Lib. Ep. Par.

  1    I,   2,   1|          et emendes, eo magis quod nihil ante peraeque eodem 'zêlô'
  2    I,   5,  10|           exsilio venerat -: 'ideo nihil alterutram in partem respondere
  3    I,   8,  17|           ad quos ex munere nostro nihil pertinet praeter exemplum,
  4    I,   9,   5|                                    Nihil audio quod audisse, nihil
  5    I,   9,   5|          Nihil audio quod audisse, nihil dico quod dixisse paeniteat;
  6    I,   9,   8|           dixit, otiosum esse quam nihil agere. Vale.~ ~
  7    I,  11,   1|           nullas epistulas mittis. Nihil est, inquis, quod scribam.
  8    I,  11,   1|      scribam. At hoc ipsum scribe, nihil esse quod scribas, vel solum
  9    I,  12,  10|    Hispulla Iulius Atticus nuntiat nihil iam ne me quidem impetraturum:
 10    I,  14,   2|                                    Nihil est quod a te mandari mihi
 11    I,  14,   2|        mihi aut maius aut gratius, nihil quod honestius a me suscipi
 12    I,  14,   5|   equestris ordinis princeps, quia nihil altius volvit; allectus
 13    I,  14,   6|          prope singulari. In summa nihil erit in domo tota, quod
 14    I,  20,   1|        docto homine et perito, cui nihil aeque in causis agendis
 15    I,  20,   5|       etiam, si modo sint decorae, nihil magis quam amplitudo commendet.
 16    I,  22,   1|   singulariter et miror et diligo. Nihil est enim illo gravius sanctius
 17    I,  22,   2|        quantum antiquitatis tenet! Nihil est quod discere velis quod
 18    I,  22,   5|         haec magnitudo animi, quae nihil ad ostentationem, omnia
 19    I,  22,  11|           otium repetam. Nunc enim nihil legere, nihil scribere aut
 20    I,  22,  11|            Nunc enim nihil legere, nihil scribere aut assidenti vacat
 21    I,  22,  12|           mediocre solacium, si tu nihil quereris. Vale.~ ~
 22   II,   3,   4|             nam diebus et noctibus nihil aliud agit nihil audit nihil
 23   II,   3,   4|          noctibus nihil aliud agit nihil audit nihil loquitur.~ ~
 24   II,   3,   4|       nihil aliud agit nihil audit nihil loquitur.~ ~5.
 25   II,   3,   5|            est: quo genere hominum nihil aut sincerius aut simplicius
 26   II,   5,   2| intentionem scribentis accommodes. Nihil enim adhuc inter manus habui,
 27   II,   6,   7|                     Igitur memento nihil magis esse vitandum quam
 28   II,   9,   4|        avunculum C. Septicium, quo nihil verius nihil simplicius
 29   II,   9,   4|        Septicium, quo nihil verius nihil simplicius nihil candidius
 30   II,   9,   4|            verius nihil simplicius nihil candidius nihil fidelius
 31   II,   9,   4|         simplicius nihil candidius nihil fidelius novi.~ ~5.
 32   II,  12,   5|      consilio potest fieri, in quo nihil est tam inaequale quam aequalitas
 33   II,  13,  10|         quantum amplissimum potes, nihil tamen amplius potes amicitia
 34   II,  14,   8|            quo modo quisque dicat, nihil est quod tribunal ascendas,
 35   II,  14,   8|            quod tribunal ascendas, nihil quod praebeas aurem; facilis
 36   II,  15,   1|        facti sunt? Rarum id quidem nihil enim aeque gratum est adeptis
 37   II,  16,   2|           sit iis etiam notum, qui nihil aliud sciunt. Sed ego propriam
 38   II,  16,   4|            in hereditate subsedit, nihil est quod obstet illi meae
 39   II,  20,   3|           agitat digitos computat. Nihil. Ut diu miseram exspectatione
 40  III,   1,   1|         datum est, aemulari velim; nihil est enim illo vitae genere
 41  III,   2,   4|                          Amat me - nihil possum ardentius dicere -
 42  III,   3,   6|      Genitore me sponsorem accipe. Nihil ex hoc viro filius tuus
 43  III,   3,   6|            audiet nisi profuturum, nihil discet quod nescisse rectius
 44  III,   5,  10|           adnotabat excerpebatque. Nihil enim legit quod non excerperet;
 45  III,   9,  33|        Itaque cum Castam accusarem nihil magis pressi, quam quod
 46  III,  11,   6|         nullis laboribus cedat, ut nihil in cibo in potu voluptatibus
 47  III,  14,   6|         Quid praeterea novi? Quid? Nihil, alioqui subiungerem; nam
 48  III,  16     |          custodiebatur; sensit et 'Nihil agitis' inquit; 'potestis
 49  III,  18,   3|       utilitatis habet arrogantiae nihil.~ ~4.
 50   IV,   2,   8|       affirmat ipse, quo mendacius nihil est, sed quia certum est
 51   IV,   6,   2|                                    Nihil quidem ibi possideo praeter
 52   IV,   7,   4|           inventio, memoria nulla, nihil denique praeter ingenium
 53   IV,   9,   7|           praesertim cum reus ipse nihil integrum advocatis reliquisset.
 54   IV,  11,  10|           perstiterat: 'Quid feci? nihil feci.'~ ~11.
 55   IV,  11,  15|     putabam te, quia tunc afuisti, nihil aliud de Liciniano audisse
 56   IV,  13,   9|    plurimum, quod debeam conferre. Nihil honestius praestare liberis
 57   IV,  13,   9|         praestare liberis vestris, nihil gratius patriae potestis.
 58   IV,  13,  11|          eat illuc ea lege ut hinc nihil aliud certum quam fiduciam
 59   IV,  14,   5|          poetam~ ipsum, versiculos nihil necesse est,~ qui tunc denique
 60   IV,  15,   9|                    Nunc vero - sed nihil volo de amico meo arrogantius
 61   IV,  17,   5|              Inspexi enim penitus: nihil a me ille secretum, non
 62   IV,  17,   8|      parcius laudem Secundum, quia nihil nisi ex consilio meo facit.'~ ~
 63   IV,  17,   9|        petere voto immodicum erat, nihil me facere non sapientissime,
 64   IV,  19,   6|        praeceptis institutam, quae nihil in contubernio tuo viderit,
 65   IV,  22,   3|          Iunius Mauricus, quo viro nihil firmius nihil verius, non
 66   IV,  22,   3|             quo viro nihil firmius nihil verius, non esse restituendum
 67   IV,  24,   6|         quod potest esse documento nihil desperare, nulli rei fidere,
 68   IV,  27,   2|                 Aliquot annis puto nihil generis eiusdem absolutius
 69   IV,  29,   1|           modo ad iudicandum veni: nihil est quod in dextram aurem
 70    V,   1,  10|            experiantur, utque tibi nihil abstulerit reverentia mei,
 71    V,   1,  13|            enim sum tam sapiens ut nihil mea intersit, an iis quae
 72    V,   3,  10|          suo iudicio, quamvis ipse nihil dixerit mihi.~ ~11.
 73    V,   6,  44|          tuis subicere conamur, si nihil inductum et quasi devium
 74    V,   8,   2|                           Me autem nihil aeque ac diuturnitatis amor
 75    V,   9,   4|           quam agerent iubebantur, nihil sc ob advocationem cuiquam
 76    V,  16,   1|        minore defuncta. Qua puella nihil umquam festivius amabilius,
 77    V,  17,   6|            cupio ne nobiles nostri nihil in domibus suis pulchrum
 78    V,  19,   5|          ita natura comparatum, ut nihil aeque amorem incitet et
 79    V,  21,   4|                                    nihil ista ad mortuum pertinent,
 80   VI,   1,   1|          quod desiderium absentium nihil perinde ac vicinitas acuit,
 81   VI,   2,  10|          in tua recte? in mea novi nihil. Mihi autem et gratiora
 82   VI,   4,   3|      ardentissime diligas interdum nihil scire.~ ~4.
 83   VI,  14,   2|       stomachi haec natura est, ut nihil nisi totum et merum velit.
 84   VI,  16,  21|          Miseni ego et mater - sed nihil ad historiam, nec tu aliud
 85   VI,  18,   2|      ornamentumque tibi sumpseris, nihil est quod negare debeam,
 86   VI,  21,   1|       quasi lassa et effeta natura nihil iam laudabile parit.~ ~2.
 87   VI,  27,   2|         esse praecipuam laudem, si nihil quasi ex necessitate decernerem.~ ~
 88  VII,   1,   3|     adversam valetudinem incidero, nihil me desideraturum vel pudore
 89  VII,   6,   3|       amicus et tacere decreveram. Nihil enim tam contrarium quam
 90  VII,   9,   3|            et iudicium acquiritur. Nihil offuerit quae legeris hactenus,
 91  VII,  16,   4|          inter amicos manumisisti. Nihil est quod verearis ne sit
 92  VII,  17,  12|      populo dabat; recte an secus, nihil ad me. Ego enim non populum
 93  VII,  17,  15|                                    Nihil enim curae meae satis est.
 94  VII,  18,   2|                            Equidem nihil commodius invenio, quam
 95  VII,  19,   9|          quod matrem eius, illam - nihil possum illustrius dicere -
 96  VII,  20,   6|                           Sed nos, nihil interest mea quo loco, iungimur;
 97  VII,  22,   3|       honoribus, omnibus titulis - nihil volo elatius de modestissimo
 98  VII,  27,  14|                                    Nihil notabile secutum, nisi forte
 99 VIII,   2,   6|           quosdam aliquid, quosdam nihil reposuisse, nequaquam verum
100 VIII,   4,   2|            pulsum etiam vita regem nihil desperantem; super haec
101 VIII,   4,   4|                                Sed nihil est quod non arte curaque,
102 VIII,   5,   3|       cicatricem pati possit, quam nihil aeque ac necessitas ipsa
103 VIII,   7,   2|          dedisti, eo liberius quod nihil ex me interim missurus sum
104 VIII,   8,   7|                           In summa nihil erit, ex quo non capias
105 VIII,   9,   1|       iners quidem, iucundum tamen nihil agere nihil esse: adeo multa
106 VIII,   9,   1|         iucundum tamen nihil agere nihil esse: adeo multa me negotia
107 VIII,  14,  11|            rerum agitatio frequens nihil esse ignotum patiebatur,
108 VIII,  14,  12|         Hos alius - Quis? Ego; sed nihil refert - post quaestionem
109 VIII,  16,   3|       ignoro alios eius modi casus nihil amplius vocare quam damnum,
110 VIII,  17,   6|    periculi vereor, teque rogo, si nihil tale, quam maturissime sollicitudini
111 VIII,  20,  10|      credebam. Nam te quoque ut me nihil aeque ac naturae opera delectant.
112 VIII,  21,   4|            quod transeant, sic ego nihil praetereo atque etiam non
113 VIII,  22,   1|         indigent clementia ullius, nihil magis quam lenitas deceat.~ ~
114 VIII,  22,   4|             quem insignire exempli nihil, non insignire humanitatis
115 VIII,  24,   3|        factis, sit fabulis quoque. Nihil ex cuiusquam dignitate,
116 VIII,  24,   3|            ex cuiusquam dignitate, nihil ex libertate, nihil etiam
117 VIII,  24,   3|     dignitate, nihil ex libertate, nihil etiam ex iactatione decerpseris.~ ~
118 VIII,  24,   5|     quamquam in adversa valetudine nihil servi ac liberi differant,
119   IX,   2,   4|                                Sed nihil minus aptum arbitramur,
120   IX,   5,   3|     confusa turbata permixta sunt, nihil est ipsa aequalitate inaequalius.
121   IX,   6,   1|           levissime quidem teneor. Nihil novum nihil varium, nihil
122   IX,   6,   1|         quidem teneor. Nihil novum nihil varium, nihil quod non semel
123   IX,   6,   1|          Nihil novum nihil varium, nihil quod non semel spectasse
124   IX,  14,   1|          ipse tibi plaudis, et ego nihil magis ex fide quam de te
125   IX,  17,   2|          aliquid ex rugis? Equidem nihil tale habeo, habentes tamen
126   IX,  26,   1|          ornato, ut opinor, apte: 'Nihil peccat, nisi quod nihil
127   IX,  26,   1|            Nihil peccat, nisi quod nihil peccat.'~ ~2.
128   IX,  26,   3|      quasdam artes ita eloquentiam nihil magis quam ancipitia commendant.
129   IX,  32,   1|    delicatus, hoc tamquam otiosus. Nihil est enim aut pigrius delicatis
130   IX,  33,   7|         tantum spectator et comes. Nihil enim simile aut faciebat
131   IX,  36,   6|           pugillaribus, ut quamvis nihil ceperim non nihil referam.
132   IX,  36,   6|          quamvis nihil ceperim non nihil referam. Datur et colonis,
133   IX,  39,   5|               Quantum ad porticus, nihil interim occurrit, quod videatur
134   IX,  40,   2|                                    Nihil, nisi quod meridianus somnus
135   IX,  40,   3|       hiemem aestatemque media, ut nihil de die perdunt, de nocte
136    X,   6,   2|    Aegyptios ceterosque peregrinos nihil interesse credebam, contentus
137    X,  20,   1|                                    Nihil opus sit, mi Secunde carissime,
138    X,  31,   4| exsolverentur: et ego quaesii, sed nihil comperi, quod affirmare
139    X,  56,   3|        relegaverit et restituerit, nihil comprehensum est. Ideo tu,
140    X,  58,   3|         damnatus in metallum: ille nihil proferebat, quo restitutum
141    X,  58,   4|       talia crimina applicarentur, nihil decernendum putavi, donec
142    X,  61,   4|           e lacu veniet. Quorum si nihil nobis loci natura praestaret,
143    X,  65,   2|   constitutionibus principum, quia nihil inveniebam aut proprium
144    X,  70,   2|         collapsa est, ac iam paene nihil ex ea nisi solum superest;
145    X,  96,   2|       aetatum, an quamlibet teneri nihil a robustioribus differant;
146    X,  96,   5|           dicerent Christo, quorum nihil cogi posse dicuntur qui
147    X,  96,   8|          et per tormenta quaerere. Nihil aliud inveni quam superstitionem
148    X, 115,   1|          placuit, ut ex praeterito nihil novaremus, sed manerent
149    X, 118,   1|            die, quo sunt coronati; nihil enim referre, quando sint