Lib. Ep. Par.

 1    I,  18,   6|          tua, alia mea fuit. Nam iudicium centumvirale differri nullo
 2    I,  20,  23|       delicias desidiamque quasi iudicium respicere ridiculum est.
 3    I,  20,  25|        scribe - confirmabis enim iudicium meum -; si erraro, longissimam
 4   II,  13,   4| citerioris Hispaniae - scis quod iudicium provinciae illius, quanta
 5   II,  14,   4|  triclinio dantur; ex iudicio in iudicium pari mercede transitur.~ ~
 6  III,   4,   2|    optassem, huius etiam peracta iudicium nosse mire concupisco. Cum
 7  III,   4,   9|      superest alterutra ex parte iudicium tuum, in quo mihi aeque
 8  III,  18,   8|       cum studium audientium tum iudicium mire probavi: animadverti
 9   IV,   8,   1|        quod gravissimi principis iudicium in minoribus etiam rebus
10   IV,  14,   6|                Ego quanti faciam iudicium tuum, vel ex hoc potes aestimare,
11    V,   1,   6|         subscripsit centumvirale iudicium, non subscripsit mecum.~ ~
12    V,   3,   9|         quae satis apertis notis iudicium ab humanitate discernunt.~ ~
13    V,   6,  42|        enim non aperiam tibi vel iudicium meum vel errorem? - primum
14   VI,  11,   2|        memoria, magnum ingenium, iudicium aequale; quae singula mihi
15   VI,  27,   3|          praeterii, ne forte non iudicium illud meum sed oblivio videretur.~ ~
16   VI,  33,   3| circumstantium corona latissimum iudicium multiplici circulo ambibat.~ ~
17  VII,   9,   3|          Intellegentia ex hoc et iudicium acquiritur. Nihil offuerit
18  VII,  28,   3|          qui carpere amicos suos iudicium vocant. Mihi numquam persuadebunt
19   IX,   8,   1|       vereor ne non tam proferre iudicium meum quam referre gratiam
20   IX,   9,   2|         studium litterarum, quod iudicium! qua pietate cum dissimillimo
21   IX,  23,   6|        videar, cum de me aliorum iudicium non meum profero, praesertim
22   IX,  25,   2|       etiam gloriam petere, post iudicium tuum viri eruditissimi gravissimi