Lib. Cap. Par.

 1       I,    2,   5|           rem immaturam nisi aut per occasionem aut per necessitatem aperiri
 2       I,    3,  11|            Antemnatium exercitus per occasionem ac solitudinem hostiliter
 3       I,    8,  46|           crescendique in curia sibi occasionem datam ratus est, et ipse
 4       I,    9,  53|            positum simuletur, et per occasionem eum incautos invasurum.
 5      II,    1,   4|             id senserat agi, sed eam occasionem, ut litterae legatis darentur
 6      II,    2,  11|          Valerius consul intentus in occasionem multos simul et effusos
 7      II,    4,  37|               Memini quid per eandem occasionem ab Sabinorum iuventute in
 8     III,    2,  18|              civitatem nunquam parem occasionem daturos deos. Placet ferri
 9     III,    7,  49|             sceleris, partim spe per occasionem repetendae libertatis. Appius
10     III,    9,  66|           intestina rabie opprimendi occasionem esse. Coniunctis exercitibus
11      IV,    4,  26|            cogatis." qua voce audita occasionem oblatam rati tribuni augendae
12      IV,    4, 31a|             videretur, aperuerunt ad occasionem locum hosti; incertam namque
13      IV,    6,  53|             per neglegentiam dilapsi occasionem aperuere ad invadendum.
14       V,    4,  26|          munitiones, et interdum per occasionem impetus oppidanorum in Romanas
15      VI,    2,   9|             petentes veniunt, brevem occasionem esse ferendi auxilii memorantes.
16      VI,    4,  23|              imperium morabatur, qui occasionem iuvandarum ratione virium
17      VI,    4,  23|              viribus sperantem? quam occasionem, quod tempus, quem insidiis
18      VI,    4,  28|        plebem in semet ipsos versos, occasionem rati duces eorum raptim
19      VI,    5,  41|            facilior per istius legis occasionem quam nobis ac liberis nostris
20     VII,    1,   7|               Sulpici legati res per occasionem gesta egregie est. In Hernicos
21      IX,    6,  27|              propinquo, si qui motus occasionem aperiret, Capuam Romanis
22     XXI,    1,   8|           oppugnationibus urbium per occasionem partis alterius conseri
23     XXI,    1,  11|  defensoribus nudasset, tum Hannibal occasionem ratus, quingentos ferme
24     XXI,    4,  35|           progressi morative aliquam occasionem fecissent. Elephanti sicut
25     XXI,    4,  35|              praeter parva furta per occasionem temptantibus. Ceterum iter
26    XXII,    2,  15|             pervastantes vidit,] per occasionem etiam paucos occidit, extemplo
27    XXII,    4,  27|         viribus etiam esset, si quam occasionem rei gerendae habuisset.
28    XXII,    6,  39|      occasioni tuae desis neque suam occasionem hosti des. Omnia non properanti
29   XXIII,    1,   2|             senatui plebem ratus per occasionem novandi res magnum ausuram
30   XXIII,    2,  16|       metuens sed ne prodendae urbis occasionem nimis multis in eam imminentibus
31    XXIV,    3,  19|  cunctationemque petentium fidem per occasionem captum est, captivique Campanorum
32    XXIV,    4,  23|          tamquam novandi res aliquam occasionem quaerentes, praetores primum,
33     XXV,    4,  20|              exercitusque opprimendi occasionem imminebat. Cn. Fulvium praetorem
34     XXV,    4,  21|              dubius prosperae pugnae occasionem dari, tria milia expeditorum
35     XXV,    5,  24|              qua intestina fraus per occasionem oreretur clausasque inter
36     XXV,    6,  28|              ab semet ipsis esse, si occasionem reconciliandi se Romanis
37     XXV,    6,  38|              atque etiam sopitos per occasionem adgredi possetis. nec huius
38    XXVI,    2,   7|         semper cupitae praetermissam occasionem post Cannensem pugnam et
39   XXVII,    4,  17|           glorianti eam velut primam occasionem raptam; scire enim se transfugae
40   XXVII,    6, 28b|           equitum interfectorum rati occasionem supplicii peti, remisso
41  XXVIII,    7,  35|            adfirmat eam se quaesisse occasionem quam tandem oblatam deum
42    XXIX,    1,   1|          tironum esse. nunquam talem occasionem liberandae Hispaniae fore.
43    XXIX,    4,  18|        dimicaverunt, praebuissentque occasionem furore suo Locros recipiendi
44    XXIX,    4,  22|         carceris fugiendique haberet occasionem; patefacto dein scelere
45    XXIX,    7,  37|          crescendi ex iis ratus esse occasionem Cn. Baebius tribunus plebis
46     XXX,    1,   3|          fecerant castra hostium per occasionem incendendi.~ ~4.
47     XXX,    1,   4|         pacem videbatur, iniquis per occasionem adiectis, quae peropportune
48    XXXI,    2,  15|            cessassent, praetermissam occasionem quaesituros. Rhodii deinde
49    XXXI,    5,  36|           ante tempus excitatis suis occasionem bene gerendae rei amisere.
50    XXXI,    6,  46|        classem ibi tenebat magis per occasionem, si quam neglegentia hostium
51    XXXI,    6,  48|              cupiditate rapiendi per occasionem triumphi: id vero eum nullo
52   XXXII,    3,  20|         velit aut optimum putet nunc occasionem esse, priusquam quicquam
53  XXXIII,    4,  38|              eos libertatem, non per occasionem raptam habere. adversus
54  XXXIII,    4,  39|              possessas Antiochus per occasionem averso Philippo in Romanum
55   XXXIV,    2,  17|           quoque civitates ratus per occasionem idem facturas, arma omnibus
56    XXXV,    2,  12|            habiturum reciperandi sua occasionem si eam quae tum esset praetermisisset. [
57    XXXV,    2,  12|   rebellandum esse et primam quamque occasionem reciperandi ea quae bello
58  XXXVII,    3,  13|            tempestate classem vidit, occasionem primo adgrediendi ratus,
59  XXXVII,    4,  20|             procul statione hostium, occasionem opperiens, consedit. et
60  XXXVII,    4,  26|          classis Rhodia ad Samum per occasionem fraude praeparatam absumpta.
61  XXXVII,    4,  26|         classem ab Samo moturos; eam occasionem Polyxenidae ad rem gerendam
62  XXXVII,    5,  31|            et interim spem pacis per occasionem temptare. nec Lysimachiam
63 XXXVIII,    3,  33| adfirmantibusque simul numquam talem occasionem habituros, si eam praetermisissent;
64      XL,    1,  13|             fuit, ut aliam quaererem occasionem, quoniam semel venenum paraveram,
65     XLI,    1,   2|          agmen sequebantur, in omnem occasionem intenti; nec quicquam eos,
66    XLII,    3,  38|          commisissent, ea corrigendi occasionem illis oblatam. si male meriti
67    XLII,    5,  61|            gloriam ex hoste pariendi occasionem <optabant. contione> dimissa,
68   XLIII,    2,  18|         montes nivis altitudo facit, occasionem esse ratus frangendi finitimorum
69    XLIV,    3,  34|     provisurum, ut bene gerendae rei occasionem iis praebeat: illos nihil,
70    XLIV,    3,  36|             adgrediatur, nec oblatam occasionem vincendi amittat. consul
71    XLIV,    3,  37|              praetermisisse pugnandi occasionem videbatur et locum dedisse