Lib. Cap. Par.

 1       I,    9,  55|         non evocatum sacratis sibi finibus firma stabiliaque cuncta
 2     III,    1,   5|        Aequorum qui populabundi in finibus Romanis vagabantur ab A.
 3     III,    3,  19|            se quidem ipsis, cum in finibus hostem haberent, attingere
 4     III,    9,  71|      hostibus partam turpe domi de finibus sociorum iudicium populi
 5       V,    6,  46|          nec iniussu populi mutari finibus posset nec nisi dictator
 6      VI,    5,  41|            in agris fieri pellendo finibus dominos, altera fidem abrogari
 7     VII,    3,  19|    conscriptum armatumque iam suis finibus imminere; inde populabundos
 8     VII,    6,  38|         rei gestae fama Italiae se finibus tenuit sed Carthaginienses
 9    VIII,    4,  19|     Samnitibus, ut eorum populorum finibus vim abstinerent; valuitque
10    VIII,    5,  24|      imminente Lucanis ac Bruttiis finibus, tres tumulos aliquantum
11      IX,    6,  29|        apud Etruscos fuere; neutri finibus egressi. Et censura clara
12       X,    1,   1|         patientes velut arcem suis finibus impositam, summa vi expugnare
13       X,    2,  12|     sociorum ac deducere exercitum finibus Lucanis iuberent; quibus
14       X,    2,  16|      committentem postremo expulit finibus. Etruriam pulsi petierunt
15       X,    2,  17|          Samnio praesidet; cessere finibus ac sibimet ipsi exsilium
16       X,    2,  17|            proeliis fusas postremo finibus expulistis. vendite ista
17       X,    4,  32|             tertium tuendis parari finibus, fama erat. Postumium valetudo
18     XXI,    2,  19|     confidat." Inde extemplo abire finibus Volcianorum iussi ab nullo
19    XXII,    8,  58|           ut ante noctem excederet finibus Romanis.~ ~59.
20   XXIII,    6, 37b|     quadraginta unum cepit. Pulsus finibus Lucanis Hanno retro in Bruttios
21   XXIII,    6,  42|     latronum modo percursant totis finibus nostris neglegentius quam
22    XXIV,    4,  29|        Leontinis legati praesidium finibus suis orantes venerunt; quae
23    XXIV,    6,  44|  provinciaeque, M. Claudio Sicilia finibus eis quibus regnum Hieronis
24    XXVI,    4,  25|          animis castra in extremis finibus suis obvia hosti posuerunt.
25   XXVII,    2,   8|           Romani Punicique imperii finibus, classe quoque navium septuaginta
26   XXVII,    7,  35|          diversae extremis Italiae finibus, alteri adversus Hannibalem
27   XXVII,    8,  43|            provinciae suae quisque finibus per exercitus suos cum hoste
28  XXVIII,    1,   3|          mittit. sita in Maesessum finibus est, Hispanae gentis; ager
29  XXVIII,    1,   4|       populationes fecit. extremis finibus Carthaginiensium circa ipsa
30  XXVIII,    4, 17b|    expertus ipsos Carthaginienses, finibus etiam regni apte ad Hispaniam
31    XXIX,    3,  13| quadraginta maritimam oram, quibus finibus senatus censuisset, tutaretur.
32     XXX,    6,  37|            quosque agros quibusque finibus ante bellum tenuissent tenerent,
33     XXX,    7,  42|       iniuria ad regem deficerent; finibus sociorum non excessisse;
34    XXXI,    1,   5|           quae regem adpropinquare finibus suis nuntiaret brevique
35    XXXI,    1,   8|         iuberent an satis esset in finibus regni quod proximum praesidium
36    XXXI,    4,  30|        monumentaque diruta esse in finibus suis, omnium nudatos manes,
37   XXXII,    4,  27|        Romanorum auctoritate motus finibus Attali exercitum deduxisset.
38   XXXII,    5,  34|         Graecia iubere, qui quibus finibus Graecia sit dicere non possent;
39   XXXIV,    1,   2|           quidem vos, si sui iuris finibus matronas contineret pudor,
40   XXXIV,    3,  32|          tu ipse, cum iam prope in finibus Lacedaemoniorum essem? agedum,
41   XXXIV,    6,  58|          alteram, si se ille Asiae finibus non contineat et in Europam
42    XXXV,    1,   4|           ducebat. Boi ut egressum finibus suis hostem sensere, sequebantur
43    XXXV,    5,  48|            Macedoniae tantum regni finibus incluso, sed cum magno Asiae
44   XXXVI,    2,  10|         quod et hostes excesserant finibus, et intra moenia praesidium
45   XXXVI,    2,  12|    egressis [legatis] Antiochus in finibus et mox ad portas erat, et
46  XXXVII,    7,  58|          vires ab ultimis Orientis finibus omnium gentium contractis
47 XXXVIII,    1,   1|     Amynander cum mille Aetolis in finibus erat, ex composito quattuor
48 XXXVIII,    1,   1|       praeter Athenaeum castellum, finibus Macedoniae subiectum.~ ~
49 XXXVIII,    2,  13|      tertiis castris perventum. In finibus Pisidarum posita urbs est,
50 XXXVIII,    3,  33|         exercitu indicto castra in finibus Lacedaemoniorum posuit,
51 XXXVIII,    4,  39|     castella, vicos, agrum, quibus finibus tenuerat Antiochus, adiecerunt;
52 XXXVIII,    6,  59|     conferatur, latum? Nam quid de finibus regni dicam? Asiam omnem
53   XXXIX,    1,  17|       moenibus se tantum urbis aut finibus Romanis continuit, sed passim
54   XXXIX,    2,  27|          imperii, cum tam procul a finibus Macedoniae absint, civitatibus
55   XXXIX,    2,  28|         enim et parva oppida et in finibus extremis posita - sed quia
56      XL,    3,  25|  introduxit. ubi primum in hostium finibus castra posuit, legati ad
57     XLI,    3,  19|    Bastarnas non modo non excedere finibus suis, quod speraverant,
58     XLI,    3,  23|          eo processerat irarum, ut finibus interdiceret Macedonibus.
59     XLI,    3,  23|          Macedonia erat, quia, cum finibus suis <iis> interdixissent,
60     XLI,    3,  23|     Macedonum Macedonibusque ipsis finibus interdixissemus manereque
61    XLII,    2,  23|            quamquam sciant in suis finibus, si inde Numidas pellerent,
62    XLII,    2,  25|        triduo regni sui decederent finibus. ita se profectos; nec sibi
63    XLII,    3,  41|          et in perpetuum interdixi finibus meis. et haec quidem mihi
64   XLIII,    2,  18|           hiemis egredi Macedoniae finibus non ausus, ne qua in regnum
65    XLIV,    1,  10|         fertilis agro. pervastatis finibus eius legentes oram Antigoneam
66     XLV,    1,   9|        coepisset, Europae se tamen finibus continuit, Graeciam omnem
67     XLV,    1,  13|   adsignatum esse. senatus, qui de finibus cognoscerent statuerentque,
68     XLV,    3,  29|         fuisset et continens esset finibus suis, omnibus dare libertatem
69     XLV,    3,  29|             ut praesidia armata in finibus extremis haberent.~ ~30.