Lib. Ep. Par.

 1    I,   8,   9|                      Nam cum omnes homines ad custodiam eius natura
 2    I,   8,  15|      gesserat recensente vanescit; homines enim cum rem destruere non
 3    I,  10,   7|          par: insectatur vitia non homines, nec castigat errantes sed
 4   II,  10,   4|         caduca non minus quam ipsi homines occidunt desinuntque.~ ~
 5   IV,   5,   2|            meam proxime doctissimi homines hoc studio, hoc assensu,
 6   IV,  12,   7|         nescio quo pacto vel magis homines iuvat gloria lata quam magna.
 7    V,   3,   3|           gravissimos sanctissimos homines scriptitasse, me scribere
 8    V,   8,   4|        scripta delectat. Sunt enim homines natura curiosi, et quamlibet
 9    V,  14,   6|          quam publice, quod tandem homines non ad pericula ut prius
10    V,  17,   3|         quo pacto magis in studiis homines timor quam fiducia decet.~ ~
11   VI,   5,   7|            loquacitas amicorum, ut homines iurgaturi id ipsum invicem
12  VII,  20,   3|        Erit rarum et insigne, duos homines aetate dignitate propemodum
13  VII,  24,   7|             At hercule alienissimi homines in honorem Quadratillae -
14 VIII,  16,   3|          damnum, eoque sibi magnos homines et sapientes videri. Qui
15 VIII,  16,   3|         sapientesque sint, nescio; homines non sunt.~ ~4.
16 VIII,  22,   3|          solebat: 'Qui vitia odit, homines odit.' Quaeris fortasse
17 VIII,  24,   2|     liberarum civitatum, id est ad homines maxime homines, ad liberos
18 VIII,  24,   2|           id est ad homines maxime homines, ad liberos maxime liberos,
19   IX,   3,   2|                       Etenim omnes homines arbitror oportere aut immortalitatem
20   IX,   6,   2|        equos, insistentes curribus homines videre. Si tamen aut velocitate
21   IX,   6,   3|            sed apud quosdam graves homines; quos ego cum recordor,
22   IX,  12,   1|   gravitate reprehendat? Non omnes homines aliquo errore ducuntur?
23   IX,  13,   8|          vel metum differt, nolint homines quod facias an non probent.
24   IX,  27,   2|            statim. Incitantur enim homines ad noscenda quae differuntur.
25   IX,  30,   4| liberalitatis exemplar. Ea invasit homines habendi cupido, ut possideri
26   IX,  33,   6|        tertio, hoc pluribus, donec homines innutritos mari subiret
27    X,  40,   3|           et peritos et ingeniosos homines habet; modo ne existimes
28    X, 114,   3|   civitatibus, futurumque ut multi homines multaeque civitates concuterentur
29    X, 116,   2|         ita vereor ne ii qui mille homines, interdum etiam plures vocant,