Lib. Cap. Par.

 1       I,    2,   5|            certo tempore ad regiam venire pastoribus ad regem impetum
 2      II,    2,  10|       immemores alienam oppugnatum venire. Cunctati aliquamdiu sunt,
 3      II,    3,  24|      exercitu ad urbem oppugnandam venire. Quae audita - adeo duas
 4     III,    1,   2|           castra reducitur, longam venire noctem ratus quae moram
 5     III,    2,  18|        praebuere; Aequi aut Volsci venire visi sunt; deinde ubi vanus
 6     III,    4,  30|       agros Romanos, inde ad urbem venire. Is metus perculit ut scribi
 7     III,    8,  56|        etsi seras, non leves tamen venire poenas - provocare qui provocationem
 8       V,    1,   4|       nihil quod dicerem in mentem venire posset, adversariorum certe
 9       V,    2,  11|         confossos praedamnatosque, venire ad populi iudicium et existimare
10      VI,    3,  20|     pecunias tulisset, quorum bona venire, quos duci addictos prohibuisset;
11     VII,    6,  39|   issentque confestim ad urbem, ni venire contra exercitum dictatoremque
12    VIII,    5,  30|           dictatorem avidum poenae venire, alternis paene verbis T.
13    VIII,    5,  31| crudelitate dictatoris tutarentur: venire amentem invidia, iratum
14    VIII,    6, 37b|   liberosque sub corona lege belli venire. memoriam eius irae Tusculanis
15      IX,    8,  43|        subactis maturavit collegae venire auxilio, moram certaminis
16       X,    4,  36|      ordinibus incompositis effuse venire hostes. Inter haec consul
17    XXII,    7, 50b|            se arcessant, ipsos non venire, cum aeque coniungi possent?
18    XXII,    8,  58|      comites adsequitur. Ubi Romam venire eos nuntiatum est, Carthaloni
19     XXV,    1,   4|          exsilio esse bonaque eius venire, ipsi aqua et igni placere
20     XXV,    4, 15b|           levi armatura Beneventum venire iubent; legionibus stativisque
21    XXVI,    2,  11|            Romanum essent iusserit venire. his motus ad Tutiam fluvium
22    XXVI,    4, 26a|          declaratum et successorem venire P. Sulpicium; ceterum diuturno
23    XXVI,    6,  34|          petere ab senatu vellent, venire eas Romam. Campanis in familias
24    XXVI,    6,  34|           Calatiae gessissent bona venire Capuae iusserunt: libera
25    XXVI,    6,  34|     placuerat Romam mitti ac Romae venire. signa statuas aeneas quae
26   XXVII,    6,  29|   comitiorum causa non posse Romam venire quia nec viae laborem passurus
27   XXVII,    6,  29|        iussi ut si ad comitia ipse venire Romam non posset dictatorem
28   XXVII,    7,  34|   squalorem deponere et in senatum venire fungique aliis publicis
29   XXVII,    8,  45|           palam, interdiu an noctu venire sese vellet, iisdem an aliis
30  XXVIII,    4,  18|         animum induceret ad easdem venire epulas haud abnuit, cenatumque
31    XXIX,    3,  10|    ingruisset; itaque quoniam ipse venire ad comitia non posset, si
32     XXX,    2,  12|      superbum et crudele arbitrium venire sinas. si nihil aliud quam
33     XXX,    6,  36|            pluribus quam peditibus venire Carthaginiensibus auxilio.
34    XXXI,    3,  25|          classem a Piraeo subsidio venire, omisso incepto Megara ac
35   XXXIV,    5,  46|            videretur ei, maturaret venire: se tergiversando in adventum
36    XXXV,    4,  32|    ingentem vim peditum equitumque venire, ex India elephantos accitos,
37    XXXV,    4,  35|          suo exercitu paratos esse venire Lacedaemonem, cum res poscat,
38    XXXV,    4,  38|           ad liberandos ab Romanis venire sese: splendidiore nunc
39   XXXVI,    3,  19|         visa procul pugna subsidio venire; ceterum, ut primum signaque
40   XXXVI,    4,  31|         eum a Messene exercitum et venire ad se iuberet. dicto paruit
41   XXXVI,    5,  43|         veniant, oneratas commeatu venire; suas autem, ut pacata omnia
42  XXXVII,    2,   6|           per Epirum ac Thessaliam venire. cum tredecim milibus peditum
43  XXXVII,    2,   9|           matris deum famulos deae venire memorant ad precandum Romanum,
44  XXXVII,    4,  22|            quam fama erat ex Syria venire, tredecim suis navibus et
45  XXXVII,    4,  25|        Asiam Romanorum increpabat: venire eos ad omnia regna tollenda,
46 XXXVIII,    1,   4|          ad prohibendam obsidionem venire in animo fuerat; dein, postquam
47 XXXVIII,    3,  25|       excusantes religione obiecta venire reges non posse; principes
48 XXXVIII,    3,  27|      miserunt. Eos Manlius Ephesum venire iussit; ipse - iam enim
49 XXXVIII,    6,  52|           et ab eadem superbia non venire ad causam dicendam arguerent,
50   XXXIX,    1,  17|          laxiorem diem daturos, si venire ad causam dicendam vellet.
51      XL,    1,   7|     Demetrio quattuor adulescentes venire. etsi causa apparebat -
52      XL,    2,  17|      magistratus in annum creandos venire Romam iusserunt, alterum
53      XL,    3,  25|           quo Baebius cum exercitu venire a Pisis posset.~ ~26.
54    XLII,    1,  13|        praedicendum, ut caveretis, venire in Italiam. functus necessario
55    XLII,    3,  39|    censebat; legati vel cum tribus venire iubebant vel, si tantum
56    XLII,    4,  52|            haberent; consulem nunc venire cum duabus legionibus Romanis,
57    XLIV,    1,   7|           fecit cum commeatu naves venire - ingens enim caritas annonae
58    XLIV,    2,  26|            movere, principes ad se venire frequentes. septuaginta
59    XLIV,    3,  42|     cernerent, ad excipiendos sese venire rati, ut caperent potius
60    XLIV,    3,  43|           iis iam metuens, ne, qui venire ad se abnuerent, maius aliquid
61     XLV,    1,   1|   tabellarius, qui se ex Macedonia venire diceret, laureatas litteras <
62     XLV,    1,  13|           patri suo esse, ut Romam venire velit Iovique optimo maximo