Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  48|        neque ullam aliam priorem curam agere quam ut iam aliqua
 2      II,    5,  49|        Veiens bellum in privatam curam, in privata arma versum.
 3      II,    5,  49|       nihil medium, nec spem nec curam, sed immensa omnia volventium
 4     III,    1,   8| versisque animis iam ad publicam curam, cum aliquot interregna
 5     III,    6,  40|        servatus esset, simulando curam belli fratrem collegasque
 6     III,    7,  52|        quam deseri urbem videant curam in animos patrum descensuram;
 7     III,    9,  72|       praesertim etiamsi fas sit curam emolumenti sui iudici esse,
 8      IV,    2,  10|   concordiae pacisque domesticam curam iura infimis summisque moderando
 9      IV,    3,  17|    dimicatio instabat. Itaque ad curam summae rerum quieta plebe
10      IV,    6,  45|      belli ducem potiorem ferre, curam urbis ut ingratam ignobilemque
11       V,    1,   7|      maestitiam omnibus, senatui curam metumque iniecit, ne tum
12       V,    4,  25|       voti omnium rerum potiorem curam quam religione se exsolvendi
13       V,    5, 29b|     omnique civitate in unam eam curam conversa, Vitelliam coloniam
14       V,    7,  55|          perfecturos. Festinatio curam exemit vicos dirigendi,
15      VI,    1,   5|         foro propter aedificandi curam et eodem exhaustam impensis
16      VI,    3,  15|        quid ita solus ego civium curam ago? nihilo magis quod respondeam
17      VI,    5,  41|       penetralia, deos deorumque curam, quibus nefas est; non leges
18     VII,    3,  19|        consules neque comitiorum curam publicave studia prae privatis
19     VII,    3,  21|         alieni aeris in publicam curam verterunt quinqueviris creatis
20     VII,    4,  27|        difficultatibus potior ad curam senatui fuit. Levatae maxime
21     VII,    5,  33|      utrisque tamen novus hostis curam addebat. Pugna indicio fuit
22    VIII,    1,   3|          de Samnitibus non de se curam agerent, decem principes
23    VIII,    1,   6|       priscos redigeretur mores. curam acuebat quod adversus Latinos
24    VIII,    3, 13b|         et vestram itaque de eis curam quam primum absolvi et illorum
25    VIII,    5,  36|         ut sese haberet rogitans curam eorum nominatim legatis
26      IX,    3,  13|        qui obsidione delegata in curam collegae vacuus per agros
27      IX,    3,  14|          parte altera, cum omnem curam belli remisissent, quia
28      IX,    6,  30|        duorum ingentium bellorum curam gerebantur.~ ~31.
29      IX,    6,  31|         ditandi ex hoste militis curam reprehendi posse; ab eo
30       X,    5,  45|        propinquitas populi acuit curam patribus ut fetiales mittendos
31     XXI,    6,  49|    Lilybaei occupandi praecipuam curam esse; credere eadem tempestate
32     XXI,    6,  49|        legati tribunique suos ad curam custodiae intendere, et
33    XXIV,    1,   4|          ad publicam <a> privata curam. itaque tutores modo quindecim
34    XXIV,    2,   8|         deum aut belli deseramus curam. <T.> Otacilius sororis
35    XXIV,    5,  37| intenderant eum ad cavendi omnia curam tot auditae proditiones
36     XXV,    3,  13|        mutas accenderet bestias, curam eorum stimulare posset alia
37     XXV,    5,  23|   multorum animi suspecti omnium curam oculosque eo verterant ne
38     XXV,    6,  31|  Marcellum tulisse sepulturaeque curam habitam, et propinquis etiam
39    XXVI,    8,  49|        suos restituit: ceterorum curam benigne tuendorum C. Flaminio
40    XXVI,    8,  49| procubuit obtestarique coepit ut curam cultumque feminarum impensius
41   XXVII,    1,   1|   nuntios delata Hannibali simul curam sociae retinendae urbis
42   XXVII,    1,   4|          ipse instaret, patribus curam iniecerant ne aut consulem
43  XXVIII,    3,  11|          agros reducendae plebis curam haberent: deum benignitate
44  XXVIII,    3,  11|         Italiae colendae maiorem curam esse. sed res haudquaquam
45  XXVIII,    6,  32|       perfugerit navibus maiorem curam esse quam Ilergetum; quippe
46  XXVIII,    8,  46|          tantum mutato oreretur, curam ingentem accendit patribus.
47    XXIX,    1,   1|    docendorum atque exercendorum curam Siculi habuerunt, quia edictum
48    XXIX,    3, 16a|    obligata fide suam praecipuam curam esse; nam praeterquam quod
49    XXIX,    4,  21|        mandatum erat, religionis curam habuere; omnem enim sacram
50    XXIX,    5,  25|      conscenderent ipse eam sibi curam sumpsit: nauticos C. Laelius,
51     XXX,    1,   3|    Syphacis quidem reconciliandi curam ex animo miserat, si forte
52     XXX,    1,   4|          parabat in alterius rei curam converteret hostium animos,
53    XXXI,    2,  12|   pontifices censuissent, fieri. curam expiandae violationis eius
54    XXXI,    3,  25|       Philippus dempturum se eis curam, quod ad Nabim et Lacedaemonios
55    XXXI,    5,  34|        expeditione sepeliendorum curam habuisset, adferri eos in
56   XXXII,    5,  34|          caesi restitui possunt, curam impensamque sationis me
57  XXXIII,    3,  20|          Antiocho: illam alteram curam non omiserunt tuendae libertatis
58   XXXIV,    6,  60|         attulerunt inieceruntque curam ne simul et Punicum excitaretur
59   XXXIV,    6,  62|    advena primum Carthaginienses curam iniecere patribus ne cum
60  XXXVII,    3,  15|          adversus Antiochum sit, curam posse, et eam classem, quae
61  XXXVII,    5,  32|         pertinacia eorum maiorem curam Romanis quam illis ostenderet
62  XXXVII,    5,  36|  praesentia mentione pacis totam curam in belli apparatum intendit.~ ~
63   XXXIX,    1,  16|           vigiliarum nocturnarum curam per urbem minoribus magistratibus
64      XL,    1,   3|              De Philippo auxerat curam Marcius: nam ita fecisse
65     XLI,    3,  15|         patribus et alter consul curam adiecit, qui se, quod caput
66    XLII,    3,  29|           converterant animos in curam Macedonici ac Romani belli.
67   XLIII,    1,   1|      tempore muniendae Aquileiae curam.~ ~2.
68   XLIII,    2,  12|       posceret. Macedonia maxime curam praebebat. In classem mille
69    XLIV,    2,  17|          Macedonici maxime belli curam in sermonibus homines habebant,
70    XLIV,    3,  44|          annum agens, quod ipsum curam augebat, dum effuse sequitur
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (VA2) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2010. Content in this page is licensed under a Creative Commons License