Lib. Cap. Par.

 1      II,    3,  29|         sedari. Ap. Claudius, et natura immitis et efferatus hinc
 2      II,    5,  60|      beneficiis certatum est. Et natura Quinctius erat lenior, et
 3     III,    6,  42|          certamine committentes, natura loci ac vallo, non virtute
 4     III,    9,  68|      erga me animo futuri estis. Natura hoc ita comparatum est,
 5      IV,    3,  22|      maxime neglecta quia suapte natura tutissima erat, agere in
 6      IV,    6,  61|          capta; in arcem munitam natura globus armatorum concessit;
 7       V,    1,   4|        voluptasque, dissimillima natura, societate quadam inter
 8       V,    4,  27|        non est: quam ingeneravit natura utrisque est eritque. Sunt
 9       V,    6,  44|    agmine adventant gens est cui natura corpora animosque magna
10       V,    6,  48|     omnibus malis cum famem unam natura vinci non sineret, diem
11       V,    6, 49a|   Instruit deinde aciem, ut loci natura patiebatur, in semirutae
12       V,    6, 49a|          semirutae solo urbis et natura inaequali, et omnia quae
13      VI,    3,  15|     Gallicos attinet, rem suapte natura facilem difficilem interrogatio
14      VI,    3,  18|  ignorabitis vires vestras, quas natura ne beluas quidem ignorare
15      VI,    3,  18|          patres noritis? nec hoc natura insitum vobis est, sed usu
16    VIII,    5,  27|  percussos esse. deformis suapte natura res cum speciem iniuriae
17      IX,    8,  41|     milites ab opere, prout loci natura tempusque patiebatur, ita
18       X,    3,  24|         daturi sint. Certe et id natura aequum et exemplo utile
19     XXI,    4,  36| eminentes demittere sese posset. Natura locus iam ante praeceps
20    XXII,    3,  22|       adiuvem meum et rei suapte natura gratae quantam insuper gratiam
21   XXIII,    1,   5|     humanae militem trahit. Hunc natura et moribus immitem ferumque
22    XXIV,    2,  13|      locus munimento quoque, non natura modo tutus. triduum ibi
23    XXIV,    4,  25| superesse tyrannorum stirpis. ea natura multitudinis est: aut servit
24    XXIV,    4,  34|           Archimedis unica arte. natura etiam adiuvabat loci, quod
25     XXV,    2,  11|  Hannibal. 'multa, quae impedita natura sunt, consilio expediuntur.
26     XXV,    5,  26|         tempore autumni et locis natura gravibus, multo tamen magis
27     XXV,    6,  36|        apta inveniri posset; nec natura quicquam satis arduum aut
28    XXVI,    7,  42|         his ab tergo - nam frons natura tuta erat - vallum obiectum.
29  XXVIII,    5,  27|        sed multitudo omnis sicut natura maris per se immobilis est, [
30  XXVIII,    6,  30|          aut consilii esset. una natura freti aestusque totius certaminis
31  XXVIII,    7,  35|          praeterquam quod suapte natura multa maiestas inerat, adornabat
32  XXVIII,    8,  41|     Punici patrati petis? hoc et natura prius est, tua cum defenderis
33    XXIX,    4,  21|         sibi parum creditum, aut natura insitum quibusdam esse ut
34     XXX,    1,   1|     congestis omnibus humanis ab natura fortunaque bonis. nobilis
35     XXX,    2,   9|          cum operibus tum suapte natura tutum et qui et ab Carthagine
36    XXXI,    4,  29|      Graecis bellum est eritque; natura enim, quae perpetua est,
37    XXXI,    5,  39|        ipse rebatur, viam suapte natura difficilem obiectis per
38   XXXII,    1,   4|      faciebant. Et adiuvabat eos natura ipsa loci. Namque Thaumaci
39   XXXII,    2,  12|        in loca aut munimento aut natura tuta, verterat periculum
40   XXXII,    3,  21|         tenentem claustra Epiri, natura loci, munimentis, exercitu
41   XXXII,    5,  34|       Phaeneae; et erat dicacior natura quam regem decet, et ne
42   XXXIV,    1,   6|          usui sunt. haec cum ita natura distincta sint, ex utro
43    XXXV,    3,  28|       armatis circumdedit et pro natura loci castra communivit;
44  XXXVII,    4,  28| expugnaturum. nec est dissimilis natura loci: promunturiis coeuntibus
45  XXXVII,    7,  54|       conscripti, nos, sed rerum natura, quae potentissima est,
46  XXXVII,    7,  54|           Massiliensis, quos, si natura insita velut ingenio terrae
47 XXXVIII,    2,  17|        terrae in id, quo alitur, natura vertente se, degenerat.
48 XXXVIII,    3,  26|                           Biduum natura montis per se ipsum exploranda,
49 XXXVIII,    6,  52|         adesset. Maior animus et natura erat ac maiori fortunae
50   XXXIX,    1,   8|           cum ad id quisque, quo natura pronioris libidinis esset,
51      XL,    1,   9|       circumventis in solitudine natura ipsa subicit, ut hominum,
52    XLII,    4,  52|           quorum maior Philippus natura frater, adoptione filius,
53    XLIV,    1,   6|      amnis. hic locus tam suapte natura infestus per quattuor distantia
54    XLIV,    2,  24|          condicio rerum poterat: natura inimica inter se esse liberam
55    XLIV,    3,  35|  transitus Elpei cogeretur. ipsi natura et operibus inexsuperabilis