Lib. Cap. Par.

 1       I,    2,   4|             latrones praeda onustos impetus facere pastoribusque rapta
 2      II,    3,  29|             cum conversus in patres impetus esset, consulum intercursu
 3      II,    4,  35|         iubeat. In exeuntem e curia impetus factus esset, ni peropportune
 4      II,    5,  50|            modo in agros aut subiti impetus in incursantes, sed aliquotiens
 5      II,    5,  51|             passim in Romanum agrum impetus dabant; non usquam pecora
 6      II,    5,  52|  innocentiae gratiaeque tribunicios impetus tulit. Et huic proelium
 7     III,    1,   5|             eos dies motus multique impetus hinc atque illinc facti,
 8     III,    2,  10|             qui in loca summa urbis impetus caedesque inde fierent;
 9     III,    2,  11|          voce ac viribus suis, unus impetus tribunicios popularesque
10     III,    2,  14|             modo quodam temperavere impetus suos. Cum primo post Caesonis
11      IV,    1,   3|          terras misceant, cur in me impetus modo paene in senatu sit
12      IV,    4,  29|                             Messium impetus per stratos caede hostes
13      IV,    5,  33|          Eadem et Romanos sequentes impetus rapit, Quinctium maxime
14      IV,    5,  38|            locis pugna, in quae eos impetus tulit; nec dubium erat quin,
15      IV,    5, 44a|       magistratu, in quo tunc erat, impetus fieri non posset, flexere
16       V,    4,  26|             interdum per occasionem impetus oppidanorum in Romanas stationes
17       V,    6,  39|             urbem futurus videretur impetus; primo adventu, quia accesserant
18       V,    6,  41|    dissipatos ex arce aut Capitolio impetus fieret, dilapsi ad praedam
19      VI,    5,  33|       amovissent. incensos ea rabie impetus Tusculum tulit ob iram,
20      VI,    5,  33|       utrimque urgentur Latini: nec impetus Tusculanorum decurrentium
21     VII,    2,  15|          periculi animis. Hic primo impetus prope vecors turbavit hostes,
22     VII,    6,  40|         clamor prius incipiet atque impetus, si dimicandum est. Inducite
23      IX,    5,  25|             quia absentibus ducibus impetus est factus, nullus modus
24       X,    1,   2|      ignaris custodibus interemptis impetus factus territique nautae
25       X,    1,   4|        accitum mittit; interea ipse impetus hostium sustinet.~ ~5.
26       X,    3,  29|     postquam nec clamor hostium nec impetus nec tela missa eandem vim
27       X,    4,  32|            castrorum decumana porta impetus factus; itaque captum quaestorium
28       X,    4,  36| exspectantes, dum ab hostibus prius impetus, prius clamor inciperet.
29     XXI,    3,  25|           triumviros agrum metantes impetus sit factus. Mutinae cum
30    XXII,    1,   5|           in omnes partes nequiquam impetus capti et ab lateribus montes
31    XXII,    4,  23|           et circumspectans necunde impetus in frumentatores fieret.~ ~
32    XXII,    4,  24|        ducis consilia calidiora, ut impetus aut in frumentatores palatos
33   XXIII,    2,  15|        hospitia aut fortuitus animi impetus tulit, per Campaniae urbes,
34   XXIII,    2,  16|            proelio legionibus in ea impetus fieret. Ita instructi intra
35    XXIV,    1,  7a|    praetereuntem sine armatis regem impetus fieret, confoderetur aliquot
36     XXV,    5,  25|            quis in discursu militum impetus in castra fieri posset.
37     XXV,    6,  36|            pedites haud difficulter impetus incursantium Numidarum arcebant;
38     XXV,    6,  37|           periculosusque sequentium impetus, ni Marcius propere receptui
39     XXV,    6,  38|            portis auditus et primus impetus castra ceperit. tum inter
40     XXV,    6,  41|           fuit; primus clamor atque impetus rem decrevit. Numidae cum
41    XXVI,    2,   7|     pergeret volventi subiit animum impetus caput ipsum belli Romam
42    XXVI,    3,  18|          rem actam ut iam resederat impetus animorum ardorque, silentium
43  XXVIII,    1,   3|             fuerit incompertum est; impetus hostilis in transfugas factus,
44  XXVIII,    3,  13|             Romanus neque sustineri impetus poterat, nihil iam ordinum
45  XXVIII,    3,  15|      undique inveherent, nec facile impetus sustineri posset quamquam
46  XXVIII,    5,  22|          miles, adversus temerarios impetus pertinax, caede primorum
47    XXIX,    1,   2|          cum in pabulatores Romanos impetus repente ab equitibus Hispanis
48    XXIX,    2,   6|            nullo tali metu sopitos, impetus est factus. quorum gemitus
49    XXIX,    6,  34|        Masinissa sed cedendo sensim impetus eorum accipiebat donec ad
50     XXX,    1,   4|           esset, eruptio ex urbe et impetus in castra sua relicta cum
51     XXX,    6,  35|         incurrere. is demum equitum impetus perculit hostem. multi circumventi
52     XXX,    6,  35|             fronte quorum fortuitus impetus atque intolerabilis vis
53    XXXI,    3,  26|         Eleusine in praedantes suos impetus fieret, repente hostes effusos
54    XXXI,    5,  35|         velocitas ad excursiones et impetus subitos usui esset, Cretenses
55    XXXI,    5,  35|             acrior quam pertinacior impetus Romanorum; nam haud secus
56    XXXI,    5,  40|         sita opportune urbs erat ad impetus in Macedoniam faciendos.
57   XXXII,    3,  17|             spatio aut cedendum aut impetus faciendus erat, quae res
58   XXXII,    3,  23|        regia nec facile erumpentium impetus sustineri posse, in Attali
59   XXXII,    4,  30|            consulem se facturos, et impetus in hostes est factus. Non
60  XXXIII,    1,  10|            et quid imperator vellet impetus in eos est factus et primis
61  XXXIII,    4,  36|       quorum cum primus secundusque impetus rettudisset inferentem se
62   XXXIV,    4,  39|           non ultra vis eorum atque impetus sustineri poterant. cum
63   XXXIV,    4,  39|         erant Romanorum, tum maxime impetus facientes, recessere a muro
64    XXXV,    1,   5|             incumbentes sustinebant impetus Romanorum. quod ubi animadvertit
65    XXXV,    5,  45|           belli velle, ut taedio et impetus relanguescat regis et Romani
66   XXXVI,    1,   5|          pro omni Graecia et primos impetus Romanorum excepturos; sed
67  XXXVII,    6,  41|             cursu ferrentur; quorum impetus et levis armatura et expediti
68 XXXVIII,    3,  27|      laevaque praelati, qua quemque impetus tulit, fugerunt. Victores
69   XXXIX,    3,  31|        renovatur ab omnibus clamor: impetus fit velut ex superiore loco.
70   XXXIX,    5,  49|            agmen praebet, sustinens impetus hostium, prolapso equo et