Lib. Cap. Par.

 1       0, Prae,  12|                              Adeo quanto rerum minus, tanto minus
 2       I,    5,  24|     feriam; tantoque magis ferito quanto magis potes pollesque."
 3       I,    8,  46|        regnare; tantoque consensu quanto haud quisquam alius ante
 4      II,    2,   7|      Romam rediit. Collegae funus quanto tum potuit apparatu fecit;
 5     III,    1,   8|        circumacto agmine redirent quanto longius ab urbe hostium
 6     III,    6,  39|          Ubi vellent experirentur quanto fortior dolor libertate
 7     III,    7,  50|          illa querendo docendoque quanto visa quam audita indigniora
 8      IV,    1,   3|          consules ita disseruit: "Quanto opere vos, Quirites, contemnerent
 9      IV,    1,   3|         dicat? Ecquid sentitis in quanto contemptu vivatis? Lucis
10      IV,    4, 23b|      proximo conatu apparatum est quanto plus erat ab omni Etruria
11      IV,    5,  32|     populum Romanum intellecturum quanto melius de re publica meriti
12       V,    1,   3|      audiens atque oboediens sit. Quanto tandem, si quicquam in vobis,
13       V,    1,   5|     instituendis exsudetur labor? Quanto est minus opera tueri facta
14       V,    7,  51|          bellum - per quot annos, quanto labore gestum. - non ante
15      VI,    4,  28|         eius loci timeant Romani, quanto magis Alliensi die Alliam
16      VI,    5,  34|                                   Quanto magis prosperis eo anno
17      VI,    5,  38|       legem intercedentiumque et, quanto iure potentior intercessio
18    VIII,    5,  25|        populus Romanus potius cum quanto studio periculoque reditum
19      IX,    1,   2|       maris, patens apertaque sed quanto tutior tanto fere longior,
20      IX,    5,  24|           tenete". Decurrit inde, quanto maxime poterat cum tumultu "
21      IX,    7,  34|           collegam subrogavit. Et quanto modestior illius cupiditas
22      IX,    8,  45|         se fieri paterentur; quod quanto opere optandum foret, Hernicos
23       X,    1,   5|       cernit ex superiore loco in quanto discrimine praesidium esset.
24       X,    3,  29|         signo dato in transversos quanto maximo possent impetu incurrerent,
25       X,    5,  40|          inter ipsam dimicationem quanto maxime posset motu pulveris
26     XXI,    5,  44| fortiusque pugnaturi quam hostis, quanto maior spes, maior est animus
27     XXI,    6,  53|         sciebat segnius secuturam quanto longius ab domo traherentur.
28    XXII,    8,  61|        veri sit discernere queas. Quanto autem maior ea clades superioribus
29   XXIII,    2,  14|           erat, mittunt docentque quanto in discrimine sit Nolana
30   XXIII,    2,  16|           primum, deinde equites, quanto maximo possent impetu in
31   XXIII,    4,  27|      Carthaginem mittit, indicans quanto fama profectionis suae damno
32    XXIV,    4,  21|   Theodotus et Sosis regiis equis quanto maximo cursu poterant, ut
33     XXV,    3,  14|      versus milites, ostendere in quanto discrimine ac periculo fortissima
34     XXV,    5,  25|   edoctisque Carthaginiensibus in quanto res Syracusana discrimine
35    XXVI,    2,   8|       Hannibal copias duceret aut quanto exercitu ad Capuam obsidendam
36    XXVI,    4,  25|       nuntiis ad Philippum missis quanto res in discrimine esset,
37    XXVI,    5,  29|        provinciae iniquum fuerit, quanto maiorem iniuriam, immo contumeliam
38    XXVI,    8,  46|           intravere, pergunt inde quanto maximo cursu poterant ad
39   XXVII,    3,  14|           inter hostes ediderant, quanto acrius pavor consternatam
40   XXVII,    7,  41|       imperat ut equites legionis quanto maximo impetu possit in
41   XXVII,    8,  49|        qua iungitur capiti cervix quanto maximo poterat ictu adigebat.
42  XXVIII,    1,   4|      Scipio conlaudato fratre cum quanto poterat verborum honore
43  XXVIII,    5,  29|       vobis visam orationem meam: quanto creditis facta vestra atrociora
44  XXVIII,    8,  44| defecerunt post Cannensem cladem: quanto minus quicquam in Africa
45    XXIX,    2,   5|    praesidia; sed quantis viribus quanto exercitu id bellum geratur,
46     XXX,    4,  25|  potuisset. concitatam enim remis quanto maximo impetu poterant in
47     XXX,    5,  30|  cohibendo efferentem se fortunam quanto altius elatus erat, eo foedius
48     XXX,    5,  31|      curae est sentire cives tuos quanto per te onere leventur, sic
49    XXXI,    1,   6|   segnitiam populi atque edoceret quanto damno dedecorique dilatio
50    XXXI,    1,   7|            nostra nunc comparate. quanto magis florentem Italiam,
51    XXXI,    1,   7|          magis florentem Italiam, quanto magis integras res, salvis
52  XXXIII,    5,  48|      cenantibus in litore fieret. quanto res et tempus patiebatur
53    XXXV,    3,  28|          turbam inermem reiceret; quanto ea aut quali praesidio custodiret;
54    XXXV,    4,  33|          se habere arbitrarentur, quanto esse satius Romam mittere
55   XXXVI,    1,   7|           tui experiri noluerint? quanto igitur prius potiusque est
56  XXXVII,    4,  25|         ab Roma venit et edocuit, quanto et spes victoriae certior
57  XXXVII,    4,  26|    cunctique instare et [dicere]: quanto satius esse vel socios obsidione
58  XXXVII,    6,  45|    regibus populisque ignovistis; quanto id maiore et placatiore
59  XXXVII,    7,  53|          Antiochi partis fuerunt, quanto est vestra prudentia et
60  XXXVII,    7,  56|           in senatum Rhodiis, cum quanto opere tenderet legatus regius,
61      XL,    4,  54|     fecerat is prospiciens animo, quanto cum periculo suo hereditas
62    XLII,    1,   7|         simul partibus in hostis, quanto maximo possent tumultu,
63    XLIV,    1,   1|           exercitibus conparavit: quanto maiores Philippi Antiochique
64    XLIV,    3,  34|        sermonibus tantum his, cum quanto adsensu audissent verba
65    XLIV,    3,  39|           cedere hinc statuisset. quanto enim facilius abire fuit,