Lib. Cap. Par.

 1      IV,    4,  30|      Cornelius Cossus T. Quinctius Poenus iterum. Veientes in agrum
 2      IV,    4, 31a|          creati sunt, T. Quinctius Poenus ex consulatu C. Furius M.
 3     VII,    3, 22a|  interregno abiit, et T. Quinctius Poenus; quidam Caesonem, alii Gaium
 4     XXI,    1,   8|      Abundabat multitudine hominum Poenus; ad centum enim quinquaginta
 5     XXI,    1,   9|      resisterent crevissent animi, Poenus quia non vicisset pro victo
 6     XXI,    1,  12|     vestimentis ibi habitarent ubi Poenus iussisset. Has pacis leges
 7     XXI,    2,  19|          Saguntini] crudelius quam Poenus hostis perdidit vos socii
 8     XXI,    3,  30|         Gallos ea quae adiri posse Poenus desperet; proinde aut cederent
 9     XXI,    5,  45|        castellum insuper imponunt: Poenus hostibus opere occupatis
10     XXI,    6,  48|      Hannibalem transfugiunt; quos Poenus benigne adlocutus et spe
11     XXI,    6,  50|     conferre velle; contra eludere Poenus et arte non vi rem gerere
12     XXI,    6,  52|        quid moverent, aequo satis, Poenus periniquo animo ferebat,
13     XXI,    6,  53|            insidiis circumspectare Poenus coepit.~ ~54.
14     XXI,    6,  55|        viribus erat, quas recentes Poenus paulo ante curatis corporibus
15    XXII,    1,   3|         agitare eum atque inritare Poenus parat, et laeva relicto
16    XXII,    1,   4|           caput deceptae insidiae. Poenus ubi, id quod petierat, clausum
17    XXII,    2,  12|      castra, nulla mora facta quin Poenus educeret in aciem copiamque
18    XXII,    2,  14|            vicinus Samnis urit sed Poenus advena, ab extremis orbis
19    XXII,    2,  15|       imminet mari, ne ab Sinuessa Poenus Appiae limite pervenire
20    XXII,    2,  16|     aequiore loco, successit tamen Poenus cum expeditis equitibusque
21    XXII,    2,  16|      Romanis commeatus subveheret, Poenus inter Formiana saxa ac Literni
22    XXII,    2,  18|          congrediens. Ex Paelignis Poenus flexit iter retroque Apuliam
23    XXII,    4,  23|            cum plures Romanus quam Poenus recepisset argentumque pro
24    XXII,    4,  29| inferebantque signa in hostem, cum Poenus receptui cecinit, palam
25    XXII,    6,  39|       consul Romanus quod Hannibal Poenus imperator cupiet. Duobus
26   XXIII,    1,   5|      Italia tamen imperium maneat; Poenus hostis ne Africae quidem
27   XXIII,    1,   7|      trecentos ex Romanis captivis Poenus daret Campanis, quos ipsi
28   XXIII,    1,   7|           Campanum, concitatus ira Poenus comprehendi hominem vinctumque
29   XXIII,    2,  15|          adventum praetoris Romani Poenus agro Nolano excessit et
30   XXIII,    3,  17|          castris positis consedit. Poenus Acerras primum ad voluntariam
31   XXIII,    3,  20|      Hannibalis praesidio, ne, ubi Poenus inde abscessisset, Romani
32   XXIII,    4,  29|       cornibus proelium fuit. Hinc Poenus, hinc Afer urget, et velut
33   XXIII,    4, 30a|    expugnati sunt. Recepta Petelia Poenus ad Consentiam copias traducit,
34   XXIII,    5, 37a|           obsidenti similior esset Poenus. Ad mille trecenti Carthaginiensium
35    XXIV,    1,   1|         primo fides est; deinde ut Poenus apparuit in collibus et
36    XXIV,    1,   1|     servata fides deditis est, cum Poenus dolo dimissum Romanum incusaret,
37    XXIV,    1,   1|         societas eo iure staret ut Poenus Locrensem Locrensisque Poenum
38    XXIV,    1,   2|           egisse viderentur et, si Poenus rursus magis arbiter pacis
39    XXIV,    2,  13|    adversus omnes Romanorum socios Poenus fuerat. ei memores beneficiorum
40    XXIV,    2,  13|         tutus. triduum ibi moratus Poenus ab omni parte temptato praesidio,
41    XXIV,    2,  15|           suis victos subactosque, Poenus mancipia Romana et ex ergastulo
42    XXIV,    3,  17|        Romanus in aciem descendit, Poenus tacita etiam confessione
43    XXIV,    5,  36|     decipitur. mediterraneo namque Poenus itinere duxit; legio maritimis
44    XXIV,    6,  45|          quibus nequaquam offensus Poenus, quia et ipsum ut ambiguae
45     XXV,    1,   6|   dimicatione geritur; urbes alias Poenus, alias Romanus expugnat;
46     XXV,    2,   9|             tum duo milia Gallorum Poenus in tres divisa partes per
47     XXV,    6,  40|      tempus moenibus Agrigenti dux Poenus Syracusanusque, non consilio
48    XXVI,    6,  38|            fuit; nec deinde unquam Poenus, quo longe plurimum valuerat,
49    XXVI,    7, 45a|          Inter haec repleverat iam Poenus armatis muros, et vis magna
50   XXVII,    1,   2|         Hannibalis loco plano, cum Poenus collem teneret, posuit castra.
51   XXVII,    1,   2|        tamen aciem instruxerunt ut Poenus dextrum cornu in collem
52   XXVII,    3,  12|           ad defectionem Canusinos Poenus; ceterum ut appropinquare
53   XXVII,    7,  39|         erant; et primo ignari quo Poenus pergeret suas rupes suaque
54   XXVII,    7,  42|           ceciderunt.~ Postero die Poenus quievit: Romanus, in aciem
55   XXVII,    7,  42|   nocturnis montanisque itineribus Poenus ne locum pugnandi daret
56   XXVII,    8,  48|          simile erat castra metari Poenus in tumulo super fluminis
57  XXVIII,    1,   2|       adversus Hasdrubalem pergit. Poenus cum castra tum forte in
58  XXVIII,    1,   3|         intrasset, sine discrimine Poenus an Hispanus esset obvii
59  XXVIII,    3,  14|       aliquot factum. prior semper Poenus copias castris educebat,
60  XXVIII,    6,  30|      aestum reciprocari non posse. Poenus in re subita parumper incertus
61  XXVIII,    7,  37|       armaque data; quorum fiducia Poenus in Baliares insulas - quinquaginta
62  XXVIII,    8,  46|        Epanteriis Montanis. Igitur Poenus Savone oppido Alpino praeda
63    XXIX,    2,   5|       moveat, obviam ire parat, si Poenus sub angulo Alpium quietus
64     XXX,    6,  32|        atque hortando subiciebant. Poenus sedecim annorum in terra
65    XXXI,    3,  21|        plus ducentis. Hamilcar dux Poenus eo proelio cecidit et tres
66   XXXVI,    1,   6|          ex Athamania, et Hannibal Poenus, iam diu non adhibitus,