Lib. Ep. Par.

 1    I,  10,  12|             Neque enim ego ut multi invideo aliis bono quo ipse
 2   II,  11,   7|          Unde evenit ut, quod multi clamore permixto tuentur,
 3   II,  11,  21|    Erant in utraque sententia multi, fortasse etiam plures in
 4   II,  17,   3|      diffunditur et patescit; multi greges ovium, multa ibi
 5  III,   9,  23|      totiens altercandum, tam multi testes interrogandi sublevandi
 6  III,   9,  30|  Domitiani temporibus usus ut multi, electusque tunc a provincia
 7  III,  20,   9|                               Multi famam, conscientiam pauci
 8   IV,  14,   9| idyllia sive eclogas sive, ut multi, poematia seu quod aliud
 9    V,   6,   6|                    Hinc senes multi: videas avos proavosque
10    V,   8,   1| scribam, et suades non solus: multi hoc me saepe monuerunt et
11    V,   9,   6|    edictum carpitur laudatur. Multi: 'Invenimus, qui curva corrigeret!
12   VI,   6,   4|                           Sed multi nunc in senatu quibus ignotus
13   VI,   6,   4|   senatu quibus ignotus ille, multi quibus notus, sed non nisi
14   VI,   8,   1|     non amat? Hunc ego non ut multi, sed artissime diligo.~ ~
15   VI,  20,  15|                               multi ad deos manus tollere, plures
16  VII,   9,   2|           Utile in primis, et multi praecipiunt, vel ex Graeco
17  VII,  28,   3|     conferant; nec sunt parum multi, qui carpere amicos suos
18 VIII,  17,   5|      etiam decussa monumenta. Multi eius modi casibus debilitati
19   IX,  17,   3|  molestissima offendant! Quam multi, cum lector aut lyristes
20    X,  96,   9|       periclitantium numerum. Multi enim omnis aetatis, omnis
21    X, 114,   3|    civitatibus, futurumque ut multi homines multaeque civitates