Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  14|     gentium agerent, apud Tatium gratia suorum et preces plus poterant.
 2      II,    2,   8| pertulisset, ut sua unius in his gratia esset, tum deinde comitia
 3      II,    3,  31|       cura decesserat: tanta cum gratia tum arte praeparaverant
 4      II,    5,  44|   adversus singulos erat, partim gratia, partim auctoritate obtinuere
 5      II,    5,  44|   convenerant, non tam Veientium gratia concitata quam quod in spem
 6     III,    5,  36|         toti erant, ut apud quos gratia vim aequi haberet. Iudicia
 7     III,    6,  41|        Cornelium Valerio dicendi gratia quae vellet, cum libertas
 8     III,    6,  44|        nomen celebrabatur. Notos gratia eorum, turbam indignitas
 9      IV,    6,  48|          ii qui praeparati erant gratia principum, quam rogationem
10      IV,    6,  57|         potiorem sibi collegarum gratia rem publicam fore, et si
11      IV,    6,  57|         eumque intuentibus, quam gratia atque honos opportuniora
12       V,    1,   5|        convalescere possit, cibi gratia praesentis aut potionis
13       V,    2,   8|     quosque studium privatim aut gratia occupaverat adsunt.~ ~9.
14       V,    2,  12|    stipendium equitibus dederat, gratia extractum ad tantum honorem
15       V,    6,  36|         reiciunt; ubi tanto plus gratia atque opes valuere ut quorum
16      VI,    5,  30|   Manliis, quod genere plebeios, gratia Iulium anteibant, Volsci
17      VI,    5,  30|      tribunorum militum ex plebe gratia maiestasque inter suos obtinuit,
18      VI,    5,  31|          alienum; cuius noscendi gratia Sp. Servilius Priscus Q.
19      VI,    5,  34|          domo quam nec honos nec gratia intrare posset. consolans
20     VII,    1,   1|  Scipioni, suarum gentium viris, gratia campestri ceperunt. L. Sextio
21     VII,    1,   3|         non solvendae religionis gratia creatus esset, bellum Hernicum
22    VIII,    3,  15|    Romanae quam beneficiis parta gratia bona pace obtineret, inter
23    XXII,    3,  22|          non teneat beneficio et gratia devinciendos esse. miranti
24    XXII,    3,  22|        maior aliquanto Romanorum gratia fuit in re pari quam quanta
25    XXII,    5,  37|   civitatibus quibusdam allatum, gratia rei accepta, non accepisse
26    XXII,    8,  59|          captivorum redimendorum gratia Tarentum misisse. Atqui
27   XXIII,    1,   8|        multo maiore dignitate et gratia simus Campani [futuri] quam
28    XXVI,    3,  20|        sufficeret. tandem maiore gratia quam venerat classis dimissa
29    XXIX,    1,   1|         exauctoratum equitem cum gratia imperatoris ceteri viderunt,
30    XXIX,    4,  17|       arbitror esse duarum rerum gratia; unius ut coram P. Scipione,
31    XXIX,    4,  19|      dies traiecturum; et legati gratia quanta esset apud imperatorem
32    XXXI,    1,   4|         populo cum summa fide et gratia diviserunt. et plebei ludi
33    XXXI,    6,  48|        rerum gestarum valebat et gratia. maiores natu negabant triumphum
34    XXXI,    6,  49| amicorumque victa est praesentis gratia praetoris absentis consulis
35   XXXII,    3,  21|          quid aliud quam nusquam gratia stabili, velut qui eventum
36  XXXIII,    3,  22|      quemquam alium civem tantum gratia atque opibus valuisse ut,
37  XXXIII,    3,  27|         nulla inita apud Boeotos gratia esset; nam ad Philippum
38   XXXIV,    3,  23|           adsentationis propriae gratia communem causam prodentes,
39    XXXV,    5,  49|         vestris est: quippe sine gratia, sine dignitate praemium
40   XXXVI,    1,   5|      conciliata satis apud regem gratia, quod accepturi fuissent
41   XXXVI,    3,  15|   evocarent; nec auctoritate nec gratia nec imperio adversus detractantes
42   XXXIX,    2,  25|   principes legationum erant, et gratia cum Philippo aut odio acerbius
43   XXXIX,    4,  38|         victa postremo absentium gratia est et senatus consultum
44      XL,    1,  15|        pax manebit, mecum quoque gratia erit: si bellum esse coeperit,
45      XL,    1,  15|         nec hodie ut prosit mihi gratia Romanorum, postulo: ne obsit,
46      XL,    3,  29|    experiretur: <id> integra sua gratia eum facturum. scriba tribunos
47      XL,    4,  56|        et palam facti parricidii gratia obnoxius erat, et nequaquam
48     XLI,    3,  27|   censore opera locata cum magna gratia colonorum. moribus quoque
49    XLII,    1,   6|           ne cuius nisi temporis gratia regi fieret. donum praeterea
50    XLII,    2,  22|    causam dixit; tertio praetor, gratia consulis absentis et Popiliae
51    XLII,    2,  23|       bello; vel ad extremum, si gratia plus quam veritas apud eos
52    XLII,    4,  46|          movere bellum, tum omni gratia, omni ope adnitendum fore
53   XLIII,    2,  12|   cerneret, in incertum, ne quid gratia momenti faceret, in utramque
54    XLIV,    1,  13|     accersisset, tradit, nec cum gratia ab consule profectum in
55    XLIV,    2,  25|    operam venditare conciliandae gratia pacis cupiit. nam modo ne
56     XLV,    1,   5|       auctor esse: nec causa nec gratia parem fore. suberat et ille
57     XLV,    3,  31|   caritas, ita minor ad externos gratia erat. secundis rebus elati