Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  25|          animo futuraque ea deinde patriae fortuna quam ipsi fecissent.
 2       I,    5,  26|          mortuorum vivique, oblita patriae. Sic eat quaecumque Romana
 3       I,    6,  32|           res dedier mihi eco, tum patriae compotem me nunquam siris
 4       I,    8,  48|       scelus intestinum liberandae patriae consilia agitanti intervenisset.~ ~
 5      II,    2,   7|           superesse; ex liberatore patriae ad Aquilios se Vitelliosque
 6      II,    4,  35|          exsulatum abiit, minitans patriae hostilesque iam tum spiritus
 7      IV,    2,   9|         funestas nuptias ex occasu patriae petentium. Parum parti utrique
 8      IV,    2,  15|      liberos consulis, liberatoris patriae, propter pactionem indicatam
 9       V,    1,   6|           loquitur, etsi prodendae patriae dissolvendae rei publicae
10       V,    3,  15|            obiecissent ut excidium patriae fatale proderet. Itaque
11       V,    3,  19|          illius urbis servandaeque patriae, M. Furius Camillus, dictator
12       V,    4,  24|      Victamne ut quisquam victrici patriae praeferret sineretque maiorem
13       V,    5,  30|            sibi inter dimicationem patriae meminisse sit fas, sibi
14       V,    6,  42|          fortuna positi occidentis patriae nec ullius rerum suarum
15       V,    6, 49a|       coniuges et liberos et solum patriae deforme belli malis et omnia
16       V,    7, 49b|         iaciunt, Romulus ac parens patriae conditorque alter urbis
17       V,    7,  54|             Adeo nihil tenet solum patriae nec haec terra quam matrem
18       V,    7,  54|            tignisque caritas nobis patriae pendet? Equidem - fatebor
19      VI,    3,  17|           farris gratiam servatori patriae relatam? et quem prope caelestem,
20      VI,    3,  17|          colonis quod cives Romani patriae oppugnandae nefanda consilia
21     VII,    5,  32|            eras et a liberatoribus patriae ortus, et eodem anno familia
22     VII,    6,  38|           animos avertit a memoria patriae, inibanturque consilia in
23     VII,    6,  40|           extemplo omnibus memoria patriae iras permulsit. Nondum erant
24     VII,    6,  40|         illos colles quos cernitis patriae vestrae esse, si hunc exercitum
25     VII,    6,  40|            ut neque in hos meos et patriae meae milites [sim] mitior
26    VIII,    2,  10|           adversus fessos, memores patriae parentumque et coniugum
27    VIII,    2,  12|           in re publica magis quam patriae memores. Latinos ob iram
28    VIII,    4,  19|      Fundanis ac Romanis utriusque patriae immemores defecerint: Fundis
29      IX,    1,   4|        deditio est. Sed ea caritas patriae est ut tam ignominia eam
30      IX,    8,  38|            ut memoriam simultatium patriae remitteret. Profecti legati
31    XXII,    2,   9|        caede audivit, iam moenibus patriae metuens ne abesset in discrimine
32    XXII,    8,  60|          ac per summam virtutem se patriae restituerunt."~ ~61.
33   XXIII,    1,   9|          ego quidem" inquit, "quam patriae debeo pietatem exsolvam
34   XXIII,    1,   9|            vicem, cui ter proditae patriae sustinendum est crimen,
35   XXIII,    2,  15|         Romano nunc ad proditionem patriae, nunc, si ad id fortuna
36   XXIII,    6,  49|             Ii mores eaque caritas patriae per omnes ordines velut
37    XXIV,    4,  22|           suus furor absumpsisset, patriae restitueret. conversus deinde
38    XXIV,    4,  24|          fidem potiorem ratus quam patriae debebat, indicium ad praetores
39    XXIV,    4,  25|       vinci, cum inter liberatores patriae insidiator ipse libertatis
40     XXV,    6,  38|        reliquias duorum exercituum patriae conservare possim cogitandum
41    XXVI,    2,  12|         apparebat; domibus inclusi patriae occasum cum suo exitio in
42    XXVI,    5,  32|             prope in porta, spolia patriae suae visurus sit? - haec
43   XXVII,    3,   9|        pietas, si memoria antiquae patriae esset. consulerent igitur
44   XXVII,    7,  34|           parentium saevitiam, sic patriae patiendo ac ferendo leniendam
45  XXVIII,    5,  28|       horum quoque memoriam, sicut patriae meique, eieceritis ex animis
46  XXVIII,    5,  28|            velletis? quam ob noxam patriae?~ ~29.
47  XXVIII,    5,  29|         satis digna causa fuit cur patriae indiceretis bellum, cur
48  XXVIII,    8,  39|      periremus et alterum excidium patriae videremus - nec ad perniciem
49  XXVIII,    8,  42|         defenderunt, aliter moenia patriae, templa deum, aras et focos
50  XXVIII,    8,  43|   Lacedaemonium Carthagini quam me patriae meae sinerem natum esse,
51    XXIX,    2,   6|             ut qui simul desiderio patriae angerentur simul cupiditate
52    XXIX,    6,  34|           ferre prope circumsessae patriae iubent; Syphacem orant ut
53     XXX,    3, 19a|           modo senatus periculoque patriae motus sed metuens etiam
54     XXX,    5,  30|         ante moenia prope obsessae patriae quibus terrui vestram urbem
55     XXX,    6,  33|           Carthaginiensibus moenia patriae, di penates, sepulcra maiorum,
56    XXXI,    6,  45|       regis, cum desiderium quoque patriae facilius ad credendum inclinaret
57  XXXIII,    5,  48|         Hannibal excessit, saepius patriae quam suum eventum miseratus.
58   XXXIV,    3,  26|            pulsi, spe reciperandae patriae in castra Romana convenerunt;
59   XXXIV,    5,  48|          reliquisse non suae solum patriae gravem sed omnibus circa
60   XXXIX,    5,  51|          Romano apud eum esse, qui patriae suae primum, deinde fractis
61   XLIII,    1,   7| praeterquam linguam ad deplorandas patriae suae calamitates praefatus
62     XLV,    3,  26|      veniae erat, ut communi ruina patriae opprimerentur, clauserunt