Lib. Ep. Par.

 1    I,  20,  25|       erraro, longissimam para. Num corrupi te, qui tibi si
 2   IV,   7,   6|   referas? Habes, si scripseris num aliquis in municipio vestro
 3   IV,   7,   6|       vestro ex sodalibus meis, num etiam ipse tu hunc luctuosum
 4    V,   1,   9|     quarta scripsisset heredem, num queri posses? Quid si heredem
 5   VI,  27,   2|                          Dubito num idem tibi suadere quod mihi
 6   VI,  33,   1|     meam ut illa arma divinam - num superbius potui? -, re vera
 7  VII,  17,   4|                                 Num ergo culpandus est ille
 8  VII,  33,   5| advocati a senatu dati, dispice num peractas putes partes nostras
 9 VIII,   7,   2|                                 Num potui longius hyperbaton
10 VIII,  14,  18|         censeret et relegandos, num ex sententia unius et perire
11 VIII,  14,  18|     perire possent et relegari? Num denique omnino una sententia
12 VIII,  14,  20|        alia' addiderit 'omnia'. Num ergo dubium est alia omnia
13 VIII,  17,   1|                                 Num istic quoque immite et turbidum
14   IX,  26,   8|       norma oratoris et regula, num se cohibet et comprimit,
15   IX,  26,  11|                                 Num autem Aeschines ipse eis,
16   IX,  28,   5|       quidem usuris, quas ego - num parcius possum? - centesimas
17   IX,  34,   2|   aestum meum vereque rescribe, num sit melius pessime legere
18    X,  49,   2|              Ego cum quaererem, num esset aliqua lex dicta templo,