Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  7b|       fata ara condita ac dicata ait. Ibi tum primum bove eximia
 2       I,    5,  24|     inquit "te, rex, posco." Rex ait: "Pura tollito." Fetialis
 3       I,    9,  50|          venisset, disceptatorem ait se sumptum inter patrem
 4       I,    9,  51|       quadam providentia inlatam ait saluti sibi atque illis
 5       I,    9,  58| iugulatum servum nudum positurum ait, ut in sordido adulterio
 6      II,    3,  23|    contionis modum, Sabino bello ait se militantem, quia propter
 7      II,    3,  29|    patrum laudibus, non miseriis ait sed licentia tantum concitum
 8     III,    1,   5|     subtiliter numerum, ducentos ait et triginta. Ut Romam reditum
 9     III,    6,  44|       esse multitudine concitata ait; se iure grassari, non vi.
10     III,    6,  45|        crederet, lictor decresse ait vociferantemque Icilium
11     III,    6, 48a|           hoc te uno quo possum' ait, 'modo, filia, in libertatem
12      IV,    2,  10|       abducturum se inde Volscos ait. Adversus ea consul victis
13      IV,    2,  13|      consules immerito increpari ait, qui constricti legibus
14      IV,    4,  24|          publicam foris gerendam ait tutaque omnia praestanda
15      IV,    6,  57|     militum, tacuisse se tam diu ait, non quia incertus sententiae
16      VI,    2,  6b|        gratias egit. Ingens inde ait onus a populo Romano sibi,
17      VI,    3,  15|        Manlius nec se fefellisse ait non adversus Volscos, totiens
18      VI,    4,  25|          Romam captivos ducturum ait, ne patres ignari sint Tusculanos
19     VII,    1,   5|    domino eius convento extemplo ait; nuntiaret T. Manlium L.
20     VII,    1,   5|          accepta redditaque esse ait quae cum eo agere arbitris
21    VIII,    1,   7|        erant + cognovit, 'unane' ait 'turma Romani cum Latinis
22    VIII,    5,  24|       sustinerent precata, flens ait virum sibi liberosque captos
23    VIII,    5,  25|         Romano esset, tradere se ait moenia statuisse. eo facto
24      IX,    2,  10|        vi perculit et clara voce ait se Samnitem civem esse,
25      IX,    3,  14|    exspectantes; quibus Papirius ait: "auspicia secunda esse,
26      IX,    7,  37|          multitudini comparandam ait; esse praeterea telum aliud
27       X,    2,  18|        Samnio res prosperas esse ait, litteris eius accitum venisse;
28     XXI,    6,  54|        erit locus" Magoni fratri ait "quem teneas. Delige centenos
29    XXII,    4,  27|         statuendum omnium primum ait esse quemadmodum imperio
30    XXII,    7,  51| voluntatem se laudare Maharbalis ait; ad consilium pensandum
31    XXII,    7,  53|        agendum, non consultandum ait in tanto malo esse. Irent
32   XXIII,    1,   6|    Vibius Virrius tempus venisse ait, quo Campani non agrum solum
33   XXIII,    5,  33|          Philippo rege se missum ait ad amicitiam societatemque
34    XXIV,    2,  16|          volones attineret omnes ait malle laudatos a se, dignos
35    XXIV,    4,  33|         opem auxiliumque adferre ait, et eis qui ex media caede
36    XXIV,    4,  33|          haberent, responsum eis ait se daturos fuisse; cum in
37     XXV,    3,  14|    absistendum temerario incepto ait; tutius sibi videri reduci
38     XXV,    4,  16|       paucis Gracchum adducturum ait: Mago ibi pedites equitesque
39     XXV,    4,  16|        imperatorem venit. rem se ait magnam incohasse, ad quam
40     XXV,    4,  18|      Crispinus nec sibi nec illi ait hostes deesse in quibus
41   XXVII,    4,  19|    castris fuisset, Numidam esse ait, Massivam populares vocare:
42  XXVIII,    6,  34|        perisse ipsorum maleficio ait, victuros suo atque populi
43    XXIX,    2,   5|        vindicandos in libertatem ait et, ut ipsi cernant, mitti
44    XXIX,    5,  24|        non ultra esse cunctandum ait; instare ut in Africam quam
45    XXIX,    5,  25|         delapsas clamore militum ait tantamque multitudinem conscendisse
46    XXIX,    5,  27|         post gubernator Scipioni ait non plus quinque milia passuum
47    XXIX,    6,  31|     esset, falli eum magno opere ait si Masinissam eisdem contentum
48     XXX,    3,  16|     venisse ea spe in Africam se ait, et spem suam prospero belli
49     XXX,    3, 19a|      quinque milia hostium caesa ait, quae tanta res est ut aut
50     XXX,    4,  26|        restituisse, sicut Ennius ait. augur in locum eius inauguratus
51   XXXII,    2,  11|         armentum pascere solitum ait omnes montium eorum anfractus
52   XXXII,    3,  21|       intersimus armis contentum ait se esse. Nulline venit in
53   XXXII,    5,  32|         Aetolis'. 'istuc quidem' ait Romanus 'par omnibus periculum
54   XXXII,    5,  33|  facundus. Iam dudum se reticere ait, non quo quicquam agi putet
55   XXXII,    5,  34|          non in verbis rem verti ait: aut bello vincendum aut
56  XXXIII,    3,  28|      contionem progressus errare ait homines qui tam atrocem
57   XXXIV,    2,  15|     laudum suarum, multos caesos ait, numerum non adscribit.~ ~
58    XXXV,    4,  32|     Graeciam Asiamque incolerent ait integris rebus Philippi
59    XXXV,    5,  49|   gloriosus renidens condimentis ait varietatem illam et speciem
60   XXXVI,    5,  40|         provinciam sortitum esse ait, neque cum Liguribus bellum
61  XXXVII,    3,  14|        praesidii causa se missum ait, quod eam oram maris infestam
62 XXXVIII,    6,  56|       enim quondam ab eo populum ait, quod eum perpetuum consulem
63   XXXIX,    1,  10|         enuntiasset, ancillam se ait dominae comitem id sacrarium
64   XXXIX,    1,  12|    ancillam initiatam cum domina ait: aliquot annis, ex quo manumissa
65   XXXIX,    1,  13|          accensus ira tum quoque ait eam cum Aebutio se amatore
66      XL,    1,  11|        te consuluisse rebus tuis ait, quod Demetrium Romam miseris,
67      XL,    1,  12|        sibi nusquam gentium esse ait, ut ego ne apud te quidem
68      XL,    1,  12|         Macedonum, tuo etiam, ut ait, iudicio regnum est futurum,
69      XL,    1,  12|          qua Romanos a me cultos ait atque eorum fiducia in spem
70   XLIII,    2,  19|     nihil Oaeneo capto opus esse ait, nisi in potestate et Draudacum