Lib. Ep. Par.

 1    I,   5,   7|         ne interrogare quidem fas puto, de quo pronuntiatum est.'
 2    I,  14,   9|          silendum de facultatibus puto; cum publicos mores atque
 3    I,  20,   7|                        Ego contra puto. Testes sunt multae multorum
 4    I,  22,  10|         et praecipua laude dignum puto. Nam impetu quodam et instinctu
 5   II,   5,  13|         etiam orationi adhibendum puto, in epistula excedam. Vale.~ ~
 6   II,   6,   4|           enim tunc, non libertos puto.' Et ille: 'Magno tibi constat.' '
 7   II,   8,   2|       negatur, abrumpam? Numquam, puto.~ ~3.
 8   IV,  10,   2| manifestus error videtur, ideoque puto nobis quasi scripserit Sabina
 9   IV,  11,   1|      Sicilia profiteri? nondum te puto audisse: est enim recens
10   IV,  27,   2|                     Aliquot annis puto nihil generis eiusdem absolutius
11   VI,  16,   3|                    Equidem beatos puto, quibus deorum munere datum
12 VIII,   8,   1|  Clitumnum fontem? Si nondum - et puto nondum: alioqui narrasses
13   IX,   2,   5|                         Habes, ut puto, iustam excusationem, quam
14   IX,  13,  17|         medio ambiguoque sermone 'Puto' inquit 'iniuriam factam
15   IX,  26,   7|          dixisse aut posse dicere puto - non ita insanio -, sed
16   IX,  26,   8|         omitto; neque enim ambigi puto. Sed Demosthenes ipse, ille
17   IX,  30,   2|         muneribus non sua promere puto sed aliena corripere. Sunt
18   IX,  34,   2|        oculis manu prosequar. Sed puto me non minus male saltare
19    X,  66,   2|          libertatem vindicabuntur puto, neque ipsam libertatem
20    X,  91,   1|          possit. Neque dubitandum puto, quin aqua perducenda sit
21    X, 113,   1|          cuiusque civitatis legem puto, sed verius eos, qui invitati