Lib. Ep. Par.

 1    I,  14,   9|                                    Nescio an adiciam esse patri eius
 2    I,  15,   3|                         At tu apud nescio quem ostrea vulvas echinos
 3    I,  15,   3|           Dure fecisti: invidisti, nescio an tibi, certe mihi, sed
 4   II,   2,   1|        Haec tamen causa magna est, nescio an iusta; sed ego, tamquam
 5   II,   4,   3|      propter condicionem agellorum nescio minor an incertior; sed
 6   II,  12,   1|         causae proxime scripseram, nescio an satis, circumcisum tamen
 7  III,   1,   1|                                    Nescio an ullum iucundius tempus
 8   IV,   2,   1|            uno malo indignus, quod nescio an malum putet. Erat puer
 9   IV,  11,   8|         Dixit donec ad supplicium, nescio an innocens, certe tamquam
10   IV,  12,   7|    peregrinatione laetetur. Etenim nescio quo pacto vel magis homines
11   IV,  15,   6|          Asinius Bassus, iuvenis - nescio an dicam, quod me pater
12   IV,  30,  10|                                 An nescio quod libramentum abditum
13    V,   3,   7|       tamen, quod illi an fecerint nescio. Etiam: sed illi iudicio
14    V,  17,   3|       ornamenta recitantis. Etenim nescio quo pacto magis in studiis
15   VI,  21,   3|                                    Nescio an noris hominem, quamquam
16   VI,  25,   2|        frustra. Suspicor enim tale nescio quid Robusto accidisse quale
17  VII,   4,   2|         scripsi. 'Qualem?' inquis. Nescio; tragoedia vocabatur.~ ~
18  VII,  12,   2|        Habebis tamen, an emendandi nescio, utique disperdendi. 'Hymeis
19  VII,  19,   4|            eripi oculis civitatis, nescio an aliquid simile visuris.
20  VII,  19,  10|       utramque dilexi: utram magis nescio, nec discerni volebant.
21 VIII,   6,  15|      Pallantis ipsius - quid dicam nescio, ut vellent in oculis omnium
22 VIII,   9,   1|            non stilum sumpsi, olim nescio quid sit otium quid quies,
23 VIII,  12,   1|            Capito, quem ego audire nescio magis debeam an cupiam.
24 VIII,  14,  24|            sumendum esse censebat, nescio an iure, certe aequitate
25 VIII,  16,   3|           magni sapientesque sint, nescio; homines non sunt.~ ~4.
26   IX,  14,   1|    Posteris an aliqua cura nostri, nescio; nos certe meremur, ut sit
27   IX,  34,   2|        lector quam ego poeta. Ipse nescio, quid illo legente interim
28    X,  96,   1| Christianis interfui numquam: ideo nescio quid et quatenus aut puniri