Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  17|     creari regem volebant: Romani veteres peregrinum regem aspernabantur.
 2       I,    5,  30|        Albanis legit, legiones et veteres eodem supplemento explevit
 3      II,    2,   6|           adiuvarent; suas quoque veteres iniurias ultum irent, totiens
 4      II,    2,   8|           Pulvillus. Apud quosdam veteres auctores non invenio Lucretium
 5      II,    4,  38|      inquit, "obliviscamini alia, veteres populi Romani iniurias cladesque
 6      IV,    3,  17|    consulibus habitum centuriones veteres belli periti adiecti et
 7      IV,    3,  20|          in re sit error quod tam veteres annales quodque magistratuum
 8      IV,    5,  37|           somno epulisque incolas veteres novi coloni nocturna caede
 9       V,    6,  44|                Ardeates" inquit, "veteres amici, novi etiam cives
10       V,    7,  53|        Quid? Si non Galli hoc sed veteres hostes vestri, Aequi Volscive,
11       V,    7,  55|       aedificant. Ea est causa ut veteres cloacae, primo per publicum
12      VI,    1,   2|       secum agitare. Hinc Volsci, veteres hostes, ad exstinguendum
13    VIII,    3,  14|   auctores versum. in Veliternos, veteres cives Romanos, quod totiens
14      IX,    8,  43|           omnes Samnitium copiae, veteres novaeque, montes proximos
15      IX,    8,  45|         redditum. Ad Aequos inde, veteres hostes, ceterum per multos
16       X,    2,  16|                Comitiis perfectis veteres consules iussi bellum in
17       X,    5,  39|          prior Sp. Carvilius, cui veteres legiones, quas M. Atilius
18     XXI,    1,   4|  Hamilcarem iuvenem redditum sibi veteres milites credere; eundem
19     XXI,    3,  25| Insubribus defecerunt, nec tam ob veteres in populum Romanum iras
20     XXI,    3, 32a|         non ad tuendos tantummodo veteres socios conciliandosque novos
21     XXI,    6,  49|           petere ad sollicitandos veteres socios; Lilybaei occupandi
22    XXII,    8,  61|      Hannibalem revertisse, decem veteres remansisse, quod per causam
23    XXIV,    2,  16|   superveniunt. ubi cum proconsul veteres milites primum, prout cuiusque
24    XXIV,    6,  47|         barbaris Italici adversus veteres socios Romanos bellum gererent
25    XXIV,    6,  48|     prosperae essent multosque et veteres reciperent socios et novos
26     XXV,    1,   3|           P. et Cn. Corneliis. ad veteres exercitus duae urbanae legiones
27     XXV,    1,   3|         facta erant, non casu. in veteres quassasque naves paucis
28     XXV,    4,  16|          in Lucanis ad campos qui Veteres vocantur periit.~ ~17.
29    XXVI,    7,  41|       venisset adloquendos maxime veteres milites qui tantis superfuerunt
30    XXVI,    7,  41|     recrescenti stirpibus. agite, veteres milites, novum exercitum
31   XXVII,    2,   6|         publicae visum est ut per veteres et expertos bellique peritos
32   XXVII,    2,   8|    praeter egregie suppletas duas veteres legiones transfugarum etiam
33   XXVII,    3,   9|      florens viribus, excedat. si veteres milites non redeant in patriam,
34   XXVII,    5,  22|          ut naves longas triginta veteres reficeret quae Ostiae erant
35   XXVII,    8,  44|           imperio, sine auspicio? veteres eius belli clades, duo consules
36    XXIX,    1,   1|         ex Italia advecto parcit; veteres naves reficit et cum iis
37    XXIX,    5,  24|          sciret neque ullos aeque veteres milites in exercitu Romano
38    XXIX,    6,  30|         undique ex agris vicisque veteres milites Galae et incitabant
39     XXX,    1,   2|         duxit, ceterae in Sicilia veteres refectae. huic classi M.
40     XXX,    7,  39|           cum pridie idus Martias veteres magistratus abissent, novi
41     XXX,    7,  41|      quibus provinciam obtineret; veteres milites L. Cornelius et
42    XXXI,    1,   8|          legiones scribere iussi, veteres dimittere exercitus. Sulpicio,
43    XXXI,    2,  15|     Attalida appellarent ad decem veteres tribus addenda, et Rhodiorum
44   XXXII,    2,   8|           in provincias venissent veteres dimitterent pedites equitesque.
45   XXXII,    3,  21|         quam praesens nos, socios veteres, simul ab Nabide ac Romanis
46   XXXII,    5,  40|           civitas novis honoribus veteres regis honores auxit et rex
47   XXXIV,    2,  17|          certaminis fuit: milites veteres, periti hostium bellique,
48   XXXIV,    6,  56|        mandatumque praetoribus ut veteres dimitterent milites cum
49    XXXV,    3,  20|     facere iussus et ex navalibus veteres deducere si quae utiles
50   XXXVI,    1,   2|         ab Atilio naves accipere. veteres naves, quae in navalibus
51  XXXVII,    7,  53|           liberabuntur, sed etiam veteres stipendiarias nostras, ipsi
52 XXXVIII,    6,  56|           a se ipse, cumulatas ei veteres laudes moderationis et temperantiae
53   XXXIX,    3,  32|     Fabium Ser. Sulpicium Galbam, veteres candidatos, et ab repulsis
54   XXXIX,    5,  42|        citerior provincia habuit. veteres praetores C. Calpurnius
55      XL,    4,  49|      sequar' inquit 'vos adversus veteres socios meos, quoniam illos
56     XLI,    3,  25|        novo facinore discussa res veteres etiam iras excitavit. exulibus
57    XLII,    2,  24|         novos statuere fines, sed veteres observare in animo habere.
58    XLII,    3,  31|         ut centuriones militesque veteres scriberet, quos vellet,
59    XLII,    3,  32|           cura habebant. Licinius veteres quoque scribebat milites
60    XLII,    3,  33|     Perseo iussisset, deinde, quo veteres centuriones quam plurimos
61    XLII,    4,  47|          pars senatus adprobabat; veteres et moris antiqui memores
62   XLIII,    2,  12|   quinquaginta, socios trecentos; veteres milites dimitti, ita ut
63   XLIII,    2,  16|          esset. Saepe id querendo veteres publicani cum impetrare
64   XLIII,    2,  16|         Hinc contentione orta cum veteres publicani se ad tribunum
65    XLIV,    2,  16|            aedes P. Africani pone Veteres ad Vortumni signum lanienasque