Lib. Ep. Par.

 1    I,   2,   6|       manibus esse, quamvis iam gratiam novitatis exuerint; nisi
 2    I,   8,   7|        nec utilitatem parem nec gratiam retinent.~ ~8.
 3   II,   5,   8|         noster recusat, adimunt gratiam illis quibus capitur.~ ~
 4   II,   9,   5|         nunc ego in uno referre gratiam possum. Itaque prenso amicos,
 5   II,  17,   1|  desines mirari, cum cognoveris gratiam villae, opportunitatem loci,
 6   II,  19,   8|      maiorem apud doctos habere gratiam debet, quanto minorem apud
 7  III,   1,   7| suavitas, mira hilaritas, cuius gratiam cumulat sanctitas scribentis.~ ~
 8  III,   4,   7|    advocationi meae non minorem gratiam quam si viveret ille propositam,
 9  III,  21,   4|      qui sint versiculi, quibus gratiam rettuli? Remitterem te ad
10   IV,   1,   5|         In hoc ego, ut referrem gratiam - nam vinci in amore turpissimum
11   IV,   7,   6|        quo tali epistulae parem gratiam referas? Habes, si scripseris
12    V,  20,   8|        providendum est mihi, ne gratiam novitatis et florem, quae
13   VI,  33,   7|        licet magna, non despero gratiam brevissimae impetraturam.~ ~
14  VII,  31,   7|      invita, ac sic ama tamquam gratiam referas. Neque enim obligandus
15 VIII,  12,   2|    numquam. Porro tanto turpius gratiam non referre, quanto honestior
16   IX,   8,   1|      iudicium meum quam referre gratiam videar. Sed licet videar,
17   IX,  11,   2|     meos, quibus peregre manere gratiam quam in urbe collegerint
18    X,   5,   1|  indulgentiae beneficio referre gratiam parem possum.~ ~2.
19    X,  11,   1|        Marino medico; cui parem gratiam referre beneficio tuo possum,
20    X,  51,   2|       mea experiar, cui referre gratiam parem ne audeo quidem, quamvis
21    X, 121,   1|        deberet etiam celeritate gratiam adventus sui augere.~ ~ ~