Lib. Cap. Par.

 1       I,    1,   3|          natus comesque inde paternae fugae, quem Iulum eundem Iulia
 2       I,    3,  14|          prope portis hostem excivit. Fugae quoque, quae simulanda erat,
 3       I,    5,  27|             cunctantur in ripis inter fugae pugnaeque consilium oppressi.
 4      II,    3,  26|             repleti cibo vinoque, vix fugae quod satis esset virium
 5      II,    5,  59|              posset. Nemo ullius nisi fugae memor. Ita effuso agmine
 6      IV,    5,  33|          novus hostis obiecerat, iter fugae esset, et equitem passim
 7      IV,    5,  37|            caedis hostium videre quam fugae.~ ~38.
 8       V,    6,  38|             res ut initium pavoris ac fugae, sic una salus fugientibus
 9      VI,    3,  13|              conficere hostem posset. fugae sequendique non ante noctem
10      VI,    4,  22|             hosti et causa maturioris fugae et unum ex fuga receptaculum
11      VI,    5,  32|            quae proelio proxima fuit, fugae simili agmine petunt Antium;
12     VII,    2,  11|       conflixisse? Spectatores paucos fugae trepidationisque Gallorum
13     VII,    6, 37b|           constare poterat; tantumque fugae ac formidinis fuit, ut ad
14    VIII,    4,  19|             certamine, pauci in turba fugae extremae, cum in castra
15    VIII,    4,  19|           iudicasse, cum receptaculum fugae Privernum habuerit non patriam [
16    VIII,    6,  39|           equorum, neque pugnae neque fugae satis potentes caeduntur.
17      IX,    7,  32|      ceciderunt. Nullo unquam proelio fugae minus nec plus caedis fuisset,
18      IX,    8,  39|           Nihil ab ulla parte movetur fugae; cadunt antesignani et,
19       X,    1,   5|             ea, cum deos pandere viam fugae conclamassent, plures inermes
20       X,    2,  14|       errorque utilis Romanis oblatus fugae formidinisque Samnites implevit
21       X,    2,  15|             fudisset. Ibi quoque plus fugae fuit quam caedis; duo milia
22       X,    3,  29|              nec pugnae meminisse nec fugae. At ex parte altera pontifex
23       X,    4,  34|            vestigia nocturnae hostium fugae. Adequitant deinde sensim
24       X,    4,  34|               et recentibus vestigiis fugae ac strage rerum in trepidatione
25       X,    4,  35|               Romanos; nullam inde ne fugae quidem patere viam; illo
26       X,    5,  41|              compositum; iis vinculis fugae obstricti stabant civem
27    XXII,    1,   6| praecipitantur. Pars magna, ubi locus fugae deest, per prima vada paludis
28    XXII,    5,  32|         coactus Hannibal ut, nisi cum fugae specie abeundum timuisset,
29    XXII,    6,  38|              pedites coniurabant sese fugae atque formidinis ergo non
30   XXIII,    6,  41|           urbs Cornus eadem quae ante fugae receptaculum fuit; quam
31     XXV,    1,   6|               vero quisquam exercitum fugae aut pavoris insimulare potest,
32     XXV,    3,  14|             quos forte secum habuerat fugae magis quam itineris modo
33     XXV,    4,  19|             Romana acies; sed adeo ne fugae quidem iter patuit omnibus
34     XXV,    6,  31|           transfugis spatium locusque fugae datus est, Syracusani tandem
35     XXV,    6,  41|           terga dantes suos viderunt, fugae tantum parumper comites
36    XXVI,    1,   2|               Fulvi fuisse pavoris ac fugae. C. Flaminium, L. Paulum,
37    XXVI,    1,   3|              iurati permulti dicerent fugae pavorisque initium a praetore
38   XXVII,    2,   7|              exercitu ob similis iram fugae missi eo ab senatu fuerant.
39   XXVII,    3,  13|       universisque ne prius hesternae fugae quam hodiernae victoriae
40   XXVII,    4,  18|           hostium pugnabat; et iam ne fugae quidem patebat locus; nam
41   XXVII,    8,  48|               iam omisso itinere quod fugae simile erat castra metari
42  XXVIII,    1,   2|               signis repente sublatis fugae magis quam itineris modo
43  XXVIII,    3,  16|          pecorum fieri donec ipse dux fugae auctor in proximos colles
44  XXVIII,    7,  36|              accepissent superfuisset fugae aut pugnae quisquam. in
45    XXIX,    2,   7|               moraretur, agmen suorum fugae simili cursu ante noctem
46     XXX,    2,  12|   opportunaque moenium dimisso ne cui fugae pateret exitus, ad regiam
47     XXX,    6,  35|              merces, liberum receptum fugae haberent, simul primum ardorem
48     XXX,    6,  36|         certamine fudit. exitu quoque fugae intercluso a parte omni
49   XXXII,    2,  12|           sunt; pars magis quia locus fugae deerat quam quod animi satis
50   XXXIV,    2,  14|               ut barbaros simulatione fugae eliceret. id quod crediderat
51    XXXV,    1,   2|               ipsas plenas pavoris ac fugae accepturus esset, ut sibi
52    XXXV,    3,  26|      speculatoria nave fugit nec ante fugae finem quam Patras ventum
53    XXXV,    4,  34|                de cuius fuga causaque fugae ante dictum est, quia reditus
54   XXXVI,    3,  19|         primum reliquiis pugnaeque et fugae collectis, cum perexigua
55   XXXVI,    5,  45|            prius quam in portu Ephesi fugae finem fecit. Romani eo die,
56 XXXVIII,    1,   2|          Macedonibus est iniectum, ut fugae magis effusae quam itineris
57 XXXVIII,    1,   2|              atque ignotas rupes iter fugae non expedientis partim ceperunt
58   XXXIX,    1,  17|        edixerunt deinde, ne quis quid fugae causa vendidisse neve emisse
59   XXXIX,    2, 20b|           sequendi Ligures finem quam fugae Romani fecerunt. consul
60   XXXIX,    5,  51|            semper aliquod praeparatum fugae haberet, septem exitus e
61      XL,    1,   4|               dixit, comitemque ipsum fugae futurum esse. proficiscuntur
62      XL,    2,  22|            secum, itinere inde simili fugae in Dentheletos transcurrit.
63      XL,    4,  40|              prope omissa pugna locum fugae circumspicere. et alarii
64      XL,    4,  58|                sed ipsi deos auctores fugae esse caelumque in se ruere
65     XLI,    1,   4|            usi erant, memores fuerant fugae, aliis somno mors continuata
66    XLII,    5,  60|            conferebant causam: ab iis fugae terrorisque principium ortum;
67    XLIV,    3,  42|              pugna excessit. princeps fugae rex ipse erat. iam a Pydna
68    XLIV,    3,  43|              tres erant tantum cum eo fugae comites, Evander Cretensis,
69    XLIV,    3,  46|             regis P. Nasicam, ignarus fugae regis, Amphipolim misit
70     XLV,    1,   6|             media cum tribus consciis fugae <per> posticum aedium in