Lib. Cap. Par.

 1       I,    8,  46|        apud patres crescendique in curia sibi occasionem datam ratus
 2       I,    8,  47|          pavore, in regia sede pro curia sedens patres in curiam
 3       I,    8,  48|        arripit Servium elatumque e curia in inferiorem partem per
 4       I,    8,  48|           virorum evocavit virum e curia regemque prima appellavit.
 5       I,    9,  53|    frequentiae taedere, ut quam in curia solitudinem fecerit domi
 6      II,    3,  23|      consulibus; ceteros metus non curia modo sed etiam foro arcebat,
 7      II,    3,  23|       veniunt. Frequentique tandem curia non modo inter patres sed
 8      II,    3,  24|           praemia, essent. At vero curia, maesta ac trepida ancipiti
 9      II,    3,  29|           nihilo plus sanitatis in curia quam in foro esse, ordine
10      II,    3,  31|           seditioni interero." Ita curia egressus dictatura se abdicavit.
11      II,    4,  35|      servire iubeat. In exeuntem e curia impetus factus esset, ni
12      II,    5,  48|           ingentes actae. Consul e curia egressus comitante Fabiorum
13     III,    2,  17|           senatum retinente, se ex curia proripit, inde in templum
14     III,    2,  17|           in foro sunt, senatus in curia est; velut cum otium superat,
15     III,    6,  39|             Viderent ne vetando in curia libere homines loqui extra
16     III,    6,  41|          enim sibi privatos aut in curia aut in contione posse obstare,
17       V,    4,  27|    iustitia imperatoris in foro et curia celebrantur; consensuque
18       V,    7,  55|         post paulo de his rebus in curia Hostilia haberetur cohortesque
19       V,    7,  55|        senatus accipere se omen ex curia egressus conclamavit et
20     VII,    1,   6|            haberentur. His vocibus curia et forum personat. Ap. Claudium,
21     VII,    5,  31|            sed magistratus eorum e curia egressi stantibus legatis
22    VIII,    1,   5|           diceret et quemcumque in curia Latinum vidisset sua manu
23    VIII,    5,  30|        itaque repente senatu se ex curia proripuit, tum vero non
24    VIII,    5,  33|       Tullus Hostilius cessit.' ex curia in contionem itur. quo cum
25      IX,    8,  38|         diem diffidit, quod Faucia curia fuit principium, duabus
26      IX,    8,  46|           nemo ratam habuit nec in curia adeptus erat quas petierat
27       X,    5,  45|    consulum ingenti laetitia et in curia et in contione auditae,
28    XXII,    2,  7b|       usque ad occidentem solem in curia retinent, consultantes quonam
29   XXIII,    1,   2| permitterent, "claudam" inquit "in curia vos et, tamquam et ipse
30   XXIII,    1,   3|          liberam; clausos omnes in curia accipite, solos, inermes.
31   XXIII,    1,   3|           nomen excidit ipsumque e curia produci iussit. Ubi auditum
32   XXIII,    1,   6|      indignatione orta summoveri a curia iussos esse, missumque lictorem
33   XXIII,    1,  10|           ius libertatis. Egressus curia in templo magistratuum consedit
34   XXIII,    2,  12|      senatorem in Carthaginiensium curia." Tum Hanno: "tacuissem
35   XXIII,    3,  22|         fremitus indignantium tota curia esset et praecipue T. Manlius
36   XXIII,    3,  22|      minatus esset quem Latinum in curia vidisset eum sua manu se
37   XXIII,    3,  22|            sanctive ad silendum in curia fuerit, id omnium maxime
38   XXIII,    5,  31|       creari volebant, fremitus in curia ortus. Quod ubi sensit,
39   XXVII,    3,  10|        nisi universi patres iis in curia gratias egissent, sequi
40   XXVII,    8,  50|  occidentem aut senator quisquam a curia atque ab magistratibus abscessit
41   XXVII,    8,  50|            praetoris latae senatum curia exciverunt; tantoque certamine
42     XXX,    4,  23|                      Emotis deinde curia legatis sententiae interrogari
43     XXX,    6,  35|           erat redisset, fassus in curia est non proelio modo se
44     XXX,    7,  44|          maestitiaque et fletus in curia esset, ridentem Hannibalem
45  XXXVII,    1,   1|         fatigati sunt, et excedere curia iussi magnum certamen praebuerunt.
46 XXXVIII,    6,  56|            comitio, in Rostris, in curia, in Capitolio, in cella
47     XLI,    3,  24|       nobiscum fuisset, sed aut ex curia populi Romani veniret aut
48    XLII,    1,   3|         potuit. fremitus igitur in curia ortus est; ex omnibus partibus
49    XLII,    1,   8|          cum A. Atilius praetor in curia recitasset - nam consul
50    XLII,    1,  14|       nihil, praeterquam fuisse in curia regem, scire quisquam potuit:
51    XLII,    1,  14|         potuit: eo silentio clausa curia erat. bello denique perfecto,
52    XLII,    2,  26|      haesitantibus in responso, ut curia excederent, dictum; responsum
53    XLIV,    2,  15|          cuius magniloquentiam vix curia paulo ante ceperat, corruisse.
54    XLIV,    2,  22|     perfectis L. Aemilius consul e curia in contionem processit orationemque
55     XLV,    1,   2|             Postero die senatus in curia habitus, supplicationesque
56     XLV,    1,   2|      perrexerunt. senatus forte in curia erat; eo legatos consul
57     XLV,    2,  20|       regni petiturum crediderant, curia excessit. [ut] raro alias
58     XLV,    2,  20|   servandum censuerunt, egressus e curia consul, cum Rhodii gratulatum
59     XLV,    2,  22|       vobis, patres conscripti, ex curia in Capitolium ad deos vestros
60     XLV,    2,  25|         iactantes; tandem excitati curia excesserunt. tunc sententiae