Lib. Cap. Par.

 1     XXI,    2,  19|               ab nullo deinde concilio Hispaniae benigniora verba tulere.
 2     XXI,    2,  20|           concilientur. Ita peragratis Hispaniae et Galliae populis legati
 3     XXI,    2,  21|                cernere pacatis omnibus Hispaniae populis aut finiendam nobis
 4     XXI,    5,  40|              Nunc quia ille exercitus, Hispaniae provinciae scriptus, ibi
 5     XXI,    5,  43|          terrarum per tot ferocissimos Hispaniae et Galliae populos vincentes
 6     XXI,    5,  43|               certe eductum, domitorem Hispaniae Galliaeque, victorem eundem
 7    XXII,    3,  20|          incolunt, multorum et ultimae Hispaniae legati concurrerunt; sed
 8    XXII,    3,  22|                quod ibi obsides totius Hispaniae traditos ab Hannibale fama
 9    XXII,    3,  22|              Romanam societatem omnium Hispaniae populorum animos morabatur,
10    XXII,    3,  22|        conciliaturam Romanis principum Hispaniae amicitiam. Sed cum iniussu
11   XXIII,    4,  27|         resisti possit. Itaque si ulla Hispaniae cura esset, successorem
12   XXIII,    6,  49|       elephantis. Tum vero omnes prope Hispaniae populi ad Romanos defecerunt,
13    XXIV,    6,  41|                eximitur. Castulo, urbs Hispaniae valida ac nobilis et adeo
14     XXV,    1,   3|           Sardinia Q. Mucio Scaevolae, Hispaniae P. et Cn. Corneliis. ad
15     XXV,    6,  32|           bifariam copiis totius simul Hispaniae amplecti bellum, ita inter
16     XXV,    6,  36|               publica trahebat clades; Hispaniae ipsos lugebant desiderabantque
17     XXV,    6,  37|            deleti exercitus amissaeque Hispaniae viderentur, vir unus res
18    XXVI,    2,  11|               vexillis in supplementum Hispaniae profectos audiit, parva
19    XXVI,    3,  18|                             Inter haec Hispaniae populi nec qui post cladem
20    XXVI,    3,  18|             non Italiae iam maior quam Hispaniae cura erat. et exercitum
21    XXVI,    6,  37|                duceretur. ipsae quoque Hispaniae quo propius spem venerant
22    XXVI,    7,  42|                ibi pecunia, ibi totius Hispaniae obsides erant - sitam praeterea
23    XXVI,    7,  42|            classi et nescio an unum in Hispaniae ora qua nostro adiacet mari.
24    XXVI,    7,  42|             sinus est maris media fere Hispaniae ora, maxime Africo vento
25    XXVI,    7,  43|                Gades statio; hinc omni Hispaniae imminet Africa.~ ~44.
26    XXVI,    8,  48|      congessissent omnis Africae atque Hispaniae opes, ut neque hostibus
27    XXVI,    8,  49|                 Tum obsides civitatium Hispaniae vocari iussit; quorum quantus
28    XXVI,    8,  51|            furto unius diei urbem unam Hispaniae interceptam, cuius rei tam
29   XXVII,    2,   7|               captam Carthaginem caput Hispaniae uno die, receptasque aliquot
30   XXVII,    4,  17|     Mandonioque fuit, haud dubie omnis Hispaniae principibus, cum omni popularium
31   XXVII,    4,  17|          navium usum, quia vacua omnis Hispaniae ora classibus Punicis erat,
32   XXVII,    4, 20a|          aestatis recipiendis in fidem Hispaniae populis absumpsit.~ Paucis
33   XXVII,    4, 20a|             Hasdrubal Gisgonis ultimam Hispaniae oram quae ad Oceanum et
34   XXVII,    4, 20a|          Hispani milites aut in ultima Hispaniae amoti aut traducti in Galliam
35   XXVII,    5,  22|             Scipioni et M. Silano suae Hispaniae suique exercitus in annum
36   XXVII,    8,  44|          adiciebant etiam periti rerum Hispaniae haud cum ignoto eum duce
37  XXVIII,    1,   1|      declinaverat belli tantum levatae Hispaniae viderentur, renatum ibi
38  XXVIII,    1,   1|          saltibus crebris, ut pleraque Hispaniae sunt, inclusae - tamen non
39  XXVIII,    3,  12| Carthaginienses duce amisso in ultimam Hispaniae oram usque ad Oceanum compulsi
40  XXVIII,    3, 17a|              captivis nuntius receptae Hispaniae Romam est missus. et cum
41  XXVIII,    3, 17a|            adfinis Mauris, in regionem Hispaniae maxime qua sita Nova Carthago
42  XXVIII,    4, 17b|            magnis ierat, ad praesidium Hispaniae relictis ipse cum C. Laelio
43  XXVIII,    4,  18|              esse. itaque non quo modo Hispaniae amissae sint quaerendum
44  XXVIII,    4,  19|                                        Hispaniae sicut a bello Punico quietae
45  XXVIII,    4,  19|               primo adventu cum dubiae Hispaniae essent merito magis quam
46  XXVIII,    4,  19|             est ut domitor ille totius Hispaniae exercitus ab unius oppidi
47  XXVIII,    5,  23|              Africa ora et ex proximis Hispaniae locis per Hannonem praefectum
48  XXVIII,    5,  24|                quibus quia regnum sibi Hispaniae pulsis inde Carthaginiensibus
49  XXVIII,    5,  28|               loquor tamquam sine duce Hispaniae futurae fuerint: M. Silanus
50  XXVIII,    6,  31|            Ilergetum spem reciperandae Hispaniae nanctus nuntios Carthaginem
51  XXVIII,    6,  31|           traditum a patribus imperium Hispaniae repeti posset. Mandonius
52  XXVIII,    7,  35|               ad depopulandos proximos Hispaniae agros pateretur. transgressus
53  XXVIII,    7,  36|        conferre.~ Cum praeterveheretur Hispaniae oram, haud procul Carthagine
54  XXVIII,    8,  42|     conspexeris, ludus et iocus fuisse Hispaniae tuae videbuntur. quid enim
55  XXVIII,    8,  43|             occisi essent, cum amissae Hispaniae, cum quattuor exercitus
56    XXIX,    1,   1|            talem occasionem liberandae Hispaniae fore. servitum ad eam diem
57    XXIX,    1,   3|              et traditi ad supplicium. Hispaniae populis reddita pax; stipendium
58    XXIX,    1,   3|            ferme populis accepti.~ Ita Hispaniae rebellantis tumultu haud
59    XXIX,    3,  13|               praesidio obtinerent. de Hispaniae imperio, quos in eam provinciam
60    XXIX,    4,  20|              admodum unum reciperandae Hispaniae delegerit ducem, quem recepta
61     XXX,    1,   2|              urbanas ad incerta belli. Hispaniae cum exercitibus imperioque
62  XXXIII,    3,  21|                quoque tempore de bello Hispaniae ad senatum referret.~ ~22.
63  XXXIII,    3,  26|          Buteoni et Q. Minucio, quibus Hispaniae provinciae evenerant, consules
64  XXXVII,    7,  50|              ut singulas legiones duae Hispaniae haberent. prioris anni magistratibus
65 XXXVIII,    6,  51|            profectum, quam ut, id quod Hispaniae Galliae Siciliae Africae
66   XXXIX,    3,  31|           omnem vincendi et retinendae Hispaniae esse: si illi loco cedant,
67   XXXIX,    5,  45|                 provincia decreta est. Hispaniae extra sortem prioris anni
68    XLII,    1,   1|               equites, et supplementum Hispaniae tria milia peditum Romanorum
69    XLII,    2,  18|               et Sp. Lucretius, quibus Hispaniae provinciae obvenerant, fatigantes
70   XLIII,    1,   2|                                        Hispaniae deinde utriusque legati
71   XLIII,    1,   2|           legatos est orta; citerioris Hispaniae populi M. Catonem et [P.]
72     XLV,    4,  44|         provinciae sunt decretae, duae Hispaniae, Sicilia ac Sardinia.~ Intercalatum