Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  7b|     erant, aversos boves eximium quemque pulchritudine caudis in
 2       I,    5,  25|           ita ratus secuturos ut quemque volnere adfectum corpus
 3       I,    9,  50|        si se audiant, domum suam quemque inde abituros neque magis
 4      II,    5,  55|        sint qui contemnant; sibi quemque ea magna atque horrenda
 5     III,    1,   7|   exposcere deum, ad id quod sua quemque mala cogebant auctoritate
 6     III,    4,  28|          clamore sublato ante se quemque ducere fossam et iacere
 7     III,    5,  35|          candidatorum levissimum quemque humillimumque, ipse medius
 8      IV,    1,   2|         ex plebe seditiosissimum quemque; Canuleios igitur Iciliosque
 9      IV,    5,  39|    victos rati suos et ipsi, qua quemque in tenebris pavor tulit,
10       V,    3,  14|     partem magnam honoratissimum quemque, tribunos militum consulari
11      VI,    1,   4|     universis singulos, metu suo quemque, oboedientes fecit; et Roma
12      VI,    4,  25|         intentosque opifices suo quemque operi et ludos litterarum
13      VI,    4,  25|          atque illuc euntium qua quemque suorum usuum causae ferrent,
14     VII,    5,  32|      gloria belli ac virtute sua quemque fretos ire in aciem debere,
15     VII,    5,  36|          clamor fugatque ex suis quemque praesidiis. Ita magna pars
16      IX,    1,  7a|       memoriam fore; quippe suos quemque eorum animos habiturum,
17      IX,    7,  32|          utrimque et fortissimum quemque absumit nec prius inclinata
18      IX,    8,  45|    communium ad respectum suarum quemque rerum vertit, est audita,
19       X,    3,  20|     exire, immobile agmen et sua quemque molientem nullo [inter alios]
20       X,    4,  35|       sociorum imperat quod apud quemque facto opus est. Omnes adfirmant
21       X,    5,  38|      acciri iubebat nobilissimum quemque genere factisque; singuli
22     XXI,    3,  28|  sequeretur, traxisse gregem, ut quemque timentem altitudinem destitueret
23     XXI,    4, 32b|    obsideri saltum, nocte in sua quemque dilabi tecta, luce prima
24     XXI,    6,  48|    donorum accensos in civitates quemque suas ad sollicitandos popularium
25    XXII,    4,  28|    capere. In has latebras, quot quemque locum apte insidere poterant,
26    XXII,    4,  30|        equitum, hos ordines suos quemque tenere iubeas". Tum dextrae
27   XXIII,    3,  17|   dilapsi, per vias inviaque qua quemque aut consilium aut error
28   XXIII,    3,  18|         milites et promptissimum quemque e muro turribusque ictos
29   XXIII,    3,  22|      adversae pugnae, ad hoc sui quemque casus per quinquennium absumpsissent.
30   XXIII,    4,  25|  legionibus reici militem minimi quemque roboris nullo praestituto
31   XXIII,    6,  42|          sine signis palatos quo quemque trahit quamvis vana praedae
32    XXIV,    2,   8|  creandos consules decet et sibi quemque dicere: "Hannibali imperatori
33     XXV,    2,  10|        recipere se in domos suas quemque iussit et foribus nomen
34    XXVI,    1,   6|      amissa castra essent pro se quemque militum in proximos montes
35    XXVI,    6,  36|       quam pro virili parte sibi quemque capere principum vident.
36   XXVII,    7,  42|           incompositi hostes, ut quemque aut pediti aut equiti casus
37  XXVIII,    3,  13|   incurrissent. ii promptissimum quemque et proxime vallum atque
38  XXVIII,    5,  22|      obstinatos mori in vestigio quemque suo vidit, patefacta acie,
39     XXX,    7,  43|           et quem eam pacem dare quemque ex Africa exercitum deportare
40  XXXIII,    2,  12|       adversus victos mitissimum quemque animum maximum habere. libertati
41  XXXIII,    4,  32|     somni vanam speciem; quod ad quemque pertinebat, suarum aurium
42   XXXIV,    4,  36|         universi quam ea quae ad quemque pertinerent singuli carpebant.
43    XXXV,    2,  12| temptarent animos eorum sed suis quemque stimulis moverent ad Romanum
44    XXXV,    4,  31|        civitati adsignarent: suo quemque periculo furere. Magnetas
45    XXXV,    4,  32|       intervenire Antiochum: sua quemque habiturum fuisse neque omnia
46    XXXV,    4,  34| civitatibus principes et optimum quemque Romanae societatis esse
47 XXXVIII,    2,  23|   abstinet militem; sequi pro se quemque et instare et perculsis
48 XXXVIII,    3,  27|    dextra laevaque praelati, qua quemque impetus tulit, fugerunt.
49 XXXVIII,    6, 50b|          esse quam potentissimum quemque posse dicere causam. Quid
50   XXXIX,    1,   5|       sacratis legibus esse. suo quemque iudicio et homines odisse
51   XXXIX,    2,  27|     ipsos et dare aliis. optimum quemque, quibus libertatis, quibus
52      XL,    1,   4|          ad mortem hae sunt: qua quemque animus fert, effugite superbiam
53      XL,    4,  39|     centuriones stare omnes, suo quemque loco, et arma expedire iubendo
54      XL,    4,  44|          plebis, quot annos nati quemque magistratum peterent caperentque.
55    XLII,    3,  32|      centuriones * *, sed primum quemque citarent, tres et viginti
56    XLII,    5,  64|       convehere, deinde ante sua quemque tentoria spicas falcibus
57    XLIV,    3,  38|   relicta erat; nec ignavissimum quemque relinqui ad custodiam sarcinarum
58     XLV,    4,  38|       animi adversus clarissimum quemque civem opinionem habeat et