Lib. Ep. Par.

 1    I,   5,  16|             quiescendi illo auctore ratio constabit.~ ~17.
 2    I,   8,   4|             sententiam emendationis ratio deducet, quae aut indignum
 3    I,   8,  16|          peculiaris quaedam impedit ratio. Etenim hunc ipsum sermonem
 4    I,   9,   1|             singulis diebus in urbe ratio aut constet aut constare
 5    I,  12,   3|              Corellium quidem summa ratio, quae sapientibus pro necessitate
 6    I,  18,   6|          possis. Est enim sane alia ratio tua, alia mea fuit. Nam
 7    I,  22,  10|           expendere, utque suaserit ratio, vitae mortisque consilium
 8   II,   4,   4|         aliis, in te vero facile ei ratio constabit, etiamsi modum
 9   II,   5,   4|             tamen haec ipsa quantum ratio exegerit reseca. Quotiens
10   II,  14,  14|             et utilitas amicorum et ratio aetatis moratur ac retinet;
11   II,  17,  22|             abdicitque secreti illa ratio, quod interiacens andron
12   II,  17,  23|     fenestra suppositum calorem, ut ratio exigit, aut effundit aut
13   II,  19,   9|          idque elige in quo vicerit ratio. A te enim ratio exigetur,
14   II,  19,   9|            vicerit ratio. A te enim ratio exigetur, nos excusabit
15  III,   1,  11|   ingressurus avidissime, ut primum ratio aetatis receptui canere
16  III,   3,   3|               Adhuc illum pueritiae ratio intra contubernium tuum
17  III,   4,   4|             et modestia sermonis et ratio.~ ~5.
18  III,   6,   6|      Destino enim, si tamen officii ratio permiserit, excurrere isto.~ ~
19   IV,   1,   2|        festinaturi quantum itineris ratio permiserit.~ ~3.
20   IV,  15,  13|    amicitiae meae et consulatus tui ratio contulerit, si denique precibus
21   IV,  24,   7|          quibus ipse me moneo; quae ratio huius epistulae fuit. Vale.~ ~
22    V,   8,  14|         cunctationis et morae iusta ratio nascatur. Vale.~ ~
23    V,  12,   1|            audirem. Nam mihi duplex ratio recitandi, una ut sollicitudine
24   VI,   4,   4|     absentiae tum infirmitatis tuae ratio incerta et varia sollicitudine
25   VI,  16,  16|        elegit; et apud illum quidem ratio rationem, apud alios timorem
26   VI,  27,   4|     faciendi aliquid non faciendive ratio cum hominum ipsorum tum
27   VI,  32,   1| honestissimo viro Nonio Celeri, cui ratio civilium officiorum necessitatem
28  VII,   6,   8|             prohibet, quamquam alia ratio scribendae epistulae fuerit,
29  VII,  17,   1|                          Sua cuique ratio recitandi; mihi quod saepe
30 VIII,   2,   8|                      Magno mihi seu ratio haec seu facilitas stetit,
31   IX,   1,   3|         ipsa desiderat, et temporis ratio praecidit. Vale.~ ~
32   IX,   6,   2|             arte traherentur, esset ratio non nulla; nunc favent panno,
33   IX,  13,   3|         indignitas facti et exempli ratio incitabat.~ ~4.
34   IX,  37,   3|           medendum est. Medendi una ratio, si non nummo sed partibus
35    X,  39,   1|   sestertium - ut audio; neque enim ratio operis excussa est - amplius
36    X,  67,   2|      faciendi nulla mihi probabilis ratio occurrit, praesertim cum
37    X,  82,   2|            si exemplis adiuvaretur, ratio totius operis effecti sub
38    X, 118,   3|            cuiusquam retro habeatur ratio dandumque, quod tunc cum