Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  15|        populabundi magis quam iusti more belli. Itaque non castris
 2      II,    1,   3| adulescentium Tarquiniorum, adsueti more regio vivere. Eam tum, aequato
 3      II,    5,  56|         submovere pro imperio posse more maiorum, quia ita dicatur: "
 4     III,    3,  25|       provinciam dedit. Tribuni suo more impedire dilectum, et forsitan
 5      IV,    4,  30|         nisi Romani di neu quo alio more quam patrio colerentur.
 6      IV,    4,  30|            fetiales; nec eorum, cum more patrum iurati repeterent
 7       V,    3,  19|             in illo pavore fugerant more militari animadvertit, effecitque
 8       V,    3,  22|    admoventes manus, quod id signum more Etrusco nisi certae gentis
 9       V,    4,  27|           causa producere, nihil eo more per belli tempus intermisso, [
10       V,    6,  47|             citati; et cum in omnes more militari se animadversurum
11      VI,    5,  31|             quam Volscus latrocinii more, discordiae hostium fretus
12      VI,    5,  41|           quos igitur sunt auspicia more maiorum? nempe penes patres;
13     VII,    1,   2|     saltantes, haud indecoros motus more Tusco dabant. Imitari deinde
14     VII,    1,   2|          actu relicto ipsa inter se more antiquo ridicula intexta
15     VII,    1,   3|   translatum est. Intermisso deinde more digna etiam per se visa
16     VII,    2,  10|             armati spectaculi magis more quam lege belli destituuntur,
17     VII,    2,  14|           haec res sit aut quo acta more percontatur. Tullius magno
18     VII,    5,  32|           non redderentur, sollemni more indicto, decreverunt ut
19      IX,    8,  40|             dextrum cornu, sacratos more Samnitium milites eoque
20      IX,    8,  46|          maximus verba praeire, cum more maiorum negaret nisi consulem
21       X,    5,  47|           primum translato e Graeco more victoribus datae. Eodem
22     XXI,    4,  35|         latrocinii magis quam belli more concursabant modo in primum,
23    XXII,    6,  47|         concurrit, minime equestris more pugnae; frontibus enim adversis
24    XXII,    7,  56|      victoris animo nec magni ducis more nundinantem. Tum privatae
25   XXIII,    1,   8|            die, et convivium non ex more Punico aut militari disciplina
26   XXIII,    4,  26|             e castris, tripudiantes more suo, repentinaque eorum
27    XXIV,    1,   5|       interdum ex regia procedentem more Dionysi tyranni. hunc tam
28     XXV,    1,   1|          nec precantium deos patrio more. sacrificuli ac vates ceperant
29    XXVI,    1,   3|             esse quo minus, quod ei more maiorum permissum esset,
30  XXVIII,    2,   9|        publica esset. in senatu cum more omnium imperatorum expositis
31  XXVIII,    5,  24|        stipendium procacius quam ex more et modestia militari erat,
32  XXVIII,    8,  42|       scriptos esse, non quos regio more per superbiam consules quo
33    XXIX,    1,   2|        esset, emitterent. et Romani more suo exercitum cum instruxissent,
34    XXIX,    4,  19|           amissum; externo et regio more et indulgere licentiae militum
35     XXX,    2,  15|            sub cuius custodia regio more ad incerta fortunae venenum
36     XXX,    3,  16|           in praetorium pervenerunt more adulantium - accepto, credo,
37     XXX,    4,  22|           esset manere liceret. cum more tradito [a] patribus potestatem
38     XXX,    7,  38|       lapidibus pluit. id prodigium more patrio novendiali sacro,
39    XXXI,    3,  20|         plebis, qui nihilo magis id more maiorum aut ullo exemplo
40  XXXIII,    3,  24|         esse dicerent. decem legati more maiorum, quorum ex consilio
41   XXXIV,    2,  13|          quam bellantium militastis more: nunc iusta pugna hostes
42   XXXIV,    3,  31|           violassem?" sed illud, me more atque instituto maiorum
43   XXXVI,    4,  28|          curo, quid Aetoli satis ex more Graecorum factum esse censeant,
44   XXXVI,    4,  28|       factum esse censeant, dum ego more Romano imperium inhibeam
45   XXXVI,    5,  40|     Gallicis vasis, non infabre suo more factis, duo milia trecenta
46  XXXVII,    6,  40|          decem et sex milia peditum more Macedonum armati fuere,
47  XXXVII,    7,  55|            vulgato petentium veniam more errorem fassi regis obtestati
48  XXXVII,    7,  55|             responsum decem legatos more maiorum senatum missurum
49 XXXVIII,    3,  29|           Dymis acciti. A pueris ii more quodam gentis saxis globosis,
50   XXXIX,    1,  16|            sacrificandi praeterquam more Romano abolerent. iudicabant
51   XXXIX,    3, 29b|       obstabat, quod ita comparatum more maiorum erat, ne quis, qui
52      XL,    1,  12|        sublato, cuius iure gentium, more Macedonum, tuo etiam, ut
53     XLI,    2,  10|       futuros esse dicerent, cum is more maiorum, secundum vota in
54     XLI,    3,  20|                             Romano> more, sella eburnea posita, ius
55    XLII,    1,   3|         publicis et loca * * tuenda more maiorum traditum esset,
56    XLIV,    1,   9|             sed proiecta pugnantium more. ita nec ipsos tela ex muro
57    XLIV,    3,  33|             sit. vigiles etiam novo more scutum in vigiliam ferre
58     XLV,    1,   5|             autem iudicia apud sese more maiorum conparata de iis,
59     XLV,    2,  22|            recepti ac prope hostium more extra urbem manere iussi,
60     XLV,    4,  40|            cum de suis rebus gestis more ceterorum imperatorum edissereret,