Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  23|          monitum velim: Etrusca res quanta circa nos teque maxime sit,
 2       I,    7,  35|          praedaque inde maiore quam quanta belli fama fuerat revecta
 3       I,    7,  38|           pacis opera incohata quam quanta mole gesserat bella, ut
 4      II,    2,   9|             habere dulcedinis. Nisi quanta vi civitates eam expetant
 5      II,    5,  57|   consularem maiestatem esse vellet quanta esse in concordi civitate
 6     III,    1,   7|        Romae fit morbo strages quam quanta ferro sociorum facta erat.
 7     III,    3, 26a|        pavor, tanta trepidatio fuit quanta si urbem, non castra hostes
 8     III,    6,  38|          curiam patres, haud ignari quanta invidiae immineret tempestas:
 9      IV,    5,  41|           non crimine alieno laeta: quanta prudentia rei bellicae in
10       V,    6,  44|         Romani pristinis beneficiis quanta ipsi meministis - nec enim
11      VI,    3,  20|           ut sciant homines quae et quanta decora foeda cupiditas regni
12     VII,    4, 29a|       hostis, Pyrrhum Poeni secuti. Quanta rerum moles. Quotiens in
13      IX,    2,  10|        fetiali Postumius genu femur quanta maxime poterat vi perculit
14       X,    3,  25|         esse; fiebant autem itinera quanta fieri sinebat hiemps hauddum
15       X,    5,  39|           hoste; opus esse et illum quanta maxima vi posset Cominium
16       X,    5,  41|       erectam quatientem vidissent, quanta maxima vi possent concitarent
17     XXI,    2,  17|          ipsis videretur et classis quanta parari posset. Quattuor
18     XXI,    5,  41|           regressus ad naves [erat] quanta maxime potui celeritate
19    XXII,    2,   9|          prospere temptatae viribus quanta moles Romanae urbis esset,
20    XXII,    3,  22|         gratia fuit in re pari quam quanta futura Carthaginiensium
21   XXIII,    6,  38|          patres incessit, cernentes quanta vix tolerantibus Punicum
22   XXIII,    6,  43|            Romanum imperium sociis, quanta indulgentia Hannibalis etiam
23    XXIV,    6,  40|             exploratoribus comperit quanta socordia ac neglegentia
24     XXV,    6,  29|        accedit. famaene credi velis quanta urbs a te capta sit quam
25     XXV,    6,  33|         arma agebatur --, et merces quanta vel pro bello satis esset
26    XXVI,    2,  16|            confessio expressa hosti quanta vis in Romanis ad expetendas
27   XXVII,    1,   1|            inde tantum gaudium fuit quanta clades intra paucos dies
28  XXVIII,    1,   2|        tantum iam conflatum bellum, quanta futuri materia belli, si
29  XXVIII,    2,   8|      hostium arma concrepuissent eo quanta maxima posset celeritate
30  XXVIII,    7,  36|             ibi Gallorum ac Ligurum quanta maxima posset iuventute
31    XXIX,    1,   3|            quot naves vidissent nec quanta manus agros popularetur
32    XXIX,    4,  18|        conscripti; vidimus enim cum quanta caerimonia non vestros solum
33    XXIX,    4,  19|       traiecturum; et legati gratia quanta esset apud imperatorem expertos
34    XXIX,    4,  19|           essent restitui: pecuniam quanta ex thesauris Proserpinae
35     XXX,    4,  23|     censebat; cum de re maiore quam quanta ea esset consultatio incidere
36     XXX,    6,  36|           Carthaginem, tamen cum et quanta res esset et quam longi
37  XXXIII,    5,  47|        Hannibal postquam vectigalia quanta terrestria maritimaque essent
38   XXXIV,    2,   9|          causa tantum aut legis sed quanta si hostis ad portas esset
39   XXXIV,    4,  44|           voti essent tanta pecunia quanta adsoleret faciendos: ver
40   XXXIV,    5,  46|          consul ubi quantae copiae, quanta fiducia esset hosti sensit,
41    XXXV,    4,  37|         nocturnis maxime itineribus quanta poterat celeritate Chalcidem
42   XXXVI,    5,  33|        copias admovit haud ignarus, quanta ibi tum turbatio esset.
43   XXXVI,    5,  44|        primum coeptum est, et ipse, quanta maxime celeritate potest,
44 XXXVIII,    2,  16|             audientis ex propinquo, quanta ubertas eius terrae esset,
45 XXXVIII,    6,  59|      Europae tenuisse Antiochum. Ea quanta regio orbis terrarum sit,
46   XXXIX,    1,   5|            ad religionem pertinere, quanta impensa in ludos fieret,
47      XL,    3,  30|        Celtiberos audierat, et ipse quanta poterat a sociis auxilia
48      XL,    3,  30|          vallum iussum, ut viseret, quanta essent; pugna abstineret,
49      XL,    4,  44|            causa consumeretur, quam quanta Fulvio Nobiliori post Aetolicum
50    XLII,    2,  15| Legationibus dimissis cum Harpalus, quanta maxima celeritate poterat,
51    XLII,    2,  28|           ludos fieri donaque dari, quanta ex pecunia decresset senatus,
52    XLII,    3,  34|            et cum his fecunditatem, quanta vel in diti domo satis esset.
53    XLII,    4,  44|      cladibus Philippi Antiochique, quanta esset vis et fortuna imperii
54    XLIV,    1,   5|           inter se paulo plus, quam quanta beluae latitudo est; in
55    XLIV,    2,  25|             opes tantamque gloriam, quanta Romanis victis eum manebat,
56    XLIV,    2,  27|          nihil aliud agens, quam ut quanta maxima posset praeda ex
57     XLV,    1,   1|            Lentulus et Q. Metellus, quanta potuit adhiberi festinatio,
58     XLV,    1,   6|         erant; defertur et pecunia, quanta clam deferri poterat. rex
59     XLV,    2,  16|           populi Romani essent, ut, quanta dona Ap. Claudio M. Sempronio
60     XLV,    3,  30|         indigentis distracto: adeo, quanta Macedonia esset, quam divisui
61     XLV,    3,  30|           partium usibus separatis, quanta universa <esset>, ostendit.~ ~
62     XLV,    4,  44|            commendationem accipere. quanta cura regum amicorum liberos