Lib. Cap. Par.

 1       I,    2,   4|             est - Romularem vocatam ferunt - pueros exponunt. Vastae
 2       I,    2,   4|               Faustulo fuisse nomen ferunt - ab eo ad stabula Larentiae
 3       I,    2,   5|        Lupercal hoc fuisse ludicrum ferunt, et a Pallanteo, urbe Arcadica,
 4       I,    3,   9|            Thalassi cuiusdam raptam ferunt multisque sciscitantibus
 5       I,    3,  14|         dignum erat tulisse Romulum ferunt, seu ob infidam societatem
 6       I,    7,  36|           mota; eludensque artem ut ferunt, "Age dum" inquit, "divine
 7       I,    7,  36|         cunctanter discidisse cotem ferunt. Statua Atti capite velato,
 8       I,    7,  37|             incurrisse ab lateribus ferunt, ut non sisterent modo Sabinas
 9       I,    7,  39|           fuit nomen, caput arsisse ferunt multorum in conspectu; plurimo
10       I,    7,  39|            regina Romana prohibitam ferunt servitio partum Romae edidisse
11       I,    9,  50|            ab Turno tulisse tacitum ferunt; dixisse enim nullam breviorem
12       I,    9,  56|         infimo specu vocem redditam ferunt: imperium summum Romae habebit
13      II,    5,  49|           Fabios ad caelum laudibus ferunt: familiam unam subisse civitatis
14     III,    3,  24|      origine urbis decimum conditum ferunt. Censa civium capita centum
15     III,    4,  29|            Lupos visos in Capitolio ferunt a canibus fugatos; ob id
16     III,    5,  33|       electos novissimis suffragiis ferunt, quo minus ferociter aliorum
17      IV,    4,  24|         ipsum ingenti animo tulisse ferunt, causam potius ignominiae
18      IV,    4,  29|       quoque intra vallum iniecisse ferunt, quo milites acrius subirent,
19      IV,    5,  33|         concitati equi libero cursu ferunt equitem in hostem. Pulvis
20      IV,    5,  33|            aquam compulsos gurgites ferunt; etiam peritos nandi lassitudo
21      IV,    6,  56|    Servilius Ahala. Artem adhibitam ferunt a patriciis, cuius eos Icilii
22      IV,    6,  56|          passos Iulium Corneliumque ferunt, magnoque certamine animorum
23       V,    2,  13|         advenas in hospitium ductos ferunt, et cum inimicis quoque
24       V,    3,  20|        dixisse a filio interrogatum ferunt, edici palam placere populo
25       V,    4,  25|     honoremque ob eam munificentiam ferunt matronis habitum ut pilento
26       V,    6,  40|       cetera inter se onere partito ferunt via quae sublicio ponte
27       V,    6,  44|           plus terroris quam virium ferunt. Argumento sit clades Romana.
28      VI,    2,   8|      Camilli iussu in hostium aciem ferunt idque ut repeteretur concitatos
29     VII,    1,   1|             tribunos plebis mortuos ferunt, pro portione et ex multitudine
30     VII,    1,   3|         notam numeri annorum fuisse ferunt eoque Minervae templo dicatam
31     VII,    1,   6|          bello egregium, castigasse ferunt dubitantes an ullum magis
32     VII,    5,  36|             agunt, Decium in caelum ferunt. Hic Deci castrensis triumphus
33    VIII,    2,  11|            nomine Milionium dixisse ferunt pro paulula via magnam mercedem
34    VIII,    5,  31|        fuisse, si, quod belli casus ferunt Marsque communis, adversa
35      IX,    3,  16|          omnium aetatis suae fuisse ferunt [et] seu virium vi seu exercitatione
36      IX,    4,  19|     mortifero volnere ictum dixisse ferunt, sortem bellorum in Asia
37      IX,    5,  24|            pavorem plures per urbem ferunt. Trepidi magistratus missis
38      IX,    8,  46|          rem acceptam gratis animis ferunt ut Maximi cognomen, quod
39       X,    1,   7|           inter Ap. Claudium maxime ferunt et inter P. Decium Murem.
40       X,    2,  19|          iussit; Appium addubitasse ferunt cernentem seu pugnante seu
41       X,    3,  25|      praetoris, P. Decium censuisse ferunt, ut omnia integra ac libera
42     XXI,    1,   2|        obtinuit, flore aetatis, uti ferunt, primo Hamilcari conciliatus,
43     XXI,    4,  38|             utique quae ad Poeninum ferunt obsaepta gentibus semigermanis
44    XXII,    2,  7b|            complexu eius exspirasse ferunt; alteram, cui mors filii
45    XXII,    4,  25|         ortus. Patrem lanium fuisse ferunt, ipsum institorem mercis,
46    XXII,    4,  30|           ex acie redeuntem dixisse ferunt tandem eam nubem, quae sedere
47    XXII,    6,  49|          equites dixisse Hannibalem ferunt: "quam mallem, vinctos mihi
48   XXIII,    1,   9|         perniciem nobis cum scelere ferunt. Unus adgressurus es Hannibalem?
49    XXVI,    1,   4| immiscendorum centurionem Q. Navium ferunt honorique id ei apud imperatorem
50    XXVI,    1,   6|           spem adgnoscentem dixisse ferunt: 'ne tu perditas res Campanorum
51    XXIX,    1,   1|          hanc alam equitum evasisse ferunt multisque proeliis rem publicam
52    XXIX,    3,  11|         portenderet. responsum esse ferunt per Attalum regem compotes
53    XXIX,    4,  17|   navigantium circumsedisse fabulae ferunt. ac si scelus libidinemque
54     XXX,    4,  20|     relinquentem tam maestum abisse ferunt quam Hannibalem hostium
55     XXX,    7,  42|        Carthaginiensium succlamasse ferunt per quos deos foedus icturi
56     XXX,    7,  44|            consulibus. saepe postea ferunt Scipionem dixisse Ti. Claudi
57     XXX,    7,  44|          esset, ridentem Hannibalem ferunt conspectum. cuius cum Hasdrubal
58  XXXIII,    2,  13|      postero die rex ad fauces quae ferunt in Tempe - is datus erat
59   XXXIV,    5,  54|             rei fuisset paenituisse ferunt; adeo nihil motum ex antiquo
60    XXXV,    3,  30|         Pharas quaeque Barbosthenem ferunt eos instruxit, qua ex fuga
61 XXXVIII,    6,  53|           loco sepeliri se iussisse ferunt monumentumque ibi aedificari,
62   XXXIX,    5,  50|          poculo nihil aliud locutum ferunt quam quaesisse, si incolumis
63     XLI,    1,   3|   alacritate adhortatio audita est. ferunt citati signa, nec signiferos
64     XLI,    3,  15|             ceteris diis perlitatum ferunt; Saluti Petilium perlitasse
65     XLI,    3,  18|        ambiguitatis verbi, ominatum ferunt se eo die Letum capturum
66     XLV,    4,  44|          populi Romani regem fuisse ferunt; munera sibi ipsi emi non