem: ante pugnam omnia magna
54  XXXIII,    2,  12|          praefati recte atque ordine imperatorem Romanum facere quod, quos
55  XXXIII,    2,  13|        reciperent, disceptatio inter imperatorem Romanum et Aetolos orta
56  XXXIII,    4,  33|         cursu prope omnes tendere ad imperatorem Romanum, ut ruente turba
57  XXXIII,    5,  44|         milia hostium caesa, Budarem imperatorem captum, ceteros fusos fugatosque.
58   XXXIV,    3,  30|           impetrata re Pythagoras ad imperatorem venit nullis cum aliis mandatis
59   XXXIV,    4,  41|          praefeceruntque ludis ipsum imperatorem. multa erant quae gaudium
60    XXXV,    2,  14|         Africano quem fuisse maximum imperatorem Hannibal crederet, respondisse
61    XXXV,    5,  42|               regem unum ducem, unum imperatorem videri debere. si classem,
62   XXXVI,    5,  41|           nuper novas naves novumque imperatorem rei gerendae causa ex Italia
63  XXXVII,    7,  59|           magis comparandus, quam si imperatorem imperatori aut Antiochum
64   XXXIX,    1,   4|         debitumque triumphum morari, imperatorem rebus egregie gestis victoremque
65   XXXIX,    1,   7|         carminaque a militibus ea in imperatorem dicta, ut facile appareret
66      XL,    3,  36|   succlamationibus apud contionantem imperatorem significent, quid sentiant,
67      XL,    3,  36|           palam vociferatos esse aut imperatorem in provincia retenturos
68    XLIV,    3,  34|         convenientem orationem: unum imperatorem in exercitu providere et
69    XLIV,    3,  36|      coegisset pugnare; legati circa imperatorem ducesque externi erant,
70    XLIV,    3,  38|     quibusdam aliis absentem carpere imperatorem quam praesentem monere melius
71     XLV,    4,  38|           Paulum minorem aut maiorem imperatorem triumphus faciet --, militum
72     XLV,    4,  39|          appareat dis grates agentem imperatorem ob rem publicam bene gestam