Lib. Ep. Par.

 1    I,   5,   5|     Nitebamur nos in parte causae sententia Metti Modesti optimi viri:
 2    I,  20,  24|                    Haec est adhuc sententia mea, quam mutabo si dissenseris
 3   II,  11,   6|                              Quae sententia non praevaluit modo, sed
 4   II,  11,  21|                  Erant in utraque sententia multi, fortasse etiam plures
 5   II,  11,  22|     Regulo questus est, qui se in sententia quam ipse dictaverat deseruisset.
 6   II,  12,   2|           eius non habendam. Quae sententia tamquam mitior vicit, cum
 7  III,  18,   9|           sit eadem omnium futura sententia, hac severitate aurium laetor,
 8   IV,   9,  18|                        Praevaluit sententia Caepionis, quin immo consurgenti
 9   IV,   9,  19|        iudicia divisa. Nam quibus sententia Caepionis placuit, sententiam
10   IV,   9,  20|                    Fuit et tertia sententia: Valerius Paulinus assensus
11    V,   1,   6|           secessi, et ex consilii sententia 'Videtur' inquam, 'Curiane,
12    V,   3,   8|        dubitat, quasi ex consilii sententia statuit.~ ~9.
13    V,  13,   4|                     Absolutus est sententia designati consulis Afrani
14    V,  13,   5|          traxisset, constanter in sententia mansit; quin etiam Dextrum,
15   VI,  13,   5|            septem immo, in priore sententia perseverarunt. Erant in
16   VI,  31,  12|        accusari.' Tum ex consilii sententia iussit denuntiari heredibus
17  VII,  18,   1|         consultatio, non expedita sententia. Numeres rei publicae summam:
18 VIII,  14,  15|          quemadmodum posset iungi sententia duorum tam diversa censentium.~ ~
19 VIII,  14,  18|    censeret et relegandos, num ex sententia unius et perire possent
20 VIII,  14,  18|            Num denique omnino una sententia putaretur, quae tam diversa
21 VIII,  14,  19|     relegandos, videri potest una sententia quae dicitur a duobus, quae
22 VIII,  14,  22|                  Quid, quod prima sententia comprobata ceterae perimuntur?
23 VIII,  14,  24| postulationis meae victus, omissa sententia sua accessit releganti,
24    X,  58,   3|                      Recitata est sententia Veli Pauli proconsulis,