Lib. Cap. Par.

 1      IX,    8,  42|      penes alios esset. Volumnium provinciae haud paenituit. Multa secunda
 2       X,    3,  26|    tendente Decio ut suae quisque provinciae sortem tueretur. Constare
 3     XXI,    2,  17|    Nominatae iam antea consulibus provinciae erant; tum sortiri iussi.
 4     XXI,    5,  40|         ille exercitus, Hispaniae provinciae scriptus, ibi cum fratre
 5    XXII,    3,  20|           reditumque in citeriora provinciae, quo omnium populorum, qui [
 6   XXIII,    5,  32|        gestam omnesque ferme eius provinciae populos ad Romanos defecisse.
 7   XXIII,    5,  32|       praetorem inde A. Cornelium provinciae peritum decedere, novum
 8   XXIII,    5,  34|           ut satis firmum pacatae provinciae praesidem esse, ita parum
 9   XXIII,    6,  41|        Claudius, per simulationem provinciae circumeundae Messanam raptim
10    XXIV,    2,  7b|          Syracusana consilia <ad> provinciae regnique fines omnia convertit
11    XXIV,    4,  29|         Hippocrates enim finitima provinciae Romanae primo furtivis excursionibus
12    XXIV,    6,  44|                            itaque provinciae atque exercitus divisi:
13    XXVI,    5,  29|     sortem collegae optionem dari provinciae iniquum fuerit, quanto maiorem
14    XXVI,    7,  41|          quod amissam tanta clade provinciae possessionem integram et
15    XXVI,    8,  51|            multi etiam ulterioris provinciae convenerunt. Carthaginiensium
16   XXVII,    2,   7|        Calpurnius eidem praeesset provinciae exercituique: Capuam exercitumque
17   XXVII,    2,   7|      prorogatum imperium est. ita provinciae exercituumque in eum annum
18   XXVII,    2,   8|           viribus nec specie eius provinciae praesidium; nam cum praeter
19   XXVII,    4, 20a|    conferentibus quid in cuiusque provinciae regione animorum Hispanis
20   XXVII,    5,  22|      provincia evenisset. ceterae provinciae ita divisae: praetoribus,
21   XXVII,    5,  22|          additae ei ad praesidium provinciae quinquaginta longae naves
22   XXVII,    7,  35|      administrarent rem publicam. provinciae iis non permixtae regionibus,
23   XXVII,    8,  43|          quo consiliis ordinariis provinciae suae quisque finibus per
24  XXVIII,    2,   9|           satis praesidii Galliae provinciae credere L. Porcium cum suis
25  XXVIII,    8, 38b|    inierunt, nominatae consulibus provinciae sunt, Sicilia Scipioni extra
26  XXVIII,    8, 38b|    Bruttii Crasso. tum praetoriae provinciae in sortem coniectae. urbana
27  XXVIII,    8,  44|          in sortem tam longinquae provinciae non venit. si hercules nihilo
28  XXVIII,    8,  45|        die permissum senatui est. provinciae ita decretae: alteri consuli
29  XXVIII,    8,  46|     Sardiniam ab Cn. Octavio, qui provinciae praeerat, captae; eas Coelius
30    XXIX,    3,  13|         annus belli Punici erat - provinciae Cornelio Etruria cum vetere
31    XXIX,    4,  22|     Africam secum traiceret, quos provinciae relinqueret praesidio.~ ~
32    XXIX,    5,  26|          convenerant et praetorem provinciae M. Pomponium secutae fuerant;
33     XXX,    1,   1|     Etruria evenit. tum praetorum provinciae in sortem coniectae. iurisdictionem
34     XXX,    7,  40|       consul cupiditate flagrabat provinciae Africae, seu bellum foret
35    XXXI,    1,   8| effecisset: id praesidii Siciliae provinciae esset. M. Valerio Faltoni,
36    XXXI,    2,  10|            L. Furius Purpurio tum provinciae praeerat, cetero ex senatus
37    XXXI,    2,  10|         copiis in proxima regione provinciae circa Ariminum substiterat.
38  XXXIII,    3,  25| sortirentur tendebant. Marcellus, provinciae cupidior, pacem simulatam
39  XXXIII,    3,  26|         Minucio, quibus Hispaniae provinciae evenerant, consules legiones
40   XXXIV,    2,  21|      incursiones in agros pacatos provinciae eius fiebant. transfugit
41    XXXV,    3,  20|     plebei etiam scito permutatae provinciae sunt: Atilio classis et
42    XXXV,    3,  23|  scriberet, quibus oram maritimam provinciae qua vergeret in Graeciam
43    XXXV,    5,  41|  Antiochum regem omnes sciebant - provinciae essent; cuius ea sors esset,
44  XXXVII,    7,  51|      iussu populi ei remissa. ira provinciae ereptae praetorem magistratu
45   XXXIX,    5,  54|        Romani magistratus, qui ei provinciae praeesset, permissu aedificare
46      XL,    2, 16b|      milia fere ad extremum finem provinciae Galliae, ubi castra Marcellus
47      XL,    2,  18|    Duronius. his inito magistratu provinciae ita sorte evenerunt: Ligures
48     XLI,    1,   5|         Galliam et ab civitatibus provinciae eius, quantum quaeque posset,
49     XLI,    2,   6|           consulibus iam in annum provinciae erant ++ imperium retineret,
50     XLI,    2,   8|        senatus, quantum belli eae provinciae haberent. moverunt senatum
51     XLI,    2,   9|                                   Provinciae deinde, quae in bello erant,
52     XLI,    3,  17|    Laevinum. ipse iam diu cupidus provinciae, cum opportunae cupiditati
53    XLII,    2,  18|       Lucretius, quibus Hispaniae provinciae obvenerant, fatigantes saepe
54    XLII,    2,  28|          Annalis. his praetoribus provinciae decretae, duae iure Romae
55    XLII,    3,  31|          consulibus. id praecipui provinciae Macedoniae datum, quod,
56   XLIII,    1,   9|        ipse cum equitibus Galliae provinciae pleraque oppida adit. Nusquam
57   XLIII,    1,  11|     praeter duas urbanas quattuor provinciae sunt decretae: Hispania
58   XLIII,    1,  11|      senatum iussi; destinataeque provinciae iis sunt Italia et Macedonia.
59    XLIV,    2,  17|   Hispania et Sicilia et Sardinia provinciae nominatae sunt. consulum
60     XLV,    4,  44|          praetoribus duae urbanae provinciae sunt decretae, duae Hispaniae,