Lib. Cap. Par.

 1      II,    1,   3|                oratio accepta est, iis litteras ab Tarquiniis reddunt et
 2       V,    3,  20|            prodiga largitione caperet, litteras ad senatum misit, deum immortalium
 3      IX,    1,   3|                patrem imperatoris, per litteras consulendum censent. Iam
 4       X,    2,  18|           militibus dux satis fideret. Litteras ad collegam accersendum
 5       X,    3,  24|           praetoris allatas ex Etruria litteras audirent, comitio abiit.
 6       X,    3,  25|              apud populum, id quod per litteras adsidue fecerat, terrorem
 7     XXI,    1,   9|           protinus Carthaginem ituros. Litteras igitur nuntiosque ad principes
 8     XXI,    7,  63|            sorte evenerant, edictum et litteras ad consulem misit ut is
 9    XXII,    1,   3|              Conversus ad nuntium "num litteras quoque" inquit "ab senatu
10    XXII,    2,   8|            facile erat aut nuntium aut litteras mitti [nec dictatorem populus
11   XXIII,    4,  27|              Itaque Hasdrubal extemplo litteras Carthaginem mittit, indicans
12    XXIV,    2,  14|       libertate eorum sibi permisisse. litteras inde consulis ac senatus
13    XXIV,    4,  31|               missis velut interceptas litteras quas ipse composuerat, recitat: '
14     XXV,    3, 15a|                 eorum amici cognatique litteras ac nuntios ad Hannonem Magonemque,
15     XXV,    6,  41|                ut P. Cornelius praetor litteras Capuam ad consules mitteret,
16    XXVI,    1,   2| proficiscerentur equites qui ab Marcio litteras attulerant. rescribi de
17    XXVI,    1,   3|           Capuae potiundae. id cum per litteras miserabiliter pro fratris
18    XXVI,    2,  15|           collegam non dubitaret tamen litteras super tanta re ab Roma exspectaturum,
19    XXVI,    2,  15|                ita esse ratus acceptas litteras neque resolutas cum in gremio
20   XXVII,    1,   2|           admodum tanta clade territus litteras Romam ad senatum de duce
21   XXVII,    2,  5b|             abiit; destitutique patres litteras ad M. Claudium mittendas
22   XXVII,    3,  12|                coram obtestatus et per litteras Marcellum ut quam acerrimo
23   XXVII,    6,  29|                volnerum patiens, Romam litteras de morte collegae scripsit
24   XXVII,    8,  43|                vera coegit, edocuerunt litteras se ab Hasdrubale ad Hannibalem
25   XXVII,    8,  47|               Hispania esset. interdum litteras suas ad eum non pervenisse
26   XXVII,    8,  50|                quam legatos consulumve litteras audissent.~ ~51.
27  XXVIII,    2,   9|                 inter consules ita per litteras convenit ut, quemadmodum
28    XXIX,    5,  24|         volgaretur remissis in Africam litteras dat ad regem quibus etiam
29    XXIX,    5,  24|        iuvantibus in Africam traicere. litteras ad M. Pomponium mittit ut,
30    XXIX,    6,  34|                subinde ac Syphacem per litteras nuntiosque, postremo etiam
31     XXX,    4,  24|              cum praetor spreturum eum litteras suas diceret, dictator ad
32  XXXIII,    3,  28|          timore ad indicium protraxit. litteras ad Zeuxippum mittit ut servum
33  XXXIII,    3,  28|                fuerit. has qui tulerat litteras iussus Zeuxippo dare quam
34  XXXIII,    4,  31|              clam mussantes carpebant: litteras inanes vana specie libertatis
35  XXXIII,    5,  49|          populo Romano fecisse et nunc litteras nuntiosque ab eo ad Antiochum
36   XXXIV,    6,  61|                popularium animos ratus litteras, ne quo casu interceptae
37    XXXV,    1,   6|                Cornelium consulem, qui litteras collegae ad senatum missas
38    XXXV,    1,   8|             consul dictatorque fuerat, litteras eodem tempore dixit et consulis
39    XXXV,    3,  24|             est, ut M. Fulvius praetor litteras extemplo ad consulem mitteret
40 XXXVIII,    1,  10|       invenerunt, qui per legatos, per litteras Dolopas Amphilochosque et
41      XL,    1,  11|                     Quo spectare illas litteras ad te nunc missas T. Quinctii
42      XL,    2, 16b|           Liguribus iussis senatum per litteras consuluit. senatus rescribere
43      XL,    2,  23|            cetera scelera falsas etiam litteras, signo adulterino T. Quinctii
44      XL,    4,  38|        dediderunt se. eos consulto per litteras prius senatu deducere ex
45     XLI,    2,   6|           interesse. motus his senatus litteras Lyciis ad Rhodios dedit,
46     XLI,    2,  10|          Claudius prope consecutus est litteras suas. contione adveniens
47     XLI,    2,  12|              certior factus, eas ipsas litteras ad C. Claudium ++ nam alter
48     XLI,    3,  18|               absente se debellaretur, litteras ad C. Claudium misit, ut
49     XLI,    3,  22|            conciliare; aut legatos aut litteras dimisit, petens, ne diutius
50     XLI,    3,  23|              scriptas esse censentibus litteras, atque iis maxume, qui praeter
51     XLI,    3,  23|               temptationem metuo. inde litteras ad nos cum muneris specie
52    XLII,    1,   1|               ab Roma proficisceretur, litteras Praeneste misit, ut sibi
53    XLII,    2,  25|               usura res publica esset, litteras mitti consulibus placuit,
54    XLII,    3,  37|            placuit, nuntio ipsius, qui litteras attulerat, dici, praesidii
55   XLIII,    1,   8|                atque amici paterentur? litteras se ad L. Hortensium praetorem
56    XLIV,    2,  21|           Galliam obtinenti provinciam litteras mittere, ut sescentos equites
57    XLIV,    3,  44|        fallaciam in tabellarii speciem litteras in foro medio accepit. scriptum
58     XLV,    1,   1|              venire diceret, laureatas litteras <reddidisse> dicitur. quadrigis
59     XLV,    1,   7|          nuntio, et consilio advocato <litteras> praetoris cum recitasset,
60     XLV,    3,  31|               aliis gentibus principum litteras deprensas in commentariis