Lib. Ep. Par.

 1    I,   5,  15|      neque enim volui progredi longius, ut mihi omnia libera servarem
 2    I,   8,   8|                         Ac, ne longius exempla repetamus, quid
 3    I,  13,   6|        nos amet. His ex causis longius quam destinaveram tempus
 4   II,   5,  13|                                Longius me provexit dulcedo quaedam
 5   II,  17,   2|       iunctis paulo gravius et longius, equo breve et molle.~ ~
 6   II,  17,   6| retinet; hac et subiacens mare longius quidem sed securius intuetur.~ ~
 7  III,   1,  12|     apud te subsigno ut, si me longius evehi videris, in ius voces
 8  III,   9,  18|       plures congregare, ne si longius esset extracta cognitio,
 9   IV,   1,   5|      cum sit paratum, differre longius irreligiosum est.~ ~6.
10   IV,  22,   7|                                Longius abii, libens tamen. Placuit
11   IV,  24,   2|      Processit animus ut solet longius: coepi reputare quos in
12    V,   3,   1|  eumque diversitate iudiciorum longius processisse, exstitisse
13    V,   4,   3|       die. Sed quantum auguror longius res procedet. Nam pleraque
14    V,   6,  14|        A tergo Appenninum, sed longius habet; accipit ab hoc auras
15    V,   6,  26|    duae in sole, tertia a sole longius, a luce non longius.~ ~27.
16    V,   6,  26|       sole longius, a luce non longius.~ ~27.
17   VI,  20,  16|     videbatur. Et ignis quidem longius substitit; tenebrae rursus
18  VII,  27,   5|   acrius, strepitus vinculorum longius primo, deinde e proximo
19 VIII,   6,   2|  Sullae Pompei - nolo progredi longius -: infra Pallantis laudes
20 VIII,   7,   2|                      Num potui longius hyperbaton facere, atque
21    X,  61,   4|    Enimvero, si placeat fossam longius ducere et altius pressam