Lib. Ep. Par.

 1    I,   5,  15|             progredi longius, ut mihi omnia libera servarem dum Mauricus
 2    I,   5,  17|             pro amore mutuo non solum omnia mea facta dictaque, verum
 3    I,  12,   6|               ut prius insidebat, sed omnia membra pervagabatur. Veni
 4    I,  14,  10|           fide mea spondeo futurum ut omnia longe ampliora quam a me
 5    I,  16,   2|            sonantia verba et antiqua. Omnia haec mire placent cum impetu
 6    I,  20,  14|              cum simul adessemus: 'Tu omnia quae sunt in causa putas
 7    I,  20,  15|        iugulum perspicere non possum, omnia pertempto, omnia experior, '
 8    I,  20,  15|              possum, omnia pertempto, omnia experior, 'panta' denique '
 9    I,  20,  19|               excelsa tonat fulgurat, omnia denique perturbat ac miscet.~ ~
10    I,  22,   5|               nihil ad ostentationem, omnia ad conscientiam refert recteque
11   II,   3,   2|              amicitur incipit; statim omnia ac paene pariter ad manum,
12   II,   3,  11|                                  Quae omnia huc tendunt, ut audias Isaeum,
13   II,   8,   1|          piscaris an venaris an simul omnia? Possunt enim omnia simul
14   II,   8,   1|             simul omnia? Possunt enim omnia simul fieri ad Larium nostrum.
15   II,   8,   2|                              Sed sive omnia simul sive aliquid facis,
16   II,  11,  11|          soleo: tunc me tamen ut nova omnia novo metu permovebant.~ ~
17   II,  14,   4|             et reverentiae claustris, omnia patent omnibus, nec inducuntur
18   II,  20,   8|           Moritur Blaesus et, tamquam omnia audisset, Regulo ne tantulum
19  III,   1,   2|             indecent, senibus placida omnia et ordinata conveniunt,
20  III,   5,   4|            Germaniae viginti'; quibus omnia quae cum Germanis gessimus
21  III,   6,   3|               antiquum; talia denique omnia, ut possint artificum oculos
22  III,   6,   5|              donum. Tu ergo, ut soles omnia quae a me tibi iniunguntur,
23  III,   9,  24|             hic innocens erit, si ego omnia dixero.'~ ~25.
24  III,   9,  27|                                  Quae omnia videor mihi non minus breviter
25  III,  10,   4|                Verum haesitanti mihi, omnia quae iam composui vobis
26  III,  10,   4|       simplicius et amicius visum est omnia, praecipue cum affirmetis
27  III,  13,   2|               nota vulgata dicta sunt omnia; quo fit ut quasi otiosus
28  III,  16     |        vestiatur, a quibus calcietur; omnia sola praestabo.' Non impetravit:
29  III,  17,   1|                               Rectene omnia, quod iam pridem epistulae
30  III,  17,   1|            epistulae tuae cessant? An omnia recte, sed occupatus es
31  III,  20,   4|      consuetudine parentum, apud quos omnia disposita moderata tranquilla
32   IV,  10,   4|           nobis, fruatur legato quasi omnia diligentissime caverit.
33   IV,  13,   5|             ea quae peregre emuntur - omnia autem peregre emuntur -
34   IV,  13,  10|            cui fidem meam obstringam. Omnia enim libera parentibus servo:
35   IV,  14,   6|           potes aestimare, quod malui omnia a te pensitari quam electa
36   IV,  15,   7|                quamquam credere soles omnia -, tantum in illo industriae
37   IV,  15,  11|           obsequere consilio, et ante omnia si festinare videor ignosce,
38   IV,  15,  11|           quod in ea civitate, in qua omnia quasi ab occupantibus aguntur,
39   IV,  17,   4|           adfuturum me Corelli filiae omnia ista frigida et inania videntur.
40   IV,  17,   9|         facere non sapientissime, cum omnia ex consilio sapientissimi
41   IV,  22,   4|              in sinu recumbebat: dixi omnia cum hominem nominavi.~ ~
42   IV,  27,   5|                      Vides quam acuta omnia quam apta quam expressa.
43    V,   3,   2|               rideo iocor ludo, utque omnia innoxiae remissionis genera
44    V,   6,  17|             manu arbusculas circumit. Omnia maceria muniuntur: hanc
45    V,   6,  21|                porticus alam eademque omnia quae porticus adspicit.~ ~
46    V,   6,  40|             nunc haec, interdum simul omnia lavantur.~ ~41.
47    V,   6,  45|        accersitor ex proximo, placida omnia et quiescentia, quod ipsum
48    V,   8,   9|              et ex medio petita, illi omnia recondita splendida excelsa
49    V,  16,   8|        artibusque dediderit; sed nunc omnia, quae audiit saepe quae
50    V,  17,   2|              severis iucunda mutabat, omnia ingenio pari.~ ~3.
51    V,  21,   5|             etiam scripsit! quae nunc omnia cum ipso sine fructu posteritatis
52   VI,   2,  10|     respiciamus domos nostras. Ecquid omnia in tua recte? in mea novi
53   VI,   4,   4|        sollicitudine exterret. Vereor omnia, imaginor omnia, quaeque
54   VI,   4,   4|                Vereor omnia, imaginor omnia, quaeque natura metuentium
55   VI,   9,   2|           Habet hoc sollicitudo, quod omnia necessaria putat. Tu tamen
56   VI,  14,   2|                          Oportet enim omnia aut ad alienum arbitrium
57   VI,  16,  22|                         Unum adiciam, omnia me quibus interfueram quaeque
58   VI,  20,   3|               invaluit, ut non moveri omnia sed verti crederentur.~ ~
59   VI,  20,  17|       excidisse, nisi me cum omnibus, omnia mecum perire misero, magno
60   VI,  20,  18|     trepidantibus adhuc oculis mutata omnia altoque cinere tamquam nive
61   VI,  28,   2|         rursus tam multa attulissent, omnia relaturos.~ ~3.
62  VII,   6,  12|         adiecisset, in quo non dubito omnia nova fuisse.'~ ~13.
63  VII,   6,  14|              ut Polyaenus postulabat, omnia integra principi servaverunt;
64  VII,   9,  13|            misericordiam urbanitatem, omnia denique quae in vita atque
65  VII,  15,   2|                                    Te omnia alia quam quae velis agere
66  VII,  17,   5|              dixeris. Etiam, si eadem omnia, si isdem omnibus, si statim
67  VII,  17,   9|        commutata non dico plurima sed omnia cupis? utique si latior
68  VII,  20,   7|                                  Quae omnia huc spectant, ut invicem
69  VII,  25,   4|                            Quam tersa omnia, quam Latina, quam Graeca!
70  VII,  27,   3|                            Facta sunt omnia. Praeterea accedenti Carthaginem
71  VII,  27,   7|        suspecta vilitas, percunctatus omnia docetur ac nihilo minus,
72 VIII,  14,   7|           imperium nusquam obsequium, omnia soluta turbata atquc etiam
73 VIII,  14,  19|              in hanc partem, qui alia omnia, in illam partem ite qua
74 VIII,  14,  20| interficiendos arbitrantur. 'Qui alia omnia': animadvertis, ut non contenta
75 VIII,  14,  20|              dicere 'alia' addiderit 'omnia'. Num ergo dubium est alia
76 VIII,  14,  20|              Num ergo dubium est alia omnia sentire eos qui occidunt
77 VIII,  18,   2|             etiam proneptem. In summa omnia pietate plenissima ac tanto
78 VIII,  20,   4|              sinus, obliquitas nulla, omnia dimensa paria, et quasi
79 VIII,  21,   4|         praeterire me dico. Lego enim omnia ut omnia emendem, quod contingere
80 VIII,  21,   4|              dico. Lego enim omnia ut omnia emendem, quod contingere
81 VIII,  23,   1|                                       Omnia mihi studia, omnes curas,
82 VIII,  23,   1|             mihi studia, omnes curas, omnia avocamenta exemit excussit
83 VIII,  23,   3|         Statim sapiunt, statim sciunt omnia, neminem verentur, neminem
84   IX,   8,   1|             videar. Sed licet videar, omnia scripta tua pulcherrima
85   IX,  13,   6|           senatus intra diem tertium. Omnia ego semper ad Corellium
86   IX,  13,   8|               non probent. Longum est omnia quae tunc hinc inde iacta
87   IX,  13,  12|                         Ad haec ego: "Omnia praecepi atque animo mecum
88   IX,  13,  18|         intentione, quibus clamoribus omnia exceperint, qui modo reclamabant:
89   IX,  15,   1|               Refugeram in Tuscos, ut omnia ad arbitrium meum facerem.
90   IX,  20,   1|         voluptati esse non miror, cum omnia nostra perinde ac nos ames.~ ~
91   IX,  22,   2|             ludit ut qui facetissime, omnia denique tamquam singula
92   IX,  31,   2|             agerem. Unum illud addam, omnia mihi tanto laudabiliora
93    X,   1,   2|             te generi humano prospera omnia, id est digna saeculo tuo
94    X,   2,   3|                    Sed di melius, qui omnia integra bonitati tuae reservarunt;
95    X,  3a,   3|      existimes constare rationem, cum omnia facta dictaque mea probare
96    X,   8,   4|                        Rogo ergo ante omnia permittas mihi opus quod
97    X,  12,   2|      integritas in paupertate et ante omnia felicitas temporum, quae
98    X,  39,   3|               supra caucam. Quae nunc omnia differuntur cessante eo,
99    X,  96,   1|            Sollemne est mihi, domine, omnia de quibus dubito ad te referre.