Lib. Ep. Par.

 1   II,  11,  10|        Dilata res est in proximum senatum, cuius ipse conspectus augustissimus
 2   II,  11,  18|       ipsum pulchrum et antiquum, senatum nocte dirimi, triduo vocari,
 3   II,  11,  19|         functi essemus, arbitrari senatum ita nos fecisse ut dignum
 4   II,  12,   2|              Firminus inductus in senatum respondit crimini noto.
 5   IV,   9,   1|  Vespasiano a privatis duobus; ad senatum remissus diu pependit, tandem
 6   IV,  12,   3|            deinde Caesare auctore senatum consuluit, quid fieri de
 7    V,  20,   1|         et acceperant. Inducti in senatum inquisitionem postulaverunt.~ ~
 8   VI,  13,   2|    principi criminari; ab illo ad senatum remissi non destiterunt.
 9   VI,  13,   2|        qui senatus consultum apud senatum accusaret.~ ~3.
10 VIII,   6,   3|      miseros? Dicerem urbanos, si senatum deceret urbanitas; miseros,
11 VIII,   6,   8|        sequuntur? Voluisse quidem senatum censere dandum ex aerario
12 VIII,   6,  10|        remitti voluisset, testari senatum, et se libenter ac merito
13 VIII,   6,  12|         senatu rogat -; imaginare senatum usquequaque testantem merito
14   IX,  13,   7|                          Venio in senatum, ius dicendi peto, dico
15   IX,  13,  16|           contentas esse admonere senatum Publici Certi cruentae adulationis
16   IX,  13,  20|        peracta discessione mittit senatum, ac paene adhuc stantem
17   IX,  13,  21|          reduxissem; quod denique senatum invidia liberassem, qua
18   IX,  13,  22| relationem quidem de eo Caesar ad senatum non remisit; obtinui tamen
19    X,  79,   3|            possit a censoribus in senatum legi, et, si potest, an
20    X,  79,   4|     magistratum, putabam posse in senatum et secundum edictum Augusti
21    X,  80,   1|      essent, et qui cepissent, in senatum cuiusque civitatis pervenirent.