Lib. Ep. Par.

 1    I,  17,   2|                Pulchrum et magna laude dignum amicitia principis
 2    I,  22,  10|    arduum in primis et praecipua laude dignum puto. Nam impetu
 3   II,   9,   3|      eruditissimum, omni denique laude dignissimum, et quidem cum
 4   II,  10,   2|     nobis invidebis, tibi maxima laude, nobis voluptate? Sine per
 5  III,   3,   1|       quoque et patruus illustri laude conspicui.~ ~2.
 6  III,   7,  13|        solum dignae, verum etiam laude videantur illae regiae lacrimae;
 7   IV,  20,   2| spatiosum etiam et cum magna tua laude diffusum, in quo tu ingenii
 8   VI,   6,   3|        mihi pater eius cum magna laude monstrari. Erat non studiorum
 9   VI,  26,   1|        honestissimus, mater pari laude; ipse studiosus litteratus
10  VII,   4,   4|   oblectationibus habuisse et in laude posuisse.~ ~5.
11  VII,   9,   4|         certamina sibi cum multa laude sumpsisse, quosque subsequi
12  VII,  15,   2|          disceptare inter amicos laude dignissimum est.~ ~3.
13  VII,  31,   4|          paulisper cum magna sua laude intermisit et posuit, a
14  VII,  32,   2|          et gratiarum actione et laude celebratos. Est enim, ut
15 VIII,  14,  11|        sum lapsus, et tu dignior laude, si potes id quoque docere
16   IX,  13,  21|        exoscularetur certatimque laude cumularet, quod intermissum
17   IX,  19,   3|       non modo venia verum etiam laude dignissimos iudico, si immortalitatem
18    X,  88,   1|     felicissimos agas aeternaque laude florentem virtutis tuae